Кек далам – анам, мен - балаң деп ақын атамыз жырлағандай, менің ең далам, тұғырым - Қазақ елі. Туған өлкемнің тұныптұрған әсем көрінісі бойыма еріксіз мақтаныш сезімін құйады. Тау етегіндегіқуыстарды қуалай өскен буталы орманы, тау суын сарқырата кең далағаалып қашқан өзендері, дән теңізіне шалынған жазық даласы, төрт түлікмалға төсін ашқан құтты жайлау қырлары, көк жасыл желекке бөленген ауыл үйлері, зәулім ғимаратты үлкен, көрікті қалалары бойыңа еріксіз күш, қайрат, еліме деген махббат сезіміне бөлейді. Қасиетті, туған жер! Туған жердің топырағына тізе бүк! –демекші ауыл мәдениетін көтеру ол әр біріміздің парызымыз болып қала бермек. Жасай бер, жайнай бер, қасиетті қазақ ауылы!
Проблема защиты прав ребенка неотрывна от проблемы жестокости в отношении детей. И сегодня проблема жестокости отнюдь не становится менее актуальной, чем ранее, несмотря на общемировой гуманитарный прогресс. До настоящего времени, к сожалению, не приходится говорить о способности большинства взрослых преодолеть и, тем более, предупредить проявления жестокости в отношении даже своих собственных детей.
Проблема защиты прав ребенка неотрывна от проблемы жестокости в отношении детей. И сегодня проблема жестокости отнюдь не становится менее актуальной, чем ранее, несмотря на обшемировой гуманитарный прогресс.
До настоящего времени, к сожалению, не приходится говорить о способности большинства взрослых преодолеть и, тем более, предупредить проявления жестокости в отношении даже своих собственных детей
Взрослые зачастую даже не замечают нарушения прав ребёнка и своей жестокости, по отношению к нему. Вот простейший пример: мама спешит домой, ребёнок хочет ещё поиграть, она его шлёпает — и это уже нарушение его права на неприкосновенность. Из таких мелочей, незаметной на первый взгляд, бытовой жестокости, равнодушия и непонимания образуются сначала ручейки, а затем мутные потоки произвола и насилия по отношению к детям во многих сферах нашей жизни
Ауылым- алтын бесігім! Шығарма
Ауылым – алтын бесігім
Жүрегім, жырым сенікі,
Кеңесті далам, кең далам.
Тудым, өстім, есейдім,
Кек далам – анам, мен - балаң деп ақын атамыз жырлағандай, менің ең далам, тұғырым - Қазақ елі. Туған өлкемнің тұныптұрған әсем көрінісі бойыма еріксіз мақтаныш сезімін құйады. Тау етегіндегіқуыстарды қуалай өскен буталы орманы, тау суын сарқырата кең далағаалып қашқан өзендері, дән теңізіне шалынған жазық даласы, төрт түлікмалға төсін ашқан құтты жайлау қырлары, көк жасыл желекке бөленген ауыл үйлері, зәулім ғимаратты үлкен, көрікті қалалары бойыңа еріксіз күш, қайрат, еліме деген махббат сезіміне бөлейді. Қасиетті, туған жер! Туған жердің топырағына тізе бүк! –демекші ауыл мәдениетін көтеру ол әр біріміздің парызымыз болып қала бермек. Жасай бер, жайнай бер, қасиетті қазақ ауылы!
Объяснение:
Проблема защиты прав ребенка неотрывна от проблемы жестокости в отношении детей. И сегодня проблема жестокости отнюдь не становится менее актуальной, чем ранее, несмотря на обшемировой гуманитарный прогресс.
До настоящего времени, к сожалению, не приходится говорить о способности большинства взрослых преодолеть и, тем более, предупредить проявления жестокости в отношении даже своих собственных детей
Взрослые зачастую даже не замечают нарушения прав ребёнка и своей жестокости, по отношению к нему. Вот простейший пример: мама спешит домой, ребёнок хочет ещё поиграть, она его шлёпает — и это уже нарушение его права на неприкосновенность. Из таких мелочей, незаметной на первый взгляд, бытовой жестокости, равнодушия и непонимания образуются сначала ручейки, а затем мутные потоки произвола и насилия по отношению к детям во многих сферах нашей жизни