Эпос (грек. epos – сөз, баяндау, әңгіме, өлең) – әдебиеттің бір саласы.
Құрамына аңыз, ертегі, әңгіме, новелла, повесть, роман, эпик. поэма, эпопея жанрлары, сондай-ақ көркем очерктер кіреді. Эпостың басты ерекшелігі – өзі әңгімелеп отырған өмір құбылыстарын кең көлемде, эпик. тұрғыдан қамтып, кейіпкер образын, көркем әдебиеттің алуан түрлі әдістерін мейлінше мол қамту арқылы суреттеу. Көбінесе шығарма жазылудан әлдеқашан бұрын болған оқиға туралы жазылатындықтан, Эпоста баяндау тәсілі басым болып келеді. Эпостық шығармада суреттелетін оқиға оған тікелей куәгер болған адамның атынан баяндалады. Мұндай шығармалардың ерекшелігі оған бірігетін жанрлардың ішкі өзгешеліктерінен айқын көрінеді. Эпостық шығармалар халық ауыз әдебиетінен бастау алады. Ең көне Эпостық жанр – ертегі, ол барлық халықтың ауыз әдебиетінде бар. Ертегіде оқиға үнемі ертекшінің атымен баяндалады. Онда адамдардың күнделікті тұрмыс-тіршілігі (тұрмыс-салт ертегілері), қиялдан туған түрлі ғажайып оқиғалар (қиял-ғажайып ертегілер), адамдар мен жануарлар арасындағы жайттар (хайуанатар туралы ертегілер), белгілі бір ертегілік кейіпкердің бастан кешкен қызғылықты оқиғалары (Алдар көсе, Қожанасыр әңгімелері) сөз болады. Эпостық жанрдың ендігі бір түрі – аңыз әңгімелерде нақтылық, тарихилық сипат басым (мыс., Жиренше шешен, әз-Жәнібек туралы аңыз әңгімелер). Шағын көлемдегі Эпостық жанрларға көркем очерк, новелла, әңгімелер жатады.
Сейчас в жизни получилось так, что есть люди богатые и бедные. Среди богатых есть скупые, которые считают каждую копейку и не желают никому Такими быть нельзя! Надо всем нуждающимся людям, кто остался без жилья, детям, оставшимся без родителей, старикам, больным и инвалидам. Особенно жаль детей. Мне кажется им надо в первую очередь. Хочется, чтоб их жизнь была бы такой яркой, как и других детей. Создавать для них уютные детские дома, с большими красивыми игровыми комнатами, в которых было бы много самых разнообразных игрушек, залы со спортивными тренажёрами, большие цветные телевизоры. Но этого, безусловно, мало. Ещё важно доброжелательное отношение всех людей к таким детям. Меня всегда поражает великодушие тех людей, которые берут из детских домов детей в свою семью на воспитание. Такие семьи надо государству обязательно поддерживать. И вообще было бы лучше, если б не было брошенных детей, стариков. И ещё надо проводить для них много праздников, дарить подарки.
Надо быть чутким и внимательным к людям без определённого места жительства. Ведь когда они учились в школе, где - то работали, были хорошими специалистами. А теперь оказались ненужными. Этим людям надо оказать такую чтоб они смогли снова себя почувствовать нужными людьми обществу и государству. Надо поддержать их в трудную минуту. Обеспечить их жильём, работой. Тогда, я думаю, им легче будет встать на ноги.
Эпос (грек. epos – сөз, баяндау, әңгіме, өлең) – әдебиеттің бір саласы.
Құрамына аңыз, ертегі, әңгіме, новелла, повесть, роман, эпик. поэма, эпопея жанрлары, сондай-ақ көркем очерктер кіреді. Эпостың басты ерекшелігі – өзі әңгімелеп отырған өмір құбылыстарын кең көлемде, эпик. тұрғыдан қамтып, кейіпкер образын, көркем әдебиеттің алуан түрлі әдістерін мейлінше мол қамту арқылы суреттеу. Көбінесе шығарма жазылудан әлдеқашан бұрын болған оқиға туралы жазылатындықтан, Эпоста баяндау тәсілі басым болып келеді. Эпостық шығармада суреттелетін оқиға оған тікелей куәгер болған адамның атынан баяндалады. Мұндай шығармалардың ерекшелігі оған бірігетін жанрлардың ішкі өзгешеліктерінен айқын көрінеді. Эпостық шығармалар халық ауыз әдебиетінен бастау алады. Ең көне Эпостық жанр – ертегі, ол барлық халықтың ауыз әдебиетінде бар. Ертегіде оқиға үнемі ертекшінің атымен баяндалады. Онда адамдардың күнделікті тұрмыс-тіршілігі (тұрмыс-салт ертегілері), қиялдан туған түрлі ғажайып оқиғалар (қиял-ғажайып ертегілер), адамдар мен жануарлар арасындағы жайттар (хайуанатар туралы ертегілер), белгілі бір ертегілік кейіпкердің бастан кешкен қызғылықты оқиғалары (Алдар көсе, Қожанасыр әңгімелері) сөз болады. Эпостық жанрдың ендігі бір түрі – аңыз әңгімелерде нақтылық, тарихилық сипат басым (мыс., Жиренше шешен, әз-Жәнібек туралы аңыз әңгімелер). Шағын көлемдегі Эпостық жанрларға көркем очерк, новелла, әңгімелер жатады.
ВРОДЕ БЫ ПРАВИЛЬНО
Сейчас в жизни получилось так, что есть люди богатые и бедные. Среди богатых есть скупые, которые считают каждую копейку и не желают никому Такими быть нельзя! Надо всем нуждающимся людям, кто остался без жилья, детям, оставшимся без родителей, старикам, больным и инвалидам. Особенно жаль детей. Мне кажется им надо в первую очередь. Хочется, чтоб их жизнь была бы такой яркой, как и других детей. Создавать для них уютные детские дома, с большими красивыми игровыми комнатами, в которых было бы много самых разнообразных игрушек, залы со спортивными тренажёрами, большие цветные телевизоры. Но этого, безусловно, мало. Ещё важно доброжелательное отношение всех людей к таким детям. Меня всегда поражает великодушие тех людей, которые берут из детских домов детей в свою семью на воспитание. Такие семьи надо государству обязательно поддерживать. И вообще было бы лучше, если б не было брошенных детей, стариков. И ещё надо проводить для них много праздников, дарить подарки.
Надо быть чутким и внимательным к людям без определённого места жительства. Ведь когда они учились в школе, где - то работали, были хорошими специалистами. А теперь оказались ненужными. Этим людям надо оказать такую чтоб они смогли снова себя почувствовать нужными людьми обществу и государству. Надо поддержать их в трудную минуту. Обеспечить их жильём, работой. Тогда, я думаю, им легче будет встать на ноги.
В наше время очень много нуждающихся людей
и не надо забывать о них!
Объяснение: Пометь как лучшее