Бүгінгі әлеуметтік-гуманитарлық пәндер кафедрасының апталығы аясында өткізілгелі отырған ашық сабағымыздың тақырыбы – Абай Құнанбаевтың «Ескендір» поэмасы. «Ескендір» поэмасы – Абай поэмасының ішіндегі ең елеулісі, ақынның гуманистік ой-пікірлерін тереңірек танытатын шығармасы. Поэманың басты кейіпкері Ескендір – Шығыс елдеріне Ескендір Зұлқарнайын деген атпен тараса, Еуропаға Александр Македонский деген атпен тараған, белгілі қолбасшы жайлы аңыздар негізіне, жырларға кейіпкер болған патша. Ескендір жайында Шығыс ақындарының көбі жырлаған. Ә.Фирдауси «Шахнамасында», Низами – «Ескедір-нама» дастанында, Жәми – «Ескендірдің даналық кітабында» жазып, Ескендір образын ақылды, батыр деп ардақтап көрсеткен. Ал, Абай «Ескендір» дастанына ұстазы Аристотельді, Ескендірдің әкесі мен тұрған жерін, патшалығын қосып, өзінше жырлайды. Абайдың бұл шығармасы неміс романтикалық әдебиетінің көрнекті ақыны болған Альберт Фон Шамиссодан 1844 жылы аударған В.А. Жуковский түпнұсқасына ұқсас болып келеді.
Слово “совесть” довольно часто встречается в нашей речи. Мы говорим о человеке: “Он бессовестный” или “Он совестливый”. Часто мы обращаемся к самому себе с тем же вопросом –
о совести. Себя охарактеризовать намного сложнее. А ведь именно со словом “совесть” связана вся наша жизнь.
Именно на примерах человеческой совести и строятся наши отношения: внутрисемейные, внутришкольные… и просто человеческие.
Вы обещали позвонить по телефону и не позвонили – забыли. Вы опоздали на свидание,
деловую встречу, а то и вовсе не пришли, сославшись на нездоровье или на другую причину. Мы довольно часто совершаем такие поступки, не придавая им большого значения, не замечая их и прощая друг другу.
А ведь дело все в той же совести, о которой мы говорим.
“В конце концов, не на этом строятся отношения между людьми”, – скажут некоторые. И ошибутся. Совестью, по-моему, должен измеряться любой поступок, который человек совершает или уже совершил.
Это должно стать правилом жизни.
С юных лет надо научиться заставлять себя делать не только то, что хочется, а и то, что надо; не только для себя, но и
Бүгінгі әлеуметтік-гуманитарлық пәндер кафедрасының апталығы аясында өткізілгелі отырған ашық сабағымыздың тақырыбы – Абай Құнанбаевтың «Ескендір» поэмасы. «Ескендір» поэмасы – Абай поэмасының ішіндегі ең елеулісі, ақынның гуманистік ой-пікірлерін тереңірек танытатын шығармасы. Поэманың басты кейіпкері Ескендір – Шығыс елдеріне Ескендір Зұлқарнайын деген атпен тараса, Еуропаға Александр Македонский деген атпен тараған, белгілі қолбасшы жайлы аңыздар негізіне, жырларға кейіпкер болған патша. Ескендір жайында Шығыс ақындарының көбі жырлаған. Ә.Фирдауси «Шахнамасында», Низами – «Ескедір-нама» дастанында, Жәми – «Ескендірдің даналық кітабында» жазып, Ескендір образын ақылды, батыр деп ардақтап көрсеткен. Ал, Абай «Ескендір» дастанына ұстазы Аристотельді, Ескендірдің әкесі мен тұрған жерін, патшалығын қосып, өзінше жырлайды. Абайдың бұл шығармасы неміс романтикалық әдебиетінің көрнекті ақыны болған Альберт Фон Шамиссодан 1844 жылы аударған В.А. Жуковский түпнұсқасына ұқсас болып келеді.
Слово “совесть” довольно часто встречается в нашей речи. Мы говорим о человеке: “Он бессовестный” или “Он совестливый”. Часто мы обращаемся к самому себе с тем же вопросом –
о совести. Себя охарактеризовать намного сложнее. А ведь именно со словом “совесть” связана вся наша жизнь.
Именно на примерах человеческой совести и строятся наши отношения: внутрисемейные, внутришкольные… и просто человеческие.
Вы обещали позвонить по телефону и не позвонили – забыли. Вы опоздали на свидание,
деловую встречу, а то и вовсе не пришли, сославшись на нездоровье или на другую причину. Мы довольно часто совершаем такие поступки, не придавая им большого значения, не замечая их и прощая друг другу.
А ведь дело все в той же совести, о которой мы говорим.
“В конце концов, не на этом строятся отношения между людьми”, – скажут некоторые. И ошибутся. Совестью, по-моему, должен измеряться любой поступок, который человек совершает или уже совершил.
Это должно стать правилом жизни.
С юных лет надо научиться заставлять себя делать не только то, что хочется, а и то, что надо; не только для себя, но и
Объяснение:
сделала только эссе не люблю вопросы