Контрольная работа представляет собой форму традиционного контроля качества усвоенного учебного материала по конкретной тематике. При заочной форме обучения контрольные работы являются основной формой промежуточной аттестации студентов.
Задания выдаются ведущим преподавателем. Для раскрытия сущности темы студент самостоятельно формирует библиографический список (как правило, из перечня, рекомендованного преподавателем). Студент самостоятельно составляет план изложения темы, делает конспект с цитатами и ссылками на авторов. Готовая работа сдается в установленные сроки.
Классическая структура контрольной работы выглядит следующим образом: титульный лист, оглавление, введение, основной текст, заключение, библиографический список, приложения.
Объем контрольной работы, как правило, может составлять от 15 до 20 страниц печатного текста. Оформление контрольных работ производится на листах формата А4.
Критериями оценки является степень раскрытия рассматриваемых вопросов, а также отсутствие грубых ошибок. В противном случае контрольная работа возвращается на доработку.
1.2 Реферат
Рефера́т (нем. referat, от лат. refere — докладывать, сообщать) — письменный доклад или выступление по определённой теме, в котором собрана информация из одного или нескольких источников. Рефераты могут являться изложением содержания научной работы, художественной книги и т.п. Реферат представляет собой письменную работу, отражающую имеющиеся в научной, учебной и периодической литературе концепции по заданной теме по дисциплине учебного плана.
Во время защиты или обсуждения реферата студент должен грамотно и логично изложить основную идею по заданной теме, обосновать ее актуальность, культуру письменной речи, а также умение работать с научной литературой, правильно оформлять текст, ссылки, составлять библиографию, продемонстрировать необходимые знания.
Задача студента состоит в том, чтобы максимально полно использовать рекомендованную литературу, понять позицию авторов и правильно передать ее в своей работе. В процессе написания реферата студент приобретает навыки правильного цитирования авторских текстов, грамотного построения ссылок на используемый библиографический список.
Этапы работы над рефератом включают в себя:
- подбор и изучение основных источников по теме (15-20 различных источников);
- составление библиографического списка;
- обработку и систематизацию информации;
- разработку плана реферата;
- написание реферата.
Публичное выступление с результатами исследования.
Классическая структура реферата включает титульный лист, оглавление, введение, основной текст, заключение, библиографический список, приложения.
Критериями для оценки реферата являются:
умение формулировать актуальность избранной темы реферата;
соответствие содержания теме, степень раскрытия, глубина проработки материала;
соответствие оформления реферата настоящему стандарту, отсутствие грубых ошибок.
В противном случае реферат возвращается на доработку, и студент к зачету (экзамену) не допускается. По усмотрению преподавателя рефераты могут быть представлены на семинарах, научно-практических конференциях, а также использоваться как зачетные работы по пройденным темам.
Творы П. Броўкі называюць паэтычным летапісам народнага жыцця. Удакладнім: аднаго яго боку. I гэты бок жыцця «адбіты» , адлюстраваны жыццесцвярджальна, аптымістычна, пафасна ў творчасці П. Броўкі: У добрым калгасе бліз Нёмна сівога Я знаў аднаго каваля маладога. . . ..Не зоркім паглядам, не постаццю гнуткай Праславіўся хлопец — праславілі рукі. Мне нават казалі ў калгасе аднойчы: «Ён выкуе месяц, як толькі захоча. Павесіць паўноччу на белай бярозе — Каторы сапраўдны — ніяк не адрозніш! » Пафас творчасці паэта вызначае тэма працы, размах аднаўленчага будаўніцтва (вершы «Каваль» , «Архітэктар» , «Бондар» , паэма «Хлеб» ) . «Не буду я стаяць на раздарожжы, вачамі сумнымі глядзець удалячынь» , — гэта катэгарычная заява яго лірычнага героя шмат у чым вызначае і сутнасць паэзіі П. Броўкі. У ёй пераважае адно пачуццё — аптымізм. Акрамя паэзіі ваеннага перыяду, у якой гучаць трывожныя і трагічныя ноты, а вершы сапраўды напісаны голасам сыноўняга сэрца, у яго творчасці няма «змрочных фарбаў». Сёння мы ведаем, што час, у які выпала нарадзіцца і жыць паэту, не мог быць падставай для падобнага бязмежнага аптымізму. Магчыма, матывам яго стала бязмежная ўдзячнасць П. Броўкі за ўсё, чаго дасягнуў у жыцці. Дзяцінства незабыўны час! Я рос паміж дажджоў, вятроў Я пераходзіў з класа ў клас — Ад качак, свінняў да кароў. Наўрад ці сціплы, чулы чалавек, якім быў П. Броўка, паступіўся сваім сумленнем і быў няшчырым, калі славіў час і чалавека працы, якому, як і яму, выпала жыць у гэтым часе. I такім бачыўся, такім усведамляўся ён паэту. Толькі добры калгас «бліз Нёмана сівога» , толькі кавалёў і бондараў, якіх «праславілі рукі», ён ведаў. У гэтым плане творчасць паэта цікавая для нас і як сведчанне таго часу і яго ўплыву на творцу. Звернемся да твораў П. Броўкі, якія вытрымалі выпрабаванне не тым часам, у які ён пісаў, а часам наогул, які з'яўляецца самым суддзёй. А вытрымала выпрабаванне найперш яго лірыка, матывам якой было святое пачуццё да Радзімы і ў час ваеннага ліхалецця, і ў мірны час. Лірычны герой верша «Рана» — салдат-патрыёт. Восем ран пакінула на яго целе вайна, але самая незагойная — рана на целе паланёнай Радзімы. I загаіць яе можа толькі зварот на вольную зямлю: ...Каб чабору таго, Каб тае медуніцы, Каб паветра з бароў, Што пад Мінскам у нас. Назва эпічнага верша «Кастусь Каліноўскі» вонкава супярэчыць зместу яго, бо верш пра подзвігі партызан у гады Вялікай Айчыннай вайны. Галоўны герой верша — партызан Каліна. Фантастычным прыёмам славіцца яго сіла, якой ён бароніць людзей ад фашыстаўКалі ён пачуе, як ворагі скачуць, Калі ён пачуе сірочыя плачы. . . Будзь ён пад Бугам ці далей дзе, можа, Ён шабляй дастане да самай Бярозы, Да сэрцаў варожых, I кацяцца голавы катаў у лозы. Пра партызана складаюць легенды, а па беларускай зямлі «пайшла пагалоска» : зноў з'явіўся Кастусь Каліноўскі. «Сілай магутны, душою агністы» , ён наводзіць жах на ворагаў, яго кулі даганяюць варожую варту за сотні кіламетраў і вызваляюць дзяўчат з палону. Назвай твора, параўнаннем звычайнага сялянскага хлопца з правадыром паўстання 1863 г. , фальклорнымі рэмінісцэнцыямі паэт сцвярджае думку, што ў самы крытычны для Радзімы час патрэбна незвычайная сіла і любоў да народа, роўная сіле і любві Каліноўскага. Ідэя верша «Родныя словы» сфармулявана ў радках, што сталі крылатымі: Дзяды і бацькі нашу мову стваралі, Каб звонка звінела, была, як агонь. Выдатную і пераканаўчую форму выяўлення думкі, што мова — душа народа, што тварэц мовы — народ, абраў паэт: ён слухае «гаваркія» родныя словы: «Як многа гавораць мне назвы такія.. . » А назвы родныя роднай зямлі гавораць пра самае галоўнае: «што продкі любілі спакойную працу» , што «трываць не хацелі абразы і слёз»
Контрольная работа
Контрольная работа представляет собой форму традиционного контроля качества усвоенного учебного материала по конкретной тематике. При заочной форме обучения контрольные работы являются основной формой промежуточной аттестации студентов.
Задания выдаются ведущим преподавателем. Для раскрытия сущности темы студент самостоятельно формирует библиографический список (как правило, из перечня, рекомендованного преподавателем). Студент самостоятельно составляет план изложения темы, делает конспект с цитатами и ссылками на авторов. Готовая работа сдается в установленные сроки.
Классическая структура контрольной работы выглядит следующим образом: титульный лист, оглавление, введение, основной текст, заключение, библиографический список, приложения.
Объем контрольной работы, как правило, может составлять от 15 до 20 страниц печатного текста. Оформление контрольных работ производится на листах формата А4.
Критериями оценки является степень раскрытия рассматриваемых вопросов, а также отсутствие грубых ошибок. В противном случае контрольная работа возвращается на доработку.
1.2 Реферат
Рефера́т (нем. referat, от лат. refere — докладывать, сообщать) — письменный доклад или выступление по определённой теме, в котором собрана информация из одного или нескольких источников. Рефераты могут являться изложением содержания научной работы, художественной книги и т.п. Реферат представляет собой письменную работу, отражающую имеющиеся в научной, учебной и периодической литературе концепции по заданной теме по дисциплине учебного плана.
Во время защиты или обсуждения реферата студент должен грамотно и логично изложить основную идею по заданной теме, обосновать ее актуальность, культуру письменной речи, а также умение работать с научной литературой, правильно оформлять текст, ссылки, составлять библиографию, продемонстрировать необходимые знания.
Задача студента состоит в том, чтобы максимально полно использовать рекомендованную литературу, понять позицию авторов и правильно передать ее в своей работе. В процессе написания реферата студент приобретает навыки правильного цитирования авторских текстов, грамотного построения ссылок на используемый библиографический список.
Этапы работы над рефератом включают в себя:
- подбор и изучение основных источников по теме (15-20 различных источников);
- составление библиографического списка;
- обработку и систематизацию информации;
- разработку плана реферата;
- написание реферата.
Публичное выступление с результатами исследования.
Классическая структура реферата включает титульный лист, оглавление, введение, основной текст, заключение, библиографический список, приложения.
Критериями для оценки реферата являются:
умение формулировать актуальность избранной темы реферата;
соответствие содержания теме, степень раскрытия, глубина проработки материала;
соответствие оформления реферата настоящему стандарту, отсутствие грубых ошибок.
В противном случае реферат возвращается на доработку, и студент к зачету (экзамену) не допускается. По усмотрению преподавателя рефераты могут быть представлены на семинарах, научно-практических конференциях, а также использоваться как зачетные работы по пройденным темам.
Творы П. Броўкі называюць паэтычным летапісам народнага жыцця. Удакладнім: аднаго яго боку. I гэты бок жыцця «адбіты» , адлюстраваны жыццесцвярджальна, аптымістычна, пафасна ў творчасці П. Броўкі: У добрым калгасе бліз Нёмна сівога Я знаў аднаго каваля маладога. . . ..Не зоркім паглядам, не постаццю гнуткай Праславіўся хлопец — праславілі рукі. Мне нават казалі ў калгасе аднойчы: «Ён выкуе месяц, як толькі захоча. Павесіць паўноччу на белай бярозе — Каторы сапраўдны — ніяк не адрозніш! » Пафас творчасці паэта вызначае тэма працы, размах аднаўленчага будаўніцтва (вершы «Каваль» , «Архітэктар» , «Бондар» , паэма «Хлеб» ) . «Не буду я стаяць на раздарожжы, вачамі сумнымі глядзець удалячынь» , — гэта катэгарычная заява яго лірычнага героя шмат у чым вызначае і сутнасць паэзіі П. Броўкі. У ёй пераважае адно пачуццё — аптымізм. Акрамя паэзіі ваеннага перыяду, у якой гучаць трывожныя і трагічныя ноты, а вершы сапраўды напісаны голасам сыноўняга сэрца, у яго творчасці няма «змрочных фарбаў». Сёння мы ведаем, што час, у які выпала нарадзіцца і жыць паэту, не мог быць падставай для падобнага бязмежнага аптымізму. Магчыма, матывам яго стала бязмежная ўдзячнасць П. Броўкі за ўсё, чаго дасягнуў у жыцці. Дзяцінства незабыўны час! Я рос паміж дажджоў, вятроў Я пераходзіў з класа ў клас — Ад качак, свінняў да кароў. Наўрад ці сціплы, чулы чалавек, якім быў П. Броўка, паступіўся сваім сумленнем і быў няшчырым, калі славіў час і чалавека працы, якому, як і яму, выпала жыць у гэтым часе. I такім бачыўся, такім усведамляўся ён паэту. Толькі добры калгас «бліз Нёмана сівога» , толькі кавалёў і бондараў, якіх «праславілі рукі», ён ведаў. У гэтым плане творчасць паэта цікавая для нас і як сведчанне таго часу і яго ўплыву на творцу. Звернемся да твораў П. Броўкі, якія вытрымалі выпрабаванне не тым часам, у які ён пісаў, а часам наогул, які з'яўляецца самым суддзёй. А вытрымала выпрабаванне найперш яго лірыка, матывам якой было святое пачуццё да Радзімы і ў час ваеннага ліхалецця, і ў мірны час. Лірычны герой верша «Рана» — салдат-патрыёт. Восем ран пакінула на яго целе вайна, але самая незагойная — рана на целе паланёнай Радзімы. I загаіць яе можа толькі зварот на вольную зямлю: ...Каб чабору таго, Каб тае медуніцы, Каб паветра з бароў, Што пад Мінскам у нас. Назва эпічнага верша «Кастусь Каліноўскі» вонкава супярэчыць зместу яго, бо верш пра подзвігі партызан у гады Вялікай Айчыннай вайны. Галоўны герой верша — партызан Каліна. Фантастычным прыёмам славіцца яго сіла, якой ён бароніць людзей ад фашыстаўКалі ён пачуе, як ворагі скачуць, Калі ён пачуе сірочыя плачы. . . Будзь ён пад Бугам ці далей дзе, можа, Ён шабляй дастане да самай Бярозы, Да сэрцаў варожых, I кацяцца голавы катаў у лозы. Пра партызана складаюць легенды, а па беларускай зямлі «пайшла пагалоска» : зноў з'явіўся Кастусь Каліноўскі. «Сілай магутны, душою агністы» , ён наводзіць жах на ворагаў, яго кулі даганяюць варожую варту за сотні кіламетраў і вызваляюць дзяўчат з палону. Назвай твора, параўнаннем звычайнага сялянскага хлопца з правадыром паўстання 1863 г. , фальклорнымі рэмінісцэнцыямі паэт сцвярджае думку, што ў самы крытычны для Радзімы час патрэбна незвычайная сіла і любоў да народа, роўная сіле і любві Каліноўскага. Ідэя верша «Родныя словы» сфармулявана ў радках, што сталі крылатымі: Дзяды і бацькі нашу мову стваралі, Каб звонка звінела, была, як агонь. Выдатную і пераканаўчую форму выяўлення думкі, што мова — душа народа, што тварэц мовы — народ, абраў паэт: ён слухае «гаваркія» родныя словы: «Як многа гавораць мне назвы такія.. . » А назвы родныя роднай зямлі гавораць пра самае галоўнае: «што продкі любілі спакойную працу» , што «трываць не хацелі абразы і слёз»