Грани́т (через нем. Granit или фр. granit от итал. granito — «зернистый») — магматическая плутоническая горная порода кислого состава нормального ряда щёлочности из семейства гранитов. Состоит из кварца, плагиоклаза, калиевого полевого шпата и слюд — биотита и/или мусковита. Граниты очень широко распространены в континентальной земной коре. Эффузивные аналоги гранитов — риолиты. Плотность гранита — 2700 кг/м³, прочность на сжатие до 300 МПа. Температура плавления — 1215—1260 °C[1]; при присутствии воды и давления температура плавления значительно снижается — до 650 °C. Граниты являются наиболее важными породами земной коры. Они широко распространены, слагают основание большей части всех континентов и могут формироваться различными путями[2].
Аюлар, итбалықтар, пингвиндер жазда май қабатын жинақтап, жылдың салқын уақытында энергия өндіру үшін жұмсайды.
Жылықанды жануарлардың денесінің беті жүнмен, түбітпен, қауырсындармен қапталған және күн сәулелерін шағылдырып жылтырайды. Бұғы мен ақ аюдың жүні ішкі жағы қуыс және ауамен толтырылған. Ыстық шөлдерде өмір сүре алатын түйелердің де жүні болады. Қыста көптеген жануар жүнінің түсін өзгеріп, ақ түске ауысады. Бүркемелеу функциясынан басқа, жүннің ақ түсі күн жарығын шағылдырады, алайда инфрақызыл сәулелерді өткізіп, жануардың денесін қыздырады.
Күнбағыс, жылу көзі үшін , басын күн сәулесіне қарай бұрады.
Грани́т (через нем. Granit или фр. granit от итал. granito — «зернистый») — магматическая плутоническая горная порода кислого состава нормального ряда щёлочности из семейства гранитов. Состоит из кварца, плагиоклаза, калиевого полевого шпата и слюд — биотита и/или мусковита. Граниты очень широко распространены в континентальной земной коре. Эффузивные аналоги гранитов — риолиты. Плотность гранита — 2700 кг/м³, прочность на сжатие до 300 МПа. Температура плавления — 1215—1260 °C[1]; при присутствии воды и давления температура плавления значительно снижается — до 650 °C. Граниты являются наиболее важными породами земной коры. Они широко распространены, слагают основание большей части всех континентов и могут формироваться различными путями[2].
Аюлар, итбалықтар, пингвиндер жазда май қабатын жинақтап, жылдың салқын уақытында энергия өндіру үшін жұмсайды.
Жылықанды жануарлардың денесінің беті жүнмен, түбітпен, қауырсындармен қапталған және күн сәулелерін шағылдырып жылтырайды. Бұғы мен ақ аюдың жүні ішкі жағы қуыс және ауамен толтырылған. Ыстық шөлдерде өмір сүре алатын түйелердің де жүні болады. Қыста көптеген жануар жүнінің түсін өзгеріп, ақ түске ауысады. Бүркемелеу функциясынан басқа, жүннің ақ түсі күн жарығын шағылдырады, алайда инфрақызыл сәулелерді өткізіп, жануардың денесін қыздырады.
Күнбағыс, жылу көзі үшін , басын күн сәулесіне қарай бұрады.