Микроскоп (грек. mіkros – ұсақ және грек. skopeo – көремін) – жай көзге көрінбейтін нысандардың (немесе олардың құрылымдық бөліктерінің) бірнеше есе үлкейтілген кескінін алатын оптикалық прибор.
Микроскоп бактериялар, органикалық жасушалар, майда кристалдар, қорытпалардың құрылымы, т.б. өлшемдері көздің көру мүмкіндігінен аз (ажыратқыш шамасы 0,1 мм-ге тең) нысандарды зерттеуге арналған. Микронысандардың пішінін, өлшемін, құрылымын, т.б. сипаттамаларын анықтауға, элементтерінің ара қашықтығы 0,2 мкм-ге дейінгі құрылымдарды ажыратып көруге мүмкіндік береді. Линзаның немесе екі линзадан тұратын жүйенің заттардың үлкейтілген кескінін беретін қасиеттері 16 ғасырдың өзінде белгілі болған. Микроскопты алғаш рет ғылыми - зерттеу жұмыстарына қолдану ісі жануарлар тіні мен өсімдік ұлпаларының клеткалық құрылысын анықтаған (1665) ағылшын ғалымы Р.Гук және Микроскоптың жәрдемімен микроорганизмдерді ашқан (1673 – 77) голланд ғалымы А.Левенгук есімдерімен байланысты. 1872 – 73 жылы неміс ғалымы Э.Аббе жасаған Микроскопта өздігінен сәуле шығармайтын нысандар кескінінің түзілу теориясы әр түрлі микроскопты зерттеу әдістерінің дамуына зор ықпал етті.
В системах общероссийского и международного разделения труда города Урала специализировались на производстве продукции тяжелой промышленности – черной и цветной металлургии, машиностроении и металлообработки, химии, на заготовках и переработке древесины; южные области – крупные поставщики зерна.
Урал, находясь на стыке Европейской и Азиатской частей России, связывает их в единое целое, служит базой индустриализации восточных районов страны. По сравнению с районами Европейской части Урал наиболее выдвинут на восток – по направлению к колоссальным источникам сырья и энергии Сибири, которые в высшей степени стимулируют его развитие. По сравнению с Сибирью Урал, наоборот, выдвинут на запад, в направлении к самым развитым территориям страны, обладающим центрами научно-технического прогресса, наиболее сложными завершающими стадиями промышленного производства, что также его развитию. Общая черта городов Уральского и Поволжского районов — это выгодное положение на границе двух экономических зон. Через них проходит множество транспортных путей, огромные потоки грузов в обе стороны.
Екатеринбург, Пермь, Ижевск, Уфа, Челябинск, Магнитогорск, Нижний Тагил, Орск и другие промышленные города Урала — лидеры по общему выбросу вредных веществ в атмосферу. Поэтому самая острая проблема уральских городов — задымленность, загрязнение атмосферы, водоемов и почв.
18 ғасырдың микроскоптары
Микроскоп (грек. mіkros – ұсақ және грек. skopeo – көремін) – жай көзге көрінбейтін нысандардың (немесе олардың құрылымдық бөліктерінің) бірнеше есе үлкейтілген кескінін алатын оптикалық прибор.
Микроскоп бактериялар, органикалық жасушалар, майда кристалдар, қорытпалардың құрылымы, т.б. өлшемдері көздің көру мүмкіндігінен аз (ажыратқыш шамасы 0,1 мм-ге тең) нысандарды зерттеуге арналған. Микронысандардың пішінін, өлшемін, құрылымын, т.б. сипаттамаларын анықтауға, элементтерінің ара қашықтығы 0,2 мкм-ге дейінгі құрылымдарды ажыратып көруге мүмкіндік береді. Линзаның немесе екі линзадан тұратын жүйенің заттардың үлкейтілген кескінін беретін қасиеттері 16 ғасырдың өзінде белгілі болған. Микроскопты алғаш рет ғылыми - зерттеу жұмыстарына қолдану ісі жануарлар тіні мен өсімдік ұлпаларының клеткалық құрылысын анықтаған (1665) ағылшын ғалымы Р.Гук және Микроскоптың жәрдемімен микроорганизмдерді ашқан (1673 – 77) голланд ғалымы А.Левенгук есімдерімен байланысты. 1872 – 73 жылы неміс ғалымы Э.Аббе жасаған Микроскопта өздігінен сәуле шығармайтын нысандар кескінінің түзілу теориясы әр түрлі микроскопты зерттеу әдістерінің дамуына зор ықпал етті.
+4
В системах общероссийского и международного разделения труда города Урала специализировались на производстве продукции тяжелой промышленности – черной и цветной металлургии, машиностроении и металлообработки, химии, на заготовках и переработке древесины; южные области – крупные поставщики зерна.
Урал, находясь на стыке Европейской и Азиатской частей России, связывает их в единое целое, служит базой индустриализации восточных районов страны. По сравнению с районами Европейской части Урал наиболее выдвинут на восток – по направлению к колоссальным источникам сырья и энергии Сибири, которые в высшей степени стимулируют его развитие. По сравнению с Сибирью Урал, наоборот, выдвинут на запад, в направлении к самым развитым территориям страны, обладающим центрами научно-технического прогресса, наиболее сложными завершающими стадиями промышленного производства, что также его развитию. Общая черта городов Уральского и Поволжского районов — это выгодное положение на границе двух экономических зон. Через них проходит множество транспортных путей, огромные потоки грузов в обе стороны.
Екатеринбург, Пермь, Ижевск, Уфа, Челябинск, Магнитогорск, Нижний Тагил, Орск и другие промышленные города Урала — лидеры по общему выбросу вредных веществ в атмосферу. Поэтому самая острая проблема уральских городов — задымленность, загрязнение атмосферы, водоемов и почв.