История Казахстана 6 класс
§ 51-52 : 1. Каковы особенности формирования войска в Казахском ханстве? 2. Почему многообразие племен казахского народа характерно только для Южного Казахстана? 3. Какая часть населения казахского общества подвергалась регулярному (постоянному) налогообложению по «Жеты Жаргы»?
Комплексное представление о правах человека начало формироваться только в 16–18 вв. в наиболее передовых странах Западной Европы как обобщение опыта религиозных войн и политической борьбы парламентов с королевской властью.
Следующий шаг в развитии понимания прав человека был сделан в конце 18 в. после того, как идеи французских либеральных мыслителей эпохи Просвещения стали практическим руководством для лидеров американской войны за независимость и Великой французской революции. Уже в американской Декларации независимости 1776 содержалась ставшая канонической формулировка – «...все люди сотворены равными, и все они одарены своим создателем равными неотчуждаемыми правами, к числу которых принадлежит жизнь, свобода и стремление к счастью».
Дальнейшее развитие концепции прав человека связано с тремя процессами – 1) с расширением круга людей, права которых подлежат защите; 2) с расширением количества тех прав, которые считаются «общепринятыми»; 3) с совершенствованием механизмов контроля за соблюдением прав человека.
Сначала главными правами, защиты которых имущие граждане добивались от государства, были только гражданско-политические права – прежде всего, свобода совести, свобода слова и защита собственности. С конца 19 в., под влиянием социалистической идеологии, главным объектом борьбы стали уже не столько гражданско-политические, сколько социально-экономические права.
В 1929 были приняты Женевские Конвенции о правилах обращения с военнопленными. Что касается нарушения прав человека в мирное время, то они считались прерогативой национального законодательства.
10 декабря 1948 Генеральная Ассамблея ООН приняла Всеобщую Декларацию прав человека. В ней отразилась выдвинутая еще в 17 в. концепция «естественности» этих прав: «Все люди рождаются свободными и равными в своем достоинстве и правах» (ст. 1). Этот документ хотя и не создавал для государств правовых обязательств, однако фиксировал «нормальные» права, которые каждое государство обязано обеспечивать своим гражданам, если желает считаться «цивилизованным».
Всеобщая Декларация прав человека стала базовым международным кодексом в области прав человека, на основе которого осуществлялась разработка других международных соглашений. В 1966 Генеральной Ассамблеей ООН были приняты Международный пакт об экономических, социальных и культурных правах и Международный пакт о гражданских и политических правах, которые вступили в силу в 197
Развитие региональной интеграции привело к формированию еще одного уровня наднациональных организаций, защищающих права человека. Так, в рамках Европейского Союза (ЕС) действует Европейская Конвенция о защите прав человека, которая предлагает, например, признание юрисдикции Европейского Суда по правам человека.
ответ:VIII ғасырдың екінші жартысы — IX ғасырда қаулаған оқиғалар Қимақтардың мемлекеттік ұйымдарының дамуына түрткі болды, бұл оқиғалар барысында қимақ тайпалары Ертістің орта ағысынан Жоңғар қақпасына дейінгі аумақта берік ірге теуіп, батысқа қарай, Оңтүстік Орал мен Сырдария аңғарына дейін ілгерілеп барды.Қимақтарда мемлекет болғаны туралы алғаш рет IX ғасырдың аяғы - X ғасырдың басындағы араб тілді тарихи-географиялық шығармаларда айтылады. Мәселен, IX ғасырдағы тарихшы әрі географ, өз хабарларында кең білімдарлығымен және біршама жоғары дәлдігімен ерекшеленетін әл-Якуби қимақтар мен басқа да түркі тілдес халықтардың мемлекеттілігі туралы былай дейді: «Түркістан мен түріктер бірнеше халықтар мен мемлекеттерге (мамалик), соның ішінде: қарлұқтар, тоғыз-ғұздар, қимақтар және оғыздар болып бөлінеді. Түріктердің әр тайпасында жеке мемлекеті бар және олар бір- бірімен соғысып жатады.» Ибн әл-Факихте (X ғ.) қимақтар туралы қызықты мәліметтер бар, ол барлық түріктердің ең күштілері — оғыздардың, тоғыз-ғұздардың және қимақтардың патшалары бар деп жазады. Ал классикалық араб географтары әл-Истахри мен Ибн Хаукаль «түріктердің жерінде (олардың) тайпалары өз мемлекеттеріне сәйкес ерекшеленеді» деп хабарлайды. Қимақ билеушісі едәуір құдіретті болған. IX ғасырдың аяғы — X ғасырдың басында Қимақ қағанаты қалыптасқан уақыттан бастап, олардың патшасы түріктердің ең жоғары атағымен қаған (хақан) деп атала бастады. «Қаған — түріктердің ең басты патшасы. Қаған — хандардың ханы, яғни парсылардың шаханшах дейтіні сияқты, басшылардың басшысы», — дейді X ғасырдағы орта азиялық ғалым әл-Хорезми. Қаған атағы ябғу атағынан екі саты жоғары тұрған.
Сонымен, қимақ қоғамының тайпадан мемлекеттік құрылымға дейінгі әлеуметтік және саяси дамуына қарай олардың басшылары атақтарында да төменгі сатыдан жоғары сатыға дейін біртіндеп көшу жүріп жатты. Салыстыру тұрғысынан алғанда ертедегі түріктердің шонжарларына мынадай дәреже сатылары: шад, ябғу (үлы шад), кіші қаған, ұлы қаған атақтары тән болған. Көрініп отырғанындай, қимақтар мен ежелгі түрік атақтарының арасында байланыс бары даусыз және олар қимақтар ортасы мен ежелгі түріктердің түпкі отаны арасындағы сабақтастықты көрсетеді.
Объяснение: