Вартасць творчасці Кірылы Тураўскага ў тым, што ён, застаючыся хрысціянскім аўтарам, у значнай ступені засноўваўся на народнай традыцыі разумення быцця.
Мова кірылаўскіх слоў, казанняў, малітваў выключна багатая, эмацыянальная. Асноўны мастацкі прынцып яго слоў — павучанняў-казанняў — квяцістасць стылю: нагнятанне сінонімаў, параўнанняў, метафар, цытат. Гэтым дасягаецца вялікая сіла ўздзеяння на вернікаў.
Яшчэ адной характэрнай асаблівасцю твораў Кірылы Тураўскага з’яўляецца частае апісанне ў іх з’яў прыроды. Тлумачэнне біблейскіх фактаў праз прыродныя працэсы рабіла больш зразумелым творы кніжніка. У сваіх словах-казаннях Кірыла спыняўся ў асноўным на тых момантах, якія давалі матэрыял для мастацкіх абагульненняў, жанравых карцін, апісанняў саду, веснавой прыроды, душэўных перажыванняў святых асоб. Напрыклад, уражвае сілаю мацярынскага пачуцця плач Божай Маці над целам Хрыста пасля Яго раскрыжавання. Павучальны сэнс казанняў у аўтара на першым месцы, але важнае значэнне меў і мастацкі бок — інакш бы яны не даходзілі да сэрцаў слухачоў-вернікаў.
Малітвы Кірылы Тураўскага таксама ўражваюць багаццем і разнастайнасцю спосабаў арганізацыі паэтычнай мовы. Дамінуе ў іх тэма святла і цемры, а таксама часу. Асноўны метад пісьменніка — алегарычна-сімвалічнае тлумачэнне Новага Запавету. Можна сказаць, што менавіта ў Кірылы гэты метад дасягнуў найвышэйшай дасканаласці.
Мова кірылаўскіх слоў, казанняў, малітваў выключна багатая, эмацыянальная. Асноўны мастацкі прынцып яго слоў — павучанняў-казанняў — квяцістасць стылю: нагнятанне сінонімаў, параўнанняў, метафар, цытат. Гэтым дасягаецца вялікая сіла ўздзеяння на вернікаў.
Яшчэ адной характэрнай асаблівасцю твораў Кірылы Тураўскага з’яўляецца частае апісанне ў іх з’яў прыроды. Тлумачэнне біблейскіх фактаў праз прыродныя працэсы рабіла больш зразумелым творы кніжніка. У сваіх словах-казаннях Кірыла спыняўся ў асноўным на тых момантах, якія давалі матэрыял для мастацкіх абагульненняў, жанравых карцін, апісанняў саду, веснавой прыроды, душэўных перажыванняў святых асоб. Напрыклад, уражвае сілаю мацярынскага пачуцця плач Божай Маці над целам Хрыста пасля Яго раскрыжавання. Павучальны сэнс казанняў у аўтара на першым месцы, але важнае значэнне меў і мастацкі бок — інакш бы яны не даходзілі да сэрцаў слухачоў-вернікаў.
Малітвы Кірылы Тураўскага таксама ўражваюць багаццем і разнастайнасцю спосабаў арганізацыі паэтычнай мовы. Дамінуе ў іх тэма святла і цемры, а таксама часу. Асноўны метад пісьменніка — алегарычна-сімвалічнае тлумачэнне Новага Запавету. Можна сказаць, што менавіта ў Кірылы гэты метад дасягнуў найвышэйшай дасканаласці.