Алтай – это музыка жизни. Созвучие сотен голосов ручейков и рек, переливчатые трели миллионов птиц, ласковый шепот ветра, разноголосые песни диких животных и мягкий напев растений, ароматы пестрых и броских цветов, благоухание трав, величественный вид остроконечных гор и милая красота бескрайних равнин, золотые поля пшеницы и многовековые леса, чистое высокое небо и кристальная мудрая вода, и дух свободы, витающий везде, и спокойствие и умиротворение, которыми пропитана эта Земля. Все это сливается здесь в симфонию мира и гармонии.
Алтай – волшебный, сказочный край. Впервые попав сюда, даже самый чёрствый человек не сможет остаться равнодушным к красотам природы. Каждый здесь найдет то, что придется ему по душе. Снежные пики, устремляющиеся в облака или бескрайние равнины, звонкие ручейки и реки или грохочущие водопады.
Но вся эта красота очень хрупка. Все может в один миг рассыпаться на миллионы осколков, если мы не сохраним, если мы не сбережем, если мы не научимся жить в гармонии с собой, ведь именно из-за не согласия с самим собой человек поступает не верно: губит природу и себя. Некоторые люди говорят: «Да, засорение окружающей среды опасно, неправильно, вредно!». А потом идут и мусорят: «Один фантик или бутылка ничего не изменят!». И вот оно, разногласие, дисгармония. Но как достичь гармонии? Прежде всего, нужно обратиться к своему сердцу. И оно подскажет, что здесь нужна любовь. Любовь, которая мир. Любовь к природе, к Родине, к нашему дому - маленькой планете Земля, которая нас приютила и к людям, которые тебя окружают. Но в наше время ни в школе, ни дома не учат любить окружающий мир таким, какой он есть. И пока мы этому ни научимся, мы не сможем сохранить и природу, потому что здесь нужны усилия всех людей, объединенных любовью к своему дому.
1.( Характарыстыка Машэку) Галоўным героем паэмы “Магіла льва”, напісанная Янкам Купалам з’яўляецца Машэка. Знаходзячыйся у Беларусі горад Магілёў быў назван дзеля яго.У пачатку паэмы мы бачым Машэку станоўчым героем, ён не толькі ветлівы з людзьмі але і страраецца кожнаму з іх дапамагчы.Ён з’яўляецца асілкам.У
Машэкі у хуткім часе з’яўляецца яго першае каханне – Наталька, якую ён моцна кахае з самага дзяцінства.Пра яе ён часта бачыў салодкія сны.І Наталька кахае Машэку. Праходзяць годы і маладыя вырашылі пажаніцца. Аднак каб справіць вяселле у іх не было грошаў. І Наталька адпраўляе Машэку у заработкі.Машэка паслухаў каханую і паехаў зарабляць грошы.Аднак за гэты час, пакуль Машэка зарабляў грошы на вяселле, яго нявеста паспела найсці сабе прытулак і высці замуж за паніча.
Машэка дужа растроіўся гэтай падзеяй і вырашыў жыць у лясу. У хуткім часе Машэка адзічаў, стаў злым. Людзі каторыя ішлі міма яго яму былі не дападобы і ён забіваў іх.
У канцы паэмы Машэка сустрэнецца з Наталькай і забярэ яе к сабе у лес. Але ёй не падабаецца цяперашняе яе жыллё і яна вырашае забіць злога разбойніка Машэку.І яна гэта зрабіла.
Сяляне пахаранілі Машэку, аднак слязінкі па ім ніхто не пусціў. Месца захаранення Маэкі назвалі Магілай льва.
2( Характарыстыка Наталькі і Машэку) У пачатку верша “Магіла льва” мы бачым прыгожае каханне Наталькі і Машэкі. У хуткім часе іх зносіны даходзяць да жаніцьбы. Аднак каб справіць вяселле, у маладых няма грошаў. І тады Наталька адпраўляе сваё каханага у зарабаткі, каб той зарабіў грошы і яны ажаніліся. Паслухаў Машэка сваю Натальку, адправіўся здабываць грошы. А тая за той час пакуль каханы зарабляў грошы, сустрэла паніча і перашла да яго жыць. Вярнуўшыся з зарабаткаў, навіна пра тое, што Наталька выйшла замуж за другога,збянтэжыла Машэку. Ён зразумеў, што яму не трэба заставацца сярод народу і вырашыў пайсці жыць у лес. Доўгі час успамінаў Машэка Натальку, часта бачыў яе у сваіх снах.Адзічаў зусім і стаў злосным разбойнікам. Ён пачаў забіваць людзей.
Аднойчы Машэка сустрэўся з Наталькай у лясу і вельмі абрадаваўся. Ён забраў каханую да сябе, аднак тая стала баяцца злыдня-разбойніка і ў адзін час схапіла нож і зарэзала яго.Вось і тут так атрымалася як у народнай прымаўцы, што ад кахання да нянавісці адзін крок.
Алтай – это музыка жизни. Созвучие сотен голосов ручейков и рек, переливчатые трели миллионов птиц, ласковый шепот ветра, разноголосые песни диких животных и мягкий напев растений, ароматы пестрых и броских цветов, благоухание трав, величественный вид остроконечных гор и милая красота бескрайних равнин, золотые поля пшеницы и многовековые леса, чистое высокое небо и кристальная мудрая вода, и дух свободы, витающий везде, и спокойствие и умиротворение, которыми пропитана эта Земля. Все это сливается здесь в симфонию мира и гармонии.
Алтай – волшебный, сказочный край. Впервые попав сюда, даже самый чёрствый человек не сможет остаться равнодушным к красотам природы. Каждый здесь найдет то, что придется ему по душе. Снежные пики, устремляющиеся в облака или бескрайние равнины, звонкие ручейки и реки или грохочущие водопады.
Но вся эта красота очень хрупка. Все может в один миг рассыпаться на миллионы осколков, если мы не сохраним, если мы не сбережем, если мы не научимся жить в гармонии с собой, ведь именно из-за не согласия с самим собой человек поступает не верно: губит природу и себя. Некоторые люди говорят: «Да, засорение окружающей среды опасно, неправильно, вредно!». А потом идут и мусорят: «Один фантик или бутылка ничего не изменят!». И вот оно, разногласие, дисгармония. Но как достичь гармонии? Прежде всего, нужно обратиться к своему сердцу. И оно подскажет, что здесь нужна любовь. Любовь, которая мир. Любовь к природе, к Родине, к нашему дому - маленькой планете Земля, которая нас приютила и к людям, которые тебя окружают. Но в наше время ни в школе, ни дома не учат любить окружающий мир таким, какой он есть. И пока мы этому ни научимся, мы не сможем сохранить и природу, потому что здесь нужны усилия всех людей, объединенных любовью к своему дому.
Машэкі у хуткім часе з’яўляецца яго першае каханне – Наталька, якую ён моцна кахае з самага дзяцінства.Пра яе ён часта бачыў салодкія сны.І Наталька кахае Машэку. Праходзяць годы і маладыя вырашылі пажаніцца. Аднак каб справіць вяселле у іх не было грошаў. І Наталька адпраўляе Машэку у заработкі.Машэка паслухаў каханую і паехаў зарабляць грошы.Аднак за гэты час, пакуль Машэка зарабляў грошы на вяселле, яго нявеста паспела найсці сабе прытулак і высці замуж за паніча.
Машэка дужа растроіўся гэтай падзеяй і вырашыў жыць у лясу. У хуткім часе Машэка адзічаў, стаў злым. Людзі каторыя ішлі міма яго яму былі не дападобы і ён забіваў іх.
У канцы паэмы Машэка сустрэнецца з Наталькай і забярэ яе к сабе у лес. Але ёй не падабаецца цяперашняе яе жыллё і яна вырашае забіць злога разбойніка Машэку.І яна гэта зрабіла.
Сяляне пахаранілі Машэку, аднак слязінкі па ім ніхто не пусціў. Месца захаранення Маэкі назвалі Магілай льва.
2( Характарыстыка Наталькі і Машэку) У пачатку верша “Магіла льва” мы бачым прыгожае каханне Наталькі і Машэкі. У хуткім часе іх зносіны даходзяць да жаніцьбы. Аднак каб справіць вяселле, у маладых няма грошаў. І тады Наталька адпраўляе сваё каханага у зарабаткі, каб той зарабіў грошы і яны ажаніліся. Паслухаў Машэка сваю Натальку, адправіўся здабываць грошы. А тая за той час пакуль каханы зарабляў грошы, сустрэла паніча і перашла да яго жыць. Вярнуўшыся з зарабаткаў, навіна пра тое, што Наталька выйшла замуж за другога,збянтэжыла Машэку. Ён зразумеў, што яму не трэба заставацца сярод народу і вырашыў пайсці жыць у лес. Доўгі час успамінаў Машэка Натальку, часта бачыў яе у сваіх снах.Адзічаў зусім і стаў злосным разбойнікам. Ён пачаў забіваць людзей.
Аднойчы Машэка сустрэўся з Наталькай у лясу і вельмі абрадаваўся. Ён забраў каханую да сябе, аднак тая стала баяцца злыдня-разбойніка і ў адзін час схапіла нож і зарэзала яго.Вось і тут так атрымалася як у народнай прымаўцы, што ад кахання да нянавісці адзін крок.