Твердая часть почвы: совокупность всех видов частиц, находящихся в почве в твёрдом состоянии при естественном уровне влажности.
Жидкая часть: совокупность процессов поступления, передвижения и расхода влаги впочве.
Газобразная часть: состоит из смеси газов: кислород, который поступает в почву из атмосферного воздуха. содержание его может меняться в зависимости от свойств самой почвы, от количества организмов, использующих кислород для дыхания и процессов метаболизма. углекислота, которая образуется в результате дыхания организмов почвы, то есть в результате окисления органических веществ. метан и его гомологи, которые образуются в результате разложения более длинных углеводородных цепей. водород. сероводород. азот.
Биология” терминін ғылымға алғаш 1797 ж. неміс ғалымы Т. Руз енгізген.
1543 ж. бельгиялық ғалым А. Везалий “Адам денесінің құрылысы жайлы жеті кітап” атты еңбегін жарыққа шығарып, ғылыми анатомияның негізін қалады.
Ал 1628 ж. ағылшын ғалымы В. Гарвей “Жануарлардағы жүрек пен қан қозғалысы туралы анатомиялық зерттеу” атты еңбегінде қан айналымы жайлы ілімді тұжырымдаса,
1670 ж. Италия ғалымы Д. Борелли жануарлардың қозғалу механизмдерін сипаттау арқылы физиологияның дамуына жол салды.
XVI — XVII ғасырларда микроскоптың ашылуына байланысты өсімдіктердің ішкі құрылысы (Р. Гук, 1665; М. Мальпиги, 1675 — 79; Н. Грю, 1671 — 82), олардың жыныстық ерекшеліктері (Р. Камерариус, 1694, т.б.), микроорганизмдер, эритроциттер мен сперматозоидтер (А. Левенгук, 1673) зерттеліп, жәндіктердің құрылысы мен дамуы (М. Мальпиги, 1669; Я. Сваммердам, 1669) анықталды. Бұл жаңалықтар эмбриологияда бір-біріне қарама-қайшы түрлі бағыттарды (овизм, анималькулизм, преформизм, эпигенез, т.б.) қалыптастырды.
1670 ж. ағылшын ғалымы Дж. Рей “Өсімдіктер тарихы” атты еңбегінде 19 класқа топтастырылған 18 мың өсімдік түрлеріне сипаттама берді.
XVIII ғасырда швед ғалымы К. Линней “Табиғат жүйесі” атты еңбегінде ғылымға бинарлық номенклатураны енгізді.
совокупность всех видов частиц, находящихся в почве в твёрдом состоянии при естественном уровне влажности.
Жидкая часть:
совокупность процессов поступления, передвижения и расхода влаги впочве.
Газобразная часть:
состоит из смеси газов:
кислород, который поступает в почву из атмосферного воздуха.
содержание его может меняться в зависимости от свойств самой почвы, от количества организмов, использующих кислород для дыхания и процессов метаболизма.
углекислота, которая образуется в результате дыхания организмов почвы, то есть в результате окисления органических веществ.
метан и его гомологи, которые образуются в результате разложения более длинных углеводородных цепей.
водород.
сероводород.
азот.
Биология” терминін ғылымға алғаш 1797 ж. неміс ғалымы Т. Руз енгізген.
1543 ж. бельгиялық ғалым А. Везалий “Адам денесінің құрылысы жайлы жеті кітап” атты еңбегін жарыққа шығарып, ғылыми анатомияның негізін қалады.
Ал 1628 ж. ағылшын ғалымы В. Гарвей “Жануарлардағы жүрек пен қан қозғалысы туралы анатомиялық зерттеу” атты еңбегінде қан айналымы жайлы ілімді тұжырымдаса,
1670 ж. Италия ғалымы Д. Борелли жануарлардың қозғалу механизмдерін сипаттау арқылы физиологияның дамуына жол салды.
XVI — XVII ғасырларда микроскоптың ашылуына байланысты өсімдіктердің ішкі құрылысы (Р. Гук, 1665; М. Мальпиги, 1675 — 79; Н. Грю, 1671 — 82), олардың жыныстық ерекшеліктері (Р. Камерариус, 1694, т.б.), микроорганизмдер, эритроциттер мен сперматозоидтер (А. Левенгук, 1673) зерттеліп, жәндіктердің құрылысы мен дамуы (М. Мальпиги, 1669; Я. Сваммердам, 1669) анықталды. Бұл жаңалықтар эмбриологияда бір-біріне қарама-қайшы түрлі бағыттарды (овизм, анималькулизм, преформизм, эпигенез, т.б.) қалыптастырды.
1670 ж. ағылшын ғалымы Дж. Рей “Өсімдіктер тарихы” атты еңбегінде 19 класқа топтастырылған 18 мың өсімдік түрлеріне сипаттама берді.
XVIII ғасырда швед ғалымы К. Линней “Табиғат жүйесі” атты еңбегінде ғылымға бинарлық номенклатураны енгізді.