Көлемі ЗО жол. Бұл шығармада тұтас халыққа арнап айтылған терең де күрделі ойлар шерлі жүректен шамырқанып, толқып шыққан. Үлкен адамгершілік, қайраткерлік, оқымыстылық биікке көтерілген ақын үні бірде айбарлы, бірде кекті, бірде мұңлы. Қазақ халқын бөлмей-жармай, түгел қамтып, тұтас шолып, баршасына бағыштап айтылған өлеңнің әлеуметтік салмағы орасан зор. Ақын алдымен көз алдыңызға мұрты аузына түскен, бір ұрты май, бір ұрты қан, алғашқыда шырайы сартша жылтырап тұрған қазақтың кескінін алып келеді. Осыдан кейін барып оның ішкі әлемін, мінез ерекшеліктерін айқындап аша бастайды.
«Регулярное государство» - это государство, в котором абсолютная власть монарха путем строгой регламентации всех сторон общественной и частной жизни должна была привести подданных к «общему благу».
Принцип «регулярного государства» воплотился в:
- перестройке системе центрального и местного управления (замена приказов Сенатом);
- жестком контроле за всеми чиновниками (для надзора за подчиненными была введена должность обер-фискала);
- появлении полиции;
- строгой регламентации общественной жизни;
- подчинении церкви государству (Святейшему Синоду), что давало право государству контролировать совесть, мысли и убеждения подданных.
Көлемі ЗО жол. Бұл шығармада тұтас халыққа арнап айтылған терең де күрделі ойлар шерлі жүректен шамырқанып, толқып шыққан. Үлкен адамгершілік, қайраткерлік, оқымыстылық биікке көтерілген ақын үні бірде айбарлы, бірде кекті, бірде мұңлы. Қазақ халқын бөлмей-жармай, түгел қамтып, тұтас шолып, баршасына бағыштап айтылған өлеңнің әлеуметтік салмағы орасан зор. Ақын алдымен көз алдыңызға мұрты аузына түскен, бір ұрты май, бір ұрты қан, алғашқыда шырайы сартша жылтырап тұрған қазақтың кескінін алып келеді. Осыдан кейін барып оның ішкі әлемін, мінез ерекшеліктерін айқындап аша бастайды.
Принцип «регулярного государства» воплотился в:
- перестройке системе центрального и местного управления (замена приказов Сенатом);
- жестком контроле за всеми чиновниками (для надзора за подчиненными была введена должность обер-фискала);
- появлении полиции;
- строгой регламентации общественной жизни;
- подчинении церкви государству (Святейшему Синоду), что давало право государству контролировать совесть, мысли и убеждения подданных.