Задача 8. Можно ли составить магический квадрат 6x6 из первых 36 простых чисел?
Задача 9.
Сколькими можно заполнить таблицу 5х5 нулями и единицами так, чтобы
сумма чисел в каждой строке и каждом столбце была четной?
Задача 10.
Дана таблица 4х4, раскрашенная в шахматном порядке. За один ход можно выбрать
любой квадрат 2х2 и перекрасить все его клетки, каждую в противоположный цвет.
Можно ли через несколько ходов добиться того, чтобы все клетки таблицы были
окрашены в один цвет?
Задача 11.
Можно ли в таблице 11 х 11 расставить натуральные числа от 1 до 121 так, чтобы числа,
отличающиеся на 1, стояли в клетках с общей стороной, а все точные квадраты попали в
один столбец?
Әркімнің досы немесе бірнеше досы болады. Олар бір-бірінің қиындықтарын жеңуге, жағымды оқиғалардан бірге ләззат алуға және құпияларымен бөлісуге көмектеседі. Бірақ көбінесе ұлдар өздеріне дос, ал қыздар қыздарды таңдайды. Бұл қыздардың қызығушылықтары дәл сәйкес келетіндіктен, ер балалардың қызығушылықтары сәйкес келетіндіктен болады. Сонымен қатар, бұл жас кезінен таныс ұл мен қыз дос болған кезде басқаша болады. Бірақ кейбір құрдастар мұндай қарым-қатынасты мүмкін емес деп санамай, ұл мен қыздың достығын мазақ етеді.
Мұндай достық көбінесе балалық шақта дамиды және жасөспірім кезеңінде жалғасады. Алдымен балалар бірге ойнайды, содан кейін өз ойларымен және ашқан жаңалықтарымен бөліседі! Жақын дос немесе қыз басқа жыныста болуы мүмкін. Бұл қарым-қатынасты жақсы қарым-қатынаста болатын бауырластықпен салыстыруға болады. Ұл мен қыздың арасындағы «аға-әпке» достығы сақталуы керек. Оның арқасында бала қарсы жыныс туралы көптеген қызықты нәрселерді біледі. Бұл сізге адамдардың қарым-қатынасын жақсы түсінуге мүмкіндік береді, өйткені ұлдар мен қыздар әрқашан бірдей бола бермейді. Әрине, бұл достықта біраз романс бар, бірақ бұл сізге қарсы жынысты қорықпай зерттеуге мүмкіндік береді.
Ұл мен қыз қай жаста да дос бола алады, олардың сүйіспеншілігі қарсы жыныстың психологиясын жақсы білуге көмектеседі. Бұл білім өмірде әрқашан пайдалы болады. Мұндай мүмкіндік жиі бола бермейтіндіктен, сіз осы достықты сақтауға тырысуыңыз керек. Егер қыз ұл баламен сөйлескенді ұнатса, оның оған ғашық болуы мүлдем қажет емес. Дәл осы жағдай ер балаларға қатысты. Мұндай достыққа күлген адам жай ғана қызғанады. Ең бастысы - жалған ұяттың достықты бұзуына жол бермеу.
Объяснение:
Было яно ці не было, праўда ці няпраўда, — паслухаем лепш, што казка кажа.
Ну дык вось. Прыляцеў у адзін край страшэнны змей. Выкапаў ён сярод лесу ў гары глыбокую яму і лёг адпачываць. Доўга ён адпачываў ці нядоўга — ніхто таго не памятае. А як устаў, дык адразу на ўвесь край закрычаў: — Гэй, людзі — мужыкі і кабеты, старыя і малыя, — насіце мне кожны дзень даніну: хто гавядзіну, хто бараніну, а хто — свініну! Хто прынясе, той жыць будзе, а хто не — таго змей праглыне! Напалохаліся людзі, пачалі насіць змею даніну. Насілі, насілі, а потым глядзяць — і насіць няма чаго. Чыста згалелі. А змей быў такі, што без даніны не мог пражыць і гадзіны. Пачаў ён тады сам па вёсках лятаць, людзей хапаць — у нару да сябе цягаць… Ходзяць людзі як непрытомныя, галосяць, не ведаюць, як ад ліхога змея збавіцца. Ніхто не можа даць яму рады, бо сіла ў змея такая, што кожнага з ног збівае. А жыў у тым краі адзін чалавек. Не сказаць каб дужы, але смелы і здагадлівы. Звалі яго Васіль. Аднойчы Васіль і кажа суседзям: — Ну што ж, паспрабую хіба я са змеем сілаю памерацца! — Дзе табе з ім сілаю мерацца! — адказваюць суседзі. — Дарэмна толькі загінеш. — Нічога, — кажа Васіль, — у яго сіла, а ў мяне розум. Паглядзім, што мацней. Запрог ён каня, узяў тоўстую доўбню і паехаў у лес да змея. Убачыў яго змей, вытарашчыў свае зялёныя вочы і пытаецца: — Чаго ты сюды прыехаў з гэтаю доўбняю? — Цябе біць! — адказвае Васіль. — Бач ты яго! — здзівіўся змей. — Уцякай лепш, пакуль не позна, бо як дыхну, як свісну, дык на нагах не ўстаіш, за сем вёрст адляціш! Усміхнуўся Васіль і кажа: — Не хваліся дарэмна, пудзіла ты старое, — я не такіх бачыў! Яшчэ паглядзім, хто з нас мацней свісне. Ну, свішчы! Засвістаў змей, ды так моцна, што аж лісце з дрэў пасыпалася, лес зашумеў. А Васіль за дуб ухапіўся, стаіць сабе і хоць бы што. — Э, — кажа ён, — глупства! Хіба так свішчуць? Паслухай лепш, як я свісну. Толькі раю — завяжы сабе вочы, бо адразу наверх павылазяць. Збянтэжыўся змей. «Можа, і праўда, — думае, — лепш завязаць вочы». Завязаў ён вочы анучаю. — Ну, цяпер свішчы сабе! Узяў Васіль доўбню, размахнуўся ды як свіснуў змею па галаве, дык у таго аж іскры з вачэй пасыпаліся, Ачухаўся змей, дзівіцца на Васіля: — Няўжо ты дужэйшы за мяне? Не можа таго быць! Давай яшчэ раз сілу паспрабуем. — Давай, — згаджаецца Васіль. Схапіў змей камень, сціснуў лапамі, ды так моцна, што аж пыл пасыпаўся. — Нічога дзіўнага! — смяецца Васіль. — Вось ты паспрабуй сціснуць камень так, каб з яго вада палілася. Развязаў Васіль торбу, выняў свежы сыр і сціснуў яго на ўсю сілу — сыроватка так і палілася… Бачыць змей — Васіль і праўда дужэйшы за яго. Напалохаўся ён і кажа: — Прасі ў мяне што хочаш, я табе ўсё дам. — Нічога мне не трэба, — адказвае Васіль. — У мяне дома ўсяго больш, як у цябе. — Не можа быць! — не верыць змей. — Не верыш, дык паедзем паглядзім. — Добра, паедзем. Селі на воз і паехалі. Тым часам у дарозе змею захацелася есці. Убачыў ён чараду валоў пры лесе і кажа да Васіля: — Схадзі злаві вала, перакусім трохі. Пайшоў Васіль у лес і пачаў лыкі драць. Чакаў, чакаў змей — няма ні Васіля, ні вала. Прыйшоў ён сам у лес. — Што ты так доўга тут робіш? — пытаецца ў Васіля. — Лыкі дзяру. — Навошта? — Хачу вяровак навіць ды на абед валоў з пяць злавіць… — Навошта нам пяць валоў? Хопіць і аднаго! Схапіў змей вала за карак і павалок да воза. — А ты, — кажа Васілю, — прынясі дроў вала смажыць. Сеў Васіль у лесе пад дубам і сядзіць сабе, люлькаю пыхкае. Чакаў, чакаў яго змей — не дачакаўся. Зноў прыходзіць да Васіля. — Што ты так доўга тут робіш? — Ды вось выбіраю дубы таўсцейшыя — хачу адразу з дзясятак прынесці. — Навошта нам дзесяць дубоў? Хопіць і аднаго! Вырваў змей самы тоўсты дуб і панёс да воза. Засмажыў вала і кліча Васіля частавацца. — Э, — кажа Васіль, — што з аднаго вала за наедак? Гэта мне на раз укусіць. Еш сам. З’еў змей вала, і паехалі далей. Пад’ехалі да Васілёвай хаты. Убачылі дзеці здалёк бацьку і закрычалі ад радасці: — Тата едзе! Тата едзе! А змей недачуў і пытаецца: — Чаго там дзеці крычаць? — А гэта яны радуюцца, што я цябе ім на абед вязу. Яны ў мяне даўно галодныя. Спалохаўся змей, саскочыў з воза і як дуж кінуўся наўцёкі. Але не разглядзеў дарогі — трапіў у балота. А балота было такое, што і дна не дастаць. Праваліўся змей у балота ды там і захлынуўся
Объяснение: