Класічная паэзія выпрацавала ўстойлівыя віды верша — так званыя «цвёрдыя» страфічныя формы: санет, трыялет, актава і інш. Для іх характэрна дакладна вызначаная колькасць радкоў у вершы, пэўная сістэма рыфмоўкі, якую вы паспрабавалі вызначыць пры вывуіэнні канкрэтных твораў, і адметная для кожнага віда верша кампазіцыя. Так, санет, які складаецца з чатырнаццаці напісаных ямбам радкоў, выразна дзеліцца на дзве часткі: у першых васьмі радках падаецца развіццё тэмы, у наступных — кульмінацыя і развязка, падагульненне. У трыялеце (від васьмірадковага верша, у якім два першыя і два апошнія, а таксама першы і апошні радок аднолькавыя) радок, які паўтараецца тройчы, завастрае ўвагу чытача на асноўнай думцы твора. Актава — таксама васьмірадковы верш, шэсць першых радкоў у якім звязаны перакрыжаванай рыфмоўкай, а два апошнія — сумежнай, што прыцягвае ўвагу да галоўнай думкі твора. Класічныя віды верша існуюць на працягу многіх стагоддзяў ва ўсіх еўрапейскіх літаратурах, апрацаваны талентам выдатных майстроў слова і заключаюць у сабе законы пры-гажосці і гармоніі. Таму яны актыўна ўжываюцца і ў сучаснай лірыцы.
Страховка – это бдительная игра волейболистов, которые при ошибке товарища готовы подстраховать его и мяч.
Страховка в основном нужна на приеме мяча. Это касание является самым непредсказуемым, так как мяч может лететь от соперника с большой силой. Соответственно, принимающий не всегда проконтролировать отскок мяча после своего касания. Конечно, он старается доставить мяч до связующего, но в сложных ситуациях на приходит кто-то на подстраховке. Этот игрок подправляет неудачное касание товарища. После этого нападающему остается совершить удар. Возможно, это будет не такая опасная атака, как с участием связующего, но как минимум команда не потеряет очко.
В редких случаях страховка может понадобиться связующему игроку, если его передача получилась неудачной и адресатом стал не тот игрок, которому он хотел отдать мяч.
Класічная паэзія выпрацавала ўстойлівыя віды верша — так званыя «цвёрдыя» страфічныя формы: санет, трыялет, актава і інш. Для іх характэрна дакладна вызначаная колькасць радкоў у вершы, пэўная сістэма рыфмоўкі, якую вы паспрабавалі вызначыць пры вывуіэнні канкрэтных твораў, і адметная для кожнага віда верша кампазіцыя. Так, санет, які складаецца з чатырнаццаці напісаных ямбам радкоў, выразна дзеліцца на дзве часткі: у першых васьмі радках падаецца развіццё тэмы, у наступных — кульмінацыя і развязка, падагульненне. У трыялеце (від васьмірадковага верша, у якім два першыя і два апошнія, а таксама першы і апошні радок аднолькавыя) радок, які паўтараецца тройчы, завастрае ўвагу чытача на асноўнай думцы твора. Актава — таксама васьмірадковы верш, шэсць першых радкоў у якім звязаны перакрыжаванай рыфмоўкай, а два апошнія — сумежнай, што прыцягвае ўвагу да галоўнай думкі твора. Класічныя віды верша існуюць на працягу многіх стагоддзяў ва ўсіх еўрапейскіх літаратурах, апрацаваны талентам выдатных майстроў слова і заключаюць у сабе законы пры-гажосці і гармоніі. Таму яны актыўна ўжываюцца і ў сучаснай лірыцы.
Объяснение:
Санет, трыялет, актава
Страховка – это бдительная игра волейболистов, которые при ошибке товарища готовы подстраховать его и мяч.
Страховка в основном нужна на приеме мяча. Это касание является самым непредсказуемым, так как мяч может лететь от соперника с большой силой. Соответственно, принимающий не всегда проконтролировать отскок мяча после своего касания. Конечно, он старается доставить мяч до связующего, но в сложных ситуациях на приходит кто-то на подстраховке. Этот игрок подправляет неудачное касание товарища. После этого нападающему остается совершить удар. Возможно, это будет не такая опасная атака, как с участием связующего, но как минимум команда не потеряет очко.
В редких случаях страховка может понадобиться связующему игроку, если его передача получилась неудачной и адресатом стал не тот игрок, которому он хотел отдать мяч.