Юстиниан І (Justіnіanos І) (482/83, Таурисий, Жоғары Солтүстік Македония – 14.11.565, Константинополь) – Византия императоры (527 – 565). Шаруа отбасынан шыққан. Өзінің үлкен ағасы император Юстин І-нің (518 – 527) көмегімен император сарайына жақын болып, мемлекеттік істерге үлкен ықпал етті. Таққа отырған соң империяның бұрынғы шекараларын қайта қалпына келтіруге тырысты. Жер иеленушілер мен құлиеленушілерге сүйенді, православие дінінен қолдау іздеп, сенаторлардың қарсылығын шектеуге тырысты. Мемлекеттік саясатта императордың әйелі Феодора үлкен рөл атқарды. Юстиниан І кезінде рим құқықтары толықтай қалпына келтіріліп, заң шығарушылық қызмет императордың шексіз билігін орнатуға, құл иеленушілікті нығайтуға бағытталды. Оның 536 – 538 ж. жүргізген реформалары мемлекетті орталықтандыруға жағдай жасады. Әкімшілік округтер үлкейтіліп, мемлекеттік аппарат пен армия күшейтілді. Қолөнер мен саудаға мемлекет бақылауы қойылды. Юстиниан І-нің кезінде салықтар көбейіп, еретиктер қатаң қудаланды. Ол алып құрылыстар жүргізуге (варварлардың баса-көктеп кіруінен қорғану үшін әскери бекіністер, қалалар, сарайлар мен ғибадатханалар салуға) үнемі қолдау жасап отырды. Кең көлемді жаулап алу саясатын жүргізді: варварлар басып алған Батыс Рим империясының жерлері (533 – 534 ж. Солтүстік Африка, Сардиния, Карсика, 535 – 555 ж. – Апеннин түбегі мен Сицилия, 554 ж. – Пиреней түбегінің оңтүстік-шығыс бөлігі) қайтадан тартып алынып, бұл жерлердегі құлиеленушілік тәртіптер қалпына келтірілді. Шығыста Иранмен (527 – 532, 540 – 561), солтүстікте славяндармен соғыс жүргізілді. Византияға қосылған жерлерде император билігіне қарсы жиі-жиі халық көтерілістері болып тұрды. [1]
Началом отработки этой техники является выбегание из падающего положения тела: спортсмен поднимается на цыпочки и подает вперед тело, не сгибаясь при этом в тазобедренных суставах – падает. Именно в этот момент он должен начать движение, учась преодолевать силу земного притяжения скоростью. Опытные тренеры ненавязчиво отрабатывают выбегание практически каждую тренировку и разминку по несколько раз, прежде чем переходят к освоению непосредственной техники. В начале практикуют быстрое выбегание на расстояния до 20 метров, потом дистанция постепенно увеличивается до 50 метров. В процессе обучения очень важно четко, до уровня подсознания, освоить действия при подаче каждой команды в начале соревнования по отдельности, для чего многократно производится подробный разбор и постоянная шлифовка каждого движения.
Следующий этап – постановка правильного положения тела, рук и ног. В первую очередь спортсмену следует усвоить, что перед подачей команд он должен находиться не ближе метра от линии начала забега. При получении команды «Старт» бегун ставит толчковую ногу на всю ступню, носком касаясь линии, но не заступая её. Маховая нога отводится назад на расстояние половины шага и опирается на пальцы и подушечку; ступни находятся параллельно друг другу. Мышцы расслаблены, но готовы к быстрому началу движения.
Юстиниан І (Justіnіanos І) (482/83, Таурисий, Жоғары Солтүстік Македония – 14.11.565, Константинополь) – Византия императоры (527 – 565). Шаруа отбасынан шыққан. Өзінің үлкен ағасы император Юстин І-нің (518 – 527) көмегімен император сарайына жақын болып, мемлекеттік істерге үлкен ықпал етті. Таққа отырған соң империяның бұрынғы шекараларын қайта қалпына келтіруге тырысты. Жер иеленушілер мен құлиеленушілерге сүйенді, православие дінінен қолдау іздеп, сенаторлардың қарсылығын шектеуге тырысты. Мемлекеттік саясатта императордың әйелі Феодора үлкен рөл атқарды. Юстиниан І кезінде рим құқықтары толықтай қалпына келтіріліп, заң шығарушылық қызмет императордың шексіз билігін орнатуға, құл иеленушілікті нығайтуға бағытталды. Оның 536 – 538 ж. жүргізген реформалары мемлекетті орталықтандыруға жағдай жасады. Әкімшілік округтер үлкейтіліп, мемлекеттік аппарат пен армия күшейтілді. Қолөнер мен саудаға мемлекет бақылауы қойылды. Юстиниан І-нің кезінде салықтар көбейіп, еретиктер қатаң қудаланды. Ол алып құрылыстар жүргізуге (варварлардың баса-көктеп кіруінен қорғану үшін әскери бекіністер, қалалар, сарайлар мен ғибадатханалар салуға) үнемі қолдау жасап отырды. Кең көлемді жаулап алу саясатын жүргізді: варварлар басып алған Батыс Рим империясының жерлері (533 – 534 ж. Солтүстік Африка, Сардиния, Карсика, 535 – 555 ж. – Апеннин түбегі мен Сицилия, 554 ж. – Пиреней түбегінің оңтүстік-шығыс бөлігі) қайтадан тартып алынып, бұл жерлердегі құлиеленушілік тәртіптер қалпына келтірілді. Шығыста Иранмен (527 – 532, 540 – 561), солтүстікте славяндармен соғыс жүргізілді. Византияға қосылған жерлерде император билігіне қарсы жиі-жиі халық көтерілістері болып тұрды. [1]
Объяснение:
Началом отработки этой техники является выбегание из падающего положения тела: спортсмен поднимается на цыпочки и подает вперед тело, не сгибаясь при этом в тазобедренных суставах – падает. Именно в этот момент он должен начать движение, учась преодолевать силу земного притяжения скоростью. Опытные тренеры ненавязчиво отрабатывают выбегание практически каждую тренировку и разминку по несколько раз, прежде чем переходят к освоению непосредственной техники. В начале практикуют быстрое выбегание на расстояния до 20 метров, потом дистанция постепенно увеличивается до 50 метров. В процессе обучения очень важно четко, до уровня подсознания, освоить действия при подаче каждой команды в начале соревнования по отдельности, для чего многократно производится подробный разбор и постоянная шлифовка каждого движения.
Следующий этап – постановка правильного положения тела, рук и ног. В первую очередь спортсмену следует усвоить, что перед подачей команд он должен находиться не ближе метра от линии начала забега. При получении команды «Старт» бегун ставит толчковую ногу на всю ступню, носком касаясь линии, но не заступая её. Маховая нога отводится назад на расстояние половины шага и опирается на пальцы и подушечку; ступни находятся параллельно друг другу. Мышцы расслаблены, но готовы к быстрому началу движения.