Жел мұхиттардан құрлыққа жауын-шашын әкеледі. Ол бұлттарды бір жерден екінші жерге жылжытып, бүкіл жер бетіне су шашады. Жел болмаған жағдайда, жаңбыр мен қар, тек мұхиттың бетінде ғана болу шеді. Ал, өзендер, көлдер және құдықтар құрғап қалатын еді. Ауаны тазартады. Ластанған ауаны қалалардан шығарып, бізге орман мен даланың таза ауасын әкеледі. Желдің көмегімен электр қуаты өңдіріледі. Көптеген мемлекеттер, жылу және жарық шығару үшін, жел диірмендерін пайдаланады. Егер табиғатта ауа қозғалысы болмаса, ыстық елдерде, одан да ыстық болар еді. Ал суық елдер, одан да қатты салқындайтын еді. Желдің арқасында, ыстық ауа суық аймақтарға, ал суық ауа жылы аймақтарға таратылады. Көптеген өсімдіктер желдің әсерімен тозаңдатылады. Бұл ауа ағындары, шаңның ең кішкентай дақтарын еркек гүлден, әйел гүлге тасымалдайды. Осылайша, тұқым пісіп-жетіліп, оның көбеюіне әсер етеді.
Большая часть моренного материала отлагается у края ледника, где образуются моренные холмы и гряды. Подобным образом образовался Великолукско-Себежский грядово-холмистый краевой пояс. Мощность моренных отложений достигает здесь 60—80 м.
При таянии ледника насыщающая его морена проектируется на подстилающую поверхность и в зависимости от доледникового рельефа создает своеобразный пологоволнистый или всхолмленный рельеф. С ледником прямо или косвенно связано образование многочисленных озер.
Большой озерностью отличается холмисто-грядовый рельеф возвышенностей и краевой зоны. Большинство озер здесь возникли на месте погребенных глыб льда. Когда ледник стал таять, ледниковый покров распадался на отдельные глыбы разной величины. Многие из них оказались захороненными под покровом морены — там, где она достигала большой мощности. Когда глыбы окончательно растаяли, на месте их возникли озера. Их называют ледниковыми.
От других водоемов ледниковые озера отличаются сильной изрезанностью берегов и большими глубинами. Средняя глубина их достигает 8—12 м, наибольшая — 25—36 м.
Объяснение:
Жел мұхиттардан құрлыққа жауын-шашын әкеледі. Ол бұлттарды бір жерден екінші жерге жылжытып, бүкіл жер бетіне су шашады. Жел болмаған жағдайда, жаңбыр мен қар, тек мұхиттың бетінде ғана болу шеді. Ал, өзендер, көлдер және құдықтар құрғап қалатын еді. Ауаны тазартады. Ластанған ауаны қалалардан шығарып, бізге орман мен даланың таза ауасын әкеледі. Желдің көмегімен электр қуаты өңдіріледі. Көптеген мемлекеттер, жылу және жарық шығару үшін, жел диірмендерін пайдаланады. Егер табиғатта ауа қозғалысы болмаса, ыстық елдерде, одан да ыстық болар еді. Ал суық елдер, одан да қатты салқындайтын еді. Желдің арқасында, ыстық ауа суық аймақтарға, ал суық ауа жылы аймақтарға таратылады. Көптеген өсімдіктер желдің әсерімен тозаңдатылады. Бұл ауа ағындары, шаңның ең кішкентай дақтарын еркек гүлден, әйел гүлге тасымалдайды. Осылайша, тұқым пісіп-жетіліп, оның көбеюіне әсер етеді.
Толығырақ: https://faktiler.kz/zheldin-pajdasy-men-ziyany/
При таянии ледника насыщающая его морена проектируется на подстилающую поверхность и в зависимости от доледникового рельефа создает своеобразный пологоволнистый или всхолмленный рельеф. С ледником прямо или косвенно связано образование многочисленных озер.
Большой озерностью отличается холмисто-грядовый рельеф возвышенностей и краевой зоны. Большинство озер здесь возникли на месте погребенных глыб льда. Когда ледник стал таять, ледниковый покров распадался на отдельные глыбы разной величины. Многие из них оказались захороненными под покровом морены — там, где она достигала большой мощности. Когда глыбы окончательно растаяли, на месте их возникли озера. Их называют ледниковыми.
От других водоемов ледниковые озера отличаются сильной изрезанностью берегов и большими глубинами. Средняя глубина их достигает 8—12 м, наибольшая — 25—36 м.