Задание Прочтите тексты и сравните их по таблице ( )
Текст 1
Текст 2
Тип текста (привести
аргумент)
Стиль
Что общего между этими текстами?
Выпишите из текста предложение, которое соответствует основной мысли текста.
nicom
Выпишите предложение из 2 текста, которое соответствует схеме: [н 0, и 0, 01.
Текст 1
Осень в Казахстане
Осень в Казахстане - особенный сезон. Погода в это время устойчивая и довольно теплая, хотя
возможны ночные заморозки во второй половине октября. Именно в Казахстане можно наблюдать
эталонную золотую осень"
красно-желтые леса, кристально чистые озера, мягкий свежий воздух
навевают умиротворение и покой. Осенью Казахстан практически не навешают холодные дожди и
слякоть, что придают этому времени года особенную привлекательность
Традиционным осенним развлечением для казахов является сбор урожая, ягод, а также охота.
С сентября до октября в Казахстане проводятся различные охотничьи фестивали, учения и
соревновання. Особым видом традиционной казахской охоты является охота с беркутом - зрелищное
У апавяданні В. Карамазава «Дзяльба кабанчыка» расказваецца пра звычайны для вясковага жыцця эпізод — дзеці прыехалі ў вёску да маці «на свежыну» . Але пісьменнік звяртае нашу ўвагу на паводзіны дзяцей, іх адносіны да маці.
Маці вырасціла, выпеставала трох дзяцей: Веру, Ніну і Сцяпана. Мы даведаліся, што ўсе яны добра ўладкаваліся, жывуць у горадзе, не адчуваюць сябе беднымі, а дапамагае маці толькі адзін Сцяпан. Вера і Ніна нават не адчуваюць сваёй віны за тое, што даўно не былі на магіле бацькі, забыліся туды дарогу. Не заўважаюць, што іх маці стала зусім старэнькай, а даглядае такую вялікую гаспадарку. I даглядае не для сябе, а для таго, каб дзеці, прыехаўшы, маглі чаго ўзяць. Пісьменнік не апісвае знешнасці сясцёр, а ўсю ўвагу надае адзенню малодшай сястры Ніны — белы плашчык, чырвоны берэцік, лакавыя чаравічкі. Яна прыехала не дамоў, а ў госці. Ці можна ў белым плашчыку і лакавых чаравічках дапамагчы маці па гаспадарцы? Канешне, не. Ды яна і не збіралася дапамагаць. Яе не ўразілі словы маці аб тым, што цяжка стала «цягнуць» гаспадарку — рукі ломіць і не хапае сіл. Але найбольш яскравы эпізод, які характарызуе ўсіх дзяцей — сцэна дзяльбы кабанчыка. «Смешна было глядзець, як маці бярэ з агульнай кучы кавалак, варочае яго з боку на бок, перакладае з рукі ў руку, гадаючы, каму пакласці, а сёстры і Коля ўважліва сочаць за матчынымі рукамі, маўчаць, ані слова — не да размоў...» Сясцёр і зяця турбуе толькі адно, каб толькі іх не абдзялілі. Адзін толькі Сцяпан заўважае, што маці недзе парэзала палец і ён, заматаны ў белую анучку, «падобны на белую каціную лапку» . Аднаму Сцяпану няёмка, што маці ўсё мяса аддае ім, а сабе нічога не пакінула. Менш за ўсё маці думае пра сябе, а дарослыя дзеці нават не заўважаюць гэтага ў прагным жаданні атрымаць найлепшы кавалак.