Алып Ер Тоңға” - түркі халықтарының арғы ата-тегі саналатын сақтар тарихынан сыр шертетін қаһармандық жыр. Біздің заманымызға “Алып ер тоңға” дастанының жалпы сюжеттік желісі мен жекелеген үзінділері ғана жеткен.
Дастанның басты қаһарманы Алып Ер Тоңға - аты аңызға айналған тарихи тұлға. Ол - біздің заманымыздан бұрынғы VII ғасырда өмір сүрген Тұран елінің әміршісі. көреген көсемі, сақтар әскерінің қолбасшысы, ержүрек батыры, "Алып" - сақтармен ғұндар заманынан бері ел қорғаған батырлардың қолбасшы ерлердің атына қосылып айтылып келе жатқан мәртебелі есім.
Однажды вечером Будда должен был читать проповедь на горе. Его ожидала огромная толпа. Темнело, и каждый зажег свою лампадку, чтобы встретить Учителя. Одна старая женщина принесла лампадку поменьше и похуже, чем у всех остальных. Несмотря на насмешки, она поставила ее рядом с другими. Лампадка была едва наполнена маслом. Женщина была так бедна, что ей пришлось продать все свое имущество, даже собственные волосы, чтобы купить эту маленькую лампадку… Внезапно поднялась буря и погасила все огни, кроме лампадки старушки, ведь ее, самую маленькую, защищали от ветра другие лампады, и только ее пламя осталось светить в темноте. Тогда Будда взял эту лампадку и зажег от нее, одну за другой, все остальные, а затем сказал: «До тех пор, пока останется хоть одна искра, надежда не потеряна».
Алып Ер Тоңға” - түркі халықтарының арғы ата-тегі саналатын сақтар тарихынан сыр шертетін қаһармандық жыр. Біздің заманымызға “Алып ер тоңға” дастанының жалпы сюжеттік желісі мен жекелеген үзінділері ғана жеткен.
Дастанның басты қаһарманы Алып Ер Тоңға - аты аңызға айналған тарихи тұлға. Ол - біздің заманымыздан бұрынғы VII ғасырда өмір сүрген Тұран елінің әміршісі. көреген көсемі, сақтар әскерінің қолбасшысы, ержүрек батыры, "Алып" - сақтармен ғұндар заманынан бері ел қорғаған батырлардың қолбасшы ерлердің атына қосылып айтылып келе жатқан мәртебелі есім.
Однажды вечером Будда должен был читать проповедь на горе. Его ожидала огромная толпа. Темнело, и каждый зажег свою лампадку, чтобы встретить Учителя. Одна старая женщина принесла лампадку поменьше и похуже, чем у всех остальных. Несмотря на насмешки, она поставила ее рядом с другими. Лампадка была едва наполнена маслом. Женщина была так бедна, что ей пришлось продать все свое имущество, даже собственные волосы, чтобы купить эту маленькую лампадку… Внезапно поднялась буря и погасила все огни, кроме лампадки старушки, ведь ее, самую маленькую, защищали от ветра другие лампады, и только ее пламя осталось светить в темноте. Тогда Будда взял эту лампадку и зажег от нее, одну за другой, все остальные, а затем сказал: «До тех пор, пока останется хоть одна искра, надежда не потеряна».