5. Хто з герояў твора парушыў клятву і ўзяў у палон князя? 6. Каму належаць наступныя словы: “... вось гэтая Эльза прымушае мяне гаварыць па — іхняму.. Б’е мяне..."
Галечные пляжы размяшчаюцца ў горнай мясцовасці або ў яе близжайшей акрузе і ўтвараюцца, як вядома, за кошт выкіду на бераг обтесанных хвалямі за доўгія-доўгія гады камянёў. Тое — што мы бачым сёння, - вынік далёка не аднаго тысячагоддзя. На працягу чалавечага жыцця такія перамены непрыкметныя. З году ў год горныя рэкі размываюць пароды. Абломкі скал, валуны, буйныя камяні зносіць бурлівых патокамі, але ў моры яны ўжо трапляюць у моцна здробненым выглядзе. З часам галька, натуральна, ператворыцца ў пясок, але працэс гэта неймаверна доўгі. Куды хутчэй адбываецца папаўненне пляжу новымі камянямі, ды і пясок лягчэй вымываецца хвалямі, у той час як галька застаецца.
Хуткасць гэтых працэсаў залежыць ад горных парод і кліматычных умоў мясцовасці. Галечные пляжы Мажо сустрэць па ўсім свеце. Галька бывае зусім дробнай, памерам з крупы, а можа быць і вельмі буйной. Вось, напрыклад, пляж у ЗША з буйной галькай.Пясок, як і галька, таксама ўтвараецца за кошт разбурэння цвёрдых парод. У залежнасці ад іх складу, пляжы могуць выглядаць вельмі цікава. Напрыклад, чорныя пляжы маюць вулканічнае паходжанне. Такія пляжы ёсць як у курортнай мясцовасці - на Багамскім і Канарскіх выспах, на Сіцыліі і т .д., так і ў халодных краях — Ісландыя, Аляска. На Гаваях ёсць пляж з крышталямі хрызаліту, дзякуючы чаму ён атрымлівае зялёную афарбоўку. А ў 100 м ад Крыта, ёсць востраў, пакрыты ружовым пяском з - за дробных ракавінак і абломкаў каралаў, з якімі ён перамяшаны.
Сарма́ты (др.-греч. Σαρμάται, лат. Sarmatae) — древний народ, состоявший из кочевых ираноязычных[1][2][3][4] племён, с IV века до н. э. по первые века н. э. населявших степную полосу Евразии от Дуная до Аральского моря (территория современных Украины, России и Казахстана).
По мнению исследователей[5] сарматы, под именем «савроматы», впервые упоминаются Геродотом (V век до н. э.), который сообщал: «Если перейти реку Танаис (совр. Дон), то там уже не скифская земля, но область савроматов»[6]. По мнению Н. Лысенко, со времени составления карты мира Марка Випсания Агриппы (I в. до н. э.) этнонимы «савроматы» и «сарматы» употреблялись как синонимы[7].
Объяснение:
Галечные пляжы размяшчаюцца ў горнай мясцовасці або ў яе близжайшей акрузе і ўтвараюцца, як вядома, за кошт выкіду на бераг обтесанных хвалямі за доўгія-доўгія гады камянёў. Тое — што мы бачым сёння, - вынік далёка не аднаго тысячагоддзя. На працягу чалавечага жыцця такія перамены непрыкметныя. З году ў год горныя рэкі размываюць пароды. Абломкі скал, валуны, буйныя камяні зносіць бурлівых патокамі, але ў моры яны ўжо трапляюць у моцна здробненым выглядзе. З часам галька, натуральна, ператворыцца ў пясок, але працэс гэта неймаверна доўгі. Куды хутчэй адбываецца папаўненне пляжу новымі камянямі, ды і пясок лягчэй вымываецца хвалямі, у той час як галька застаецца.
Хуткасць гэтых працэсаў залежыць ад горных парод і кліматычных умоў мясцовасці. Галечные пляжы Мажо сустрэць па ўсім свеце. Галька бывае зусім дробнай, памерам з крупы, а можа быць і вельмі буйной. Вось, напрыклад, пляж у ЗША з буйной галькай.Пясок, як і галька, таксама ўтвараецца за кошт разбурэння цвёрдых парод. У залежнасці ад іх складу, пляжы могуць выглядаць вельмі цікава. Напрыклад, чорныя пляжы маюць вулканічнае паходжанне. Такія пляжы ёсць як у курортнай мясцовасці - на Багамскім і Канарскіх выспах, на Сіцыліі і т .д., так і ў халодных краях — Ісландыя, Аляска. На Гаваях ёсць пляж з крышталямі хрызаліту, дзякуючы чаму ён атрымлівае зялёную афарбоўку. А ў 100 м ад Крыта, ёсць востраў, пакрыты ружовым пяском з - за дробных ракавінак і абломкаў каралаў, з якімі ён перамяшаны.
Сарма́ты (др.-греч. Σαρμάται, лат. Sarmatae) — древний народ, состоявший из кочевых ираноязычных[1][2][3][4] племён, с IV века до н. э. по первые века н. э. населявших степную полосу Евразии от Дуная до Аральского моря (территория современных Украины, России и Казахстана).
По мнению исследователей[5] сарматы, под именем «савроматы», впервые упоминаются Геродотом (V век до н. э.), который сообщал: «Если перейти реку Танаис (совр. Дон), то там уже не скифская земля, но область савроматов»[6]. По мнению Н. Лысенко, со времени составления карты мира Марка Випсания Агриппы (I в. до н. э.) этнонимы «савроматы» и «сарматы» употреблялись как синонимы[7].
Античными авторами к сарматам причислялись[8]: аорсы, языги, сираки, аланы, роксоланы, саки[9].