У юнацтве Машэка быў добрым, адкрытым, сапраўдным асілкам:
“Асілкам гэтакім адроду
Машэка быў ў сваёй радні, —
Дзіцём нясці ўжо мог калоду,
Якой трох сталых — не маглі.
Але хоць сілу меў такую, —
Нікому крыўды не рабіў, —
Натуру меў ён залатую,
Як бы ягнём, патульны быў.”
Эпітэты: залатая натура, машэка-асілак, патульны быў.
“Асілкам гэтакім адроду
Машэка быў ў сваёй радні, —
Дзіцём нясці ўжо мог калоду,
Якой трох сталых — не маглі.
Але хоць сілу меў такую, —
Нікому крыўды не рабіў, —
Натуру меў ён залатую,
Як бы ягнём, патульны быў.”
Эпітэты: залатая натура, машэка-асілак, патульны быў.