Көне түркі жазулары (басқаша Орхон-Енесей жазулары) — б.з. V ғ. — б.з. Xғғ аралығындағы түркі тайпаларының тасқа қашап жазған жазбалары.
Орхон-Енисей ескерткіштері алғаш Орхон өзеніні бойынан (Екінші түркі қағандығы кезі) табылды, кейін Енисей өзенінің жоғарғы ағысында (Қырғыз қағандығы). Кейде руник жазбасы дейді, алман руналарынынан жанасым тауып (кейбір нышандар кескіні дәл келіп тұр, дауысты мағынасы да жақын). Азиялық түркі руналары соғды жазуының негізінде VIII ғ. бұрын жасалған деп есептеледі. Оның әліпбиінде 40-қа жуық графема бар. Көне түркі руника жазуы ерекшелігі - онда негізгі велярлық және палаталдық дауыссыздарға арналған бірнеше жұп дербес әріптер бар. Көне түркі руника жазуы жұмбағын 1893 жылы В. Томсен шешкен. Орхон ескерткіштерінің тұңғыш тәржімаларын 1894 жылы В.В. Радлов жасаған.[1]
1. Листовая мозаика – расположение листьев растений в одной плоскости, обычно перпендикулярной направлению лучей света, что обеспечивает наименьшее затенение листьями друг друга.
Объяснение: 2. Многие деревья и кустарники образуют листовую мозаику для того, чтобы энергия солнца поглощалась наиболее эффективно
3. Тенелюбивые растения стоит отдалить от света по мере их восприимчивости к свету . Например О выносит свет хуже чем Офиопогон , значит его следует держать в более затемненном месте .
4. Потому что в ельниках довольно сумрачно, и растениям нижнего яруса достаётся мало света. Если же они будут ещё и листья на зиму сбрасывать, а по весне тратить время на появление новых, то время, которое можно потратить на фотосинтез (а он невозможен без света) , совсем сократится.. а так, сохраняя зелёные листья, они хоть как-то могут удлинить период вегетации и фотосинтеза.
яркий пример - брусника.
5. Растение лесное, полу тенелюбивое, лекарственное и декоративное. Тенелюбивые растения растения, которые не выносят сильного освещения. К ним относятся, напр. , многие лесные травы (кислица, майник и др.)
Көне түркі жазулары (басқаша Орхон-Енесей жазулары) — б.з. V ғ. — б.з. Xғғ аралығындағы түркі тайпаларының тасқа қашап жазған жазбалары.
Орхон-Енисей ескерткіштері алғаш Орхон өзеніні бойынан (Екінші түркі қағандығы кезі) табылды, кейін Енисей өзенінің жоғарғы ағысында (Қырғыз қағандығы). Кейде руник жазбасы дейді, алман руналарынынан жанасым тауып (кейбір нышандар кескіні дәл келіп тұр, дауысты мағынасы да жақын). Азиялық түркі руналары соғды жазуының негізінде VIII ғ. бұрын жасалған деп есептеледі. Оның әліпбиінде 40-қа жуық графема бар. Көне түркі руника жазуы ерекшелігі - онда негізгі велярлық және палаталдық дауыссыздарға арналған бірнеше жұп дербес әріптер бар. Көне түркі руника жазуы жұмбағын 1893 жылы В. Томсен шешкен. Орхон ескерткіштерінің тұңғыш тәржімаларын 1894 жылы В.В. Радлов жасаған.[1]
1. Листовая мозаика – расположение листьев растений в одной плоскости, обычно перпендикулярной направлению лучей света, что обеспечивает наименьшее затенение листьями друг друга.
Объяснение: 2. Многие деревья и кустарники образуют листовую мозаику для того, чтобы энергия солнца поглощалась наиболее эффективно
3. Тенелюбивые растения стоит отдалить от света по мере их восприимчивости к свету . Например О выносит свет хуже чем Офиопогон , значит его следует держать в более затемненном месте .
4. Потому что в ельниках довольно сумрачно, и растениям нижнего яруса достаётся мало света. Если же они будут ещё и листья на зиму сбрасывать, а по весне тратить время на появление новых, то время, которое можно потратить на фотосинтез (а он невозможен без света) , совсем сократится.. а так, сохраняя зелёные листья, они хоть как-то могут удлинить период вегетации и фотосинтеза.
яркий пример - брусника.
5. Растение лесное, полу тенелюбивое, лекарственное и декоративное. Тенелюбивые растения растения, которые не выносят сильного освещения. К ним относятся, напр. , многие лесные травы (кислица, майник и др.)