КОНТРОЛЬНА РОБОТА
Електричний струм у різних середовищах Варіант 1
1. Які носії електричного заряду створю¬ють електричний струм у електролітах?
А) електрони;
Б) позитивні йони;
В) негативні йони;
Г) позитивні та негативні йони;
Д) електро¬ни, позитивні та негативні йони.
2. Як зміниться маса речовини, яка відкладається на електроді, якщо збільшити силу струму через електроліт в 4 рази?
А) збільшиться в 4 рази;
Б) зменшиться в 4 рази;
В) не зміниться;
Г) збільшиться в 2 рази ;
Д) зменшиться в 2 рази.
3. Установіть відповідність між формулою та визначенням:
А) Q = I2·R·t; 1. Потужність;
Б) ; 2. закон Джоуля-Ленца;
В) ; 3. електрохімічний еквівалент;
Г) P = I·U. 4. стала Фарадея;
5. закон електролізу.
4. Визначте час, який потрібен для покриття сталевої деталі площею поверхні 400см2 шаром хрому завтовшки 26 мкм. Електроліз проходить за сили струму 16 А.
5. Через розчин арґентум нітрату протягом 2 год. пропустили електричний струм. Визначте масу срібла, яке утворилося на катоді під час електролізу, якщо напруга на електродах становила 2 В, а опір розчину - 0,4 Ом.
6. Нікелювання металевої пластини здійснювалося при силі струму 0,15 А й тривало 2 год. Визначити товщину шару нікелю, що вкрив пластину, якщо площа поверхні пластини становить 90 см2. Густина нікелю 8500 кг/м
R₁ = 259.8 H; R₂ = 150 H
Объяснение:
Будем считать, угол между левой и правой опорными плоскостями равен 90°.
G = 300H
R₁ - ? - реакция правой опорной плоскости (направлена перпендикулярно этой плоскости по её внешней нормали)
R₂ - ? - реакция левой опорной плоскости (направлена перпендикулярно этой плоскости по её внешней нормали)
Очевидно, что R₁ ⊥ R₂
Проецируем систему сил на направление R₁
R₁ - G · cos 30° = 0
R₁ = G · cos 30° = 300 · 0.866 = 259.8 (H)
Проецируем систему сил на направление R₂
R₂ - G · sin 30° = 0
R₂ = G · sin 30° = 300 · 0.5 = 150 (H)
Жер шары бетінің жалпы ауданы 510,2 млн.км-ге тең. Ол материктер мен мұхиттарға бөлінген. Құрлықты құрайтын материктер мен аралдар үлесіне шамамен 149,1 млн км немесе бүкіл Жер бетінің29,2%-ы келеді.
Жер шарында барлығы алты материк бар. Материктер қалыптасуы мен қазіргі табиғат ерекшеліктеріне сәйкес, солтүстік және оңтүстік жарты шар материктеріне топтастырылып, мынадай тәртіппен қарастырылады: Еуразия (54 млн км астам), Солтүстік Америка (24,2 млн км), Оңтүстік Америка (18,3 млн км), Африка (30,3 млн км), Аустралия мен Мұхит аралдары (9,0 млн км-ге жуық), Антарктика (14 млн км). Материктерге таяу жағалаудағы қайраңдар мен материктік беткейлерде материктік аралдар орналасқан. Олар – жер қыртысындағы қозғалыстар әсерінен құрлықтың кейіннен бөлініп қалған бөліктері, көбінесе ауданы ауқымды келеді (Гренландия, Мадагаскар, Британ аралдары және т.б.). Мұхиттардың қозғалмалы бөліктерінде жанартаулық аралдар (Исландия, Гавай, Азор аралдары), ал судың беткі температурасы +25С-тан жоғары аймақтарында маржандық аралдар (Үлкен Аустрия Тосқауыл рифі, Маржан теңізінің аралдары) орналасқан. Аралдар жеке-дара және топ болып кездеседі, аралдар тобын архипелаг деп атайды. Жер шарындағы ірі архипелагтар қатарына Канаданың Арктикалық архипелагы, Малайя архипелагы, Шпицберген архипелагы жатады.
Құрлық материктерге бөлінумен қатар, дүние бөліктеріне де жіктеледі. Дүние бөліктері дегеніміз құрлықтың ашылуы мен қоныстану ерекшеліктеріне сәйкес шартты түрде ажыратылатын тарихи-географиялық ірі аймақтар. Дүние бөліктері де алтау: Еуропа, Азия, Африка, («Ескі дүние»), Америка, Аустралия, Антарктика («Жаңа Дүние»).
Жер шарының аса ірі материгі Еуразияны ежелгі грек географтары екі дүние бөлігіне ажыратқан. Бұл дүние бөліктері Месопотамияны мекендеген ежелгі халықтар – финикиялықтардың «эреб»-батыс, «асу»-шығыс деген сөздерінің негізінде Еуропа және Азия деп аталған. Кейінірек ашылған Солтүстік және Оңтүстік Америка материктері табиғат жағдайларының айырмашылықтарына қарамастан, біртұтас Америка дүние бөлігіне біріктірілген. Дүние бөліктерінің құрамына көршілес жатқан аралдар да енеді.