Адабият таануу - көркөм адабияттын маңызын, анын өзгөчөлүгүн, пайда болушун, коомдук милдетин жана тарыхый-адабий процесстин мыйзамченемдерин изилдөөчү илим. Үч бөлүктөн турат: адабият теориясы, б. а. рухий жана көркөм ишмердиктин бөтөнчө формасы болгон адабияттын өзгөчөлүгүн, көркөм тексттин структурасын, адабий процесс менен чыгармачылык методдун факторлорун изилдейт; адабият тарыхы дүйнөлүк адабияттын, улуттук адабияттардын өнүгүп-өсүү процессин (анын ичинен метод, стиль, доор, багыттардын алмашуусун), айрым жазуучулардын чыгармачылыгын иликтейт; адабий сын көбүнчө учурдагы чыгармаларды талдайт жана баа берет, адабияттын коомдук турмуштагы эстетикалык маанисин жана ролун аныктайт. Азыркы адабият таануу эстетика, философия, тил илими, тарых, социология, психология менен ажырагыс тыгыз байланышта. Адабият таануунун башатында антикалык доордун философтору жана акындары, Чыгышта байыркы жана орто кылымдагы кытай, инди жана араб ойчулдары турушат. Адабият таануу өз алдынча илим катары 19-кылымда калыптанып, ар түрдүү илимий методдор пайда болгон. Өзүнүн тарыхый өнүгүшүндө элдин рухий жаңылануусун кенен жана терең чагылдыруу менен көп кырдуу, көп боёктуу турмушту таанып-билүүнүн эң таасирдүү формасына айланган. Кыргыз адабияты дүйнөлүк көркөм турмуштун, акыл-ойдун катарына ишенимдүү кошулган дешке толук негиз бар. Кыргыз адабият таануу илими элдин адабий, эстетикалык жактан өсүп-өнүгүшүнүн мыйзамченемдери, улуттук адабияттын калыптануу процессинин өзгөчөлүктөрү, фольклордук салттар менен реалисттик тажрыйбанын кандайча айкалышып жаткандыгы, кыргыздын көркөм чыгармачылыгында жашап келген түрлөрдөгү жана жанрлардагы жаңы сапаттык өзгөрүүлөр, мурда болбогон түрлөр менен жанрлардын өсүп-өнүгүшүн шарттаган коомдук-эстетикалык факторлор, социалдык шарттардын, искусствонун милдеттеринин өзгөрүшү менен бирге адабияттын тематикасындагы адабий өзгөрүүлөр, анын турмушун көркөм түрдө көрсөтүү жолдорунун, каражаттарынын байышы ж. у. с. маселелерди кароого жана чечүүгө аракет кылып келе жатат. Кыргыз элинин көркөм сөз чыгармачылыгын, айрыкча фольклорун изилдөөдө М. 0. Ауэзов, В. В. Жирмунский, М. И. Богданова ж. б. окумуштуулар эмгектеништи. Кыргыз адабиятчыларынын бир тобу (К. Асаналиев, А. Садыков, К. Артыкбаев, С. Жигитов, А. Акматалиев ж. б.) илимдин бул тармагында активдүү иштешти.
Троице-Сергиева Лавра, в церковной литературе обычно Свято-Троицкая Сергиева Лавра, находится в центре города Сергиев Посад Московской области, на реке Кончуре. Основана в 1337 году преподобным Сергием Радонежским. Самым ранним строением монастыря считается белокаменный Троицкий собор, возведенный в 1422 году на месте деревянного храма. Он построен силами сербских монахов из Косово, нашедших здесь прибежище после битвы на Косовом Поле. Это уникальный исторический объект, один из немногочисленных соборов, где сохранился иконостас, расписанный величайшими мастерами-иконописцами - Андреем Рублевым и Даниилом Черным. В Троицком соборе лежат мощи Сергия Радонежского, поклониться которым ежедневно приходят сотни прихожан. Собор увековечил традиции московского зодчества XIV-XV столетий. С течением времени вокруг храма сформировался архитектурный ансамбль. В 1744 году Троице-Сергиев монастырь был удостоен почётного титула Лавры. Сегодня это действующий мужской монастырь, духовный центр православной России. Монастырский комплекс составляют 45 строений и памятников. На его территории проживают около 300 служителей церкви. Главные ворота Лавры - Святые с надвратной церковью Иоанна Предтечи. За ними расположена самая большая постройка - главный Собор Успения Богородицы. С северо-запада к собору примыкает небольшая палатка - Усыпальница Годуновых. В ней находятся останки царя Бориса, его жены Марии, сына Федора и дочери Ксении. С XVII века здесь стали хоронить русских митрополитов. Многочисленные сокровища хранятся в монастырской Ризнице - это уникальные предметы декоративно-прикладного искусства, подношения царей и богатых людей монастырю. В Лавре веками собиралась единственная в своем роде библиотека рукописных и старопечатных книг. С 1814 года на территории Троице-Сергиевой Лавры располагается Московская Духовная академия - старейшее высшее учебное заведение России, основанное в 1685 году в Москве. С 1940 года Троице-Сергиева Лавра - государственный музей-заповедник. Находится под охраной ЮНЕСКО
Адабият таануу - көркөм адабияттын маңызын, анын өзгөчөлүгүн, пайда болушун, коомдук милдетин жана тарыхый-адабий процесстин мыйзамченемдерин изилдөөчү илим. Үч бөлүктөн турат: адабият теориясы, б. а. рухий жана көркөм ишмердиктин бөтөнчө формасы болгон адабияттын өзгөчөлүгүн, көркөм тексттин структурасын, адабий процесс менен чыгармачылык методдун факторлорун изилдейт; адабият тарыхы дүйнөлүк адабияттын, улуттук адабияттардын өнүгүп-өсүү процессин (анын ичинен метод, стиль, доор, багыттардын алмашуусун), айрым жазуучулардын чыгармачылыгын иликтейт; адабий сын көбүнчө учурдагы чыгармаларды талдайт жана баа берет, адабияттын коомдук турмуштагы эстетикалык маанисин жана ролун аныктайт. Азыркы адабият таануу эстетика, философия, тил илими, тарых, социология, психология менен ажырагыс тыгыз байланышта. Адабият таануунун башатында антикалык доордун философтору жана акындары, Чыгышта байыркы жана орто кылымдагы кытай, инди жана араб ойчулдары турушат. Адабият таануу өз алдынча илим катары 19-кылымда калыптанып, ар түрдүү илимий методдор пайда болгон. Өзүнүн тарыхый өнүгүшүндө элдин рухий жаңылануусун кенен жана терең чагылдыруу менен көп кырдуу, көп боёктуу турмушту таанып-билүүнүн эң таасирдүү формасына айланган. Кыргыз адабияты дүйнөлүк көркөм турмуштун, акыл-ойдун катарына ишенимдүү кошулган дешке толук негиз бар. Кыргыз адабият таануу илими элдин адабий, эстетикалык жактан өсүп-өнүгүшүнүн мыйзамченемдери, улуттук адабияттын калыптануу процессинин өзгөчөлүктөрү, фольклордук салттар менен реалисттик тажрыйбанын кандайча айкалышып жаткандыгы, кыргыздын көркөм чыгармачылыгында жашап келген түрлөрдөгү жана жанрлардагы жаңы сапаттык өзгөрүүлөр, мурда болбогон түрлөр менен жанрлардын өсүп-өнүгүшүн шарттаган коомдук-эстетикалык факторлор, социалдык шарттардын, искусствонун милдеттеринин өзгөрүшү менен бирге адабияттын тематикасындагы адабий өзгөрүүлөр, анын турмушун көркөм түрдө көрсөтүү жолдорунун, каражаттарынын байышы ж. у. с. маселелерди кароого жана чечүүгө аракет кылып келе жатат. Кыргыз элинин көркөм сөз чыгармачылыгын, айрыкча фольклорун изилдөөдө М. 0. Ауэзов, В. В. Жирмунский, М. И. Богданова ж. б. окумуштуулар эмгектеништи. Кыргыз адабиятчыларынын бир тобу (К. Асаналиев, А. Садыков, К. Артыкбаев, С. Жигитов, А. Акматалиев ж. б.) илимдин бул тармагында активдүү иштешти.
Троице-Сергиева Лавра, в церковной литературе обычно Свято-Троицкая Сергиева Лавра, находится в центре города Сергиев Посад Московской области, на реке Кончуре. Основана в 1337 году преподобным Сергием Радонежским. Самым ранним строением монастыря считается белокаменный Троицкий собор, возведенный в 1422 году на месте деревянного храма. Он построен силами сербских монахов из Косово, нашедших здесь прибежище после битвы на Косовом Поле. Это уникальный исторический объект, один из немногочисленных соборов, где сохранился иконостас, расписанный величайшими мастерами-иконописцами - Андреем Рублевым и Даниилом Черным. В Троицком соборе лежат мощи Сергия Радонежского, поклониться которым ежедневно приходят сотни прихожан. Собор увековечил традиции московского зодчества XIV-XV столетий. С течением времени вокруг храма сформировался архитектурный ансамбль. В 1744 году Троице-Сергиев монастырь был удостоен почётного титула Лавры. Сегодня это действующий мужской монастырь, духовный центр православной России. Монастырский комплекс составляют 45 строений и памятников. На его территории проживают около 300 служителей церкви. Главные ворота Лавры - Святые с надвратной церковью Иоанна Предтечи. За ними расположена самая большая постройка - главный Собор Успения Богородицы. С северо-запада к собору примыкает небольшая палатка - Усыпальница Годуновых. В ней находятся останки царя Бориса, его жены Марии, сына Федора и дочери Ксении. С XVII века здесь стали хоронить русских митрополитов. Многочисленные сокровища хранятся в монастырской Ризнице - это уникальные предметы декоративно-прикладного искусства, подношения царей и богатых людей монастырю. В Лавре веками собиралась единственная в своем роде библиотека рукописных и старопечатных книг. С 1814 года на территории Троице-Сергиевой Лавры располагается Московская Духовная академия - старейшее высшее учебное заведение России, основанное в 1685 году в Москве. С 1940 года Троице-Сергиева Лавра - государственный музей-заповедник. Находится под охраной ЮНЕСКО
Объяснение: