Каб сын вярнуўся дадому жывы і з перамогай, маці была гатова на ўсё, у тым ліку і праклясці камень, ператварыць яго ў зямлю, самой стаць каменем, каб даць магчымасці ўзыйсці зярнятам.
У творы ўжываюцца народныя выслоўі:
“На шчасце і ўдачу пасеяла маці зярняты”
“Не ўзыдуць зярняты,
Бо ўпалі на камень шчарбаты.”
“Не раз на ім сеялі, але ні разу не жалі.”
“Цяпер я крывёю
Сваёю
Цябе праклінаю:
Ты станеш зямлёю,
А каменем стану сама я».”
У творы ўжываюцца народныя выслоўі:
“На шчасце і ўдачу пасеяла маці зярняты”
“Не ўзыдуць зярняты,
Бо ўпалі на камень шчарбаты.”
“Не раз на ім сеялі, але ні разу не жалі.”
“Цяпер я крывёю
Сваёю
Цябе праклінаю:
Ты станеш зямлёю,
А каменем стану сама я».”