Назвіть країни, які досягли постіндустріальної стадії розвитку: А Аргентина, Греція, Філіппіни Б Бразилія, Південна Африка, Республіка Корея В Білорусь, Єгипет, Саудівська Аравія Г Австрія, Нідерланди, Японія
Атлантический океан – самый изученный и освоенный людьми из всех океанов. По одной из гипотез, свое название он получил по имени титана Атланта (по греческой мифологии, держащего на своих плечах небесный свод). Атлантический океан является вторым по величине океаном планеты. Он занимает площадь в 92 млн км. Атлантический океан омывает берега пяти континентов. Границами Атлантического океана являются Северная Америка и Евразия в северной части, а Южная Америка, Африка и Антарктида – в южной. В состав Атлантики входят 13 морей, которые занимают 11% его площади Карибское море – 1 Мексиканский залив –2 Саргассово море – 3 Балтийское море – 4 Бискайский залив – 5 Средиземное море – 6 Черное море – 7 Гвинейский залив – 8 Море Уэдделла – 9. Атлантический океан моложе Тихого, он образовался в мезозойскую эру, после распада материка Гондваны. Северная половина океана теплее южной, разница в температурах доходит до 6°С. Средняя температура поверхностных вод (16,5°С) несколько ниже, чем в Тихом океане. Охлаждающее влияние оказывают воды и льды Арктики и Антарктики. Соленость поверхностных вод в Атлантическом океане высокая. Одна из причин повышенной солености состоит в том, что значительная часть испаряющейся с акватории влаги не возвращается снова в океан, а переносится на соседние материки (из-за относительной узости океана). В Атлантический океан и его моря впадает немало больших рек: Амазонка, Конго, Миссисипи, Нил, Дунай, Ла-Плата и др. Они выносят в океан огромные массы пресных вод, взвешенного материала и загрязняющих веществ. В опресненных заливах и морях субполярных и умеренных широт зимой у западных берегов океана образуется лед. Многочисленные айсберги и плавучий морской лед мешают судоходству в северной части Атлантического океана. В субтропических и тропических широтах дуют пассаты, но гораздо большей силой и яростью обладают в Атлантике ветры Западного переноса. Особенно сильны они в умеренных широтах Южного полушария. В западной части Атлантики регулярно возникают сильнейшие штормы и ураганы. Атлантический океан беднее видами в составе флоры и фауны, чем Тихий. Одной из причин этого является его относительная геологическая молодость и заметное похолодание в четвертичном периоде во время оледенения северного полушария. Однако в количественном отношении океан богат организмами – он самый продуктивный на единицу площади. Это связано прежде всего с широким развитием шельфов и мелководных банок, на которых обитает много придонных и донных рыб (треска, камбала, окунь и др.). Атлантический океан с древнейших времен начал осваиваться людьми. И сейчас он играет огромную роль в жизни человечества: через него протянулась густая сеть важнейших транспортных путей, соединяющих Европу с Америкой и странами Персидского залива. На шельфе Северного моря и Мексиканского залива добывают нефть, в южной части океана обнаружены запасы железо-марганцевых конкреций. В Атлантическом океане находятся главные районы рыболовства и самые популярные курорты мира.
Жер қыртысын құраушы минералдық бір тектес заттарды тау жынысы деп атайды. Жердің сыртқы қыртыс қабаттары көбінесе қатты тастардан тұрады. Сол себепті тау жыныстарын анайы түсінікпен атағанда тастар деуге болады. Тастардың жер бетіне шыққан айқын күрделі түрлері тауларда кездеседі. Тау жыныстары деген сөздің өзі сол тастардың тауда кездесу түсінігінен шыққан. Олай болса тау жыныстарының орнына тастaр деген түсініктің өзін алуға да болар еді. Расында петрография деген сөздің өзі де сонан шыққан болатын (грекше петро — тас деген сез). Бірақ ерте кезде осылай алынғанымен қазіргі түсінікке ол дәл келе қоймайды. Өйткені жер кабаттарын құраушы минералдық бір тектес зат қатарына, яғни тау жынысы қатарына су, мұнай, көмір, топырақ, сияқты заттар да жатады. Бірақ бұларды тас деуге болмайды. Сондықтан тау жынысы деген түсініктің тастан көрі мағынасы кеңірек. Сонымен, петрография тау жыныстарын зерттеуші ғылым.
Тау жыныстарының шығу тегіне жалпы шолу жасап көрейік. Жердің үстіңгі қабатындағы тас қабықты құраған тау жыныстары алғашқыда балқыған тұтқыр заттан қатайып пайда болған. Демек, ол тау жыныстарын құраған минералдар мен кристалдар да алғашқыда сол балқыған заттан пайда болған. Онан кейінгі замандарда, жердің қатты тас қабығы құрыла бастасымен ондай тау жыныстары, күннің шағу, желдің қағу, судың шаю әсерінен бұзылып, бөлшектерге жіктеліп, ажырап үгітіле бастаған.
Тау жыныстарының үгітіліп ұсақталған түйіршіктері суға еріп, химиялық әр түрлі қосындыларға айналып, тұнып, тығыздалып, бірігіп, басқа түрлі минералдарға және тау жыныстарына айналған. Мұнан кейін олар екінші рет қайта өзгеріп, тағы басқа тау жыныстарының түріне айналған. Жердің жүздеген миллиондаған ұзақ тарихы бойында осы әрекет көп қайталанып отырған. Сонымен қатар бертін келе-келе тау жыныстары мен минералдардың бұзылып өзгеруіне және жиналып құралуына тіршілік дүниесі де көп әсерін тигізген. Жердің тереңдегі ішкі ыстық қабаттарынан балқыған заттар қосындысы да (магма) анда-санда жер бетіне көтеріліп шығуын тоқтатқан жоқ . Олардың қатаюынан жаңа тау жыныстары пайда болады. Бұрын және жаңадан пайда болған тау жыныстары қайта өзгеріп, басқа минералдар мен тау жыныстарының түріне айналып отырады. Осы ретпен жер қыртысында пайда болған тау жыныстары мен минералдардың түрлері өте көп. Олардың бірсыпырасы а ң керегіне жұмсалады. Ондай минералдарды пайдалы қазындылар дейді немесе кен минералдары, кен тасы немесе руда дейді. Пайдалы қазындылардың жер қойнауынан шығатын орнын кен дейді. Жердің кен қазынасы таусылмас мол. Барлық асыл заттар, өнеркәсіп орындарының барлық керегі сол қазынадан табылады. «Асыл тастан шығады» дейтін халық мәтелі рас. Сол тастан шығатын асылды алмақ болып қарманудың арқасында а зор табыстарға жетті. Неше түрлі минералдар мен тау жыныстарының сырын ашып, түрлерін тапты. Қазіргі белгілі минералдардың түрі 3000 шамасында. Тау жыныстарының түрлері де 1000-ға қаралас. Бұлардың барлығын тізіп көрсетіп, жаттап алу мүмкін емес. Табиғаттың бүл сияқ ты көп түрлі заттарын тануда ғылымның тауып алған жеңіл әдісі бар. Ол әдіс — осы заттарды өзінің жаратылысына қарай белгілі топтарға бөлу, солардың әрқайсысына тән белгі қасиеттерін білу және әрқайсысының белгілі бір өкілдерін тани білу. Ботаника, зоология ғылымдарында, мысалы, өсімдіктер мен жануарларды топтарға, руларға, тұқымдарға, түрлерге бөледі, мұны систематика әдісі дейді. Сол сияқты минералдар мен тау жыныстарын да таптарға, топтарға, түрлерге бөледі. Сондай бөлінудің арқасында оларды тану, түсіну оңай болады. Тау жыныстарының негізгі топтарына тоқталайық.
Жер қабаттарын құрайтын барлық тау жыныстары үлкен үш түрлі топқа
Атлантический океан является вторым по величине океаном планеты. Он занимает площадь в 92 млн км. Атлантический океан омывает берега пяти континентов.
Границами Атлантического океана являются Северная Америка и Евразия в северной части, а Южная Америка, Африка и Антарктида – в южной.
В состав Атлантики входят 13 морей, которые занимают 11% его площади
Карибское море – 1
Мексиканский залив –2
Саргассово море – 3
Балтийское море – 4
Бискайский залив – 5
Средиземное море – 6
Черное море – 7
Гвинейский залив – 8
Море Уэдделла – 9.
Атлантический океан моложе Тихого, он образовался в мезозойскую эру, после распада материка Гондваны.
Северная половина океана теплее южной, разница в температурах доходит до 6°С. Средняя температура поверхностных вод (16,5°С) несколько ниже, чем в Тихом океане.
Охлаждающее влияние оказывают воды и льды Арктики и Антарктики. Соленость поверхностных вод в Атлантическом океане высокая. Одна из причин повышенной солености состоит в том, что значительная часть испаряющейся с акватории влаги не возвращается снова в океан, а переносится на соседние материки (из-за относительной узости океана).
В Атлантический океан и его моря впадает немало больших рек: Амазонка, Конго, Миссисипи, Нил, Дунай, Ла-Плата и др. Они выносят в океан огромные массы пресных вод, взвешенного материала и загрязняющих веществ. В опресненных заливах и морях субполярных и умеренных широт зимой у западных берегов океана образуется лед. Многочисленные айсберги и плавучий морской лед мешают судоходству в северной части Атлантического океана.
В субтропических и тропических широтах дуют пассаты, но гораздо большей силой и яростью обладают в Атлантике ветры Западного переноса. Особенно сильны они в умеренных широтах Южного полушария.
В западной части Атлантики регулярно возникают сильнейшие штормы и ураганы.
Атлантический океан беднее видами в составе флоры и фауны, чем Тихий. Одной из причин этого является его относительная геологическая молодость и заметное похолодание в четвертичном периоде во время оледенения северного полушария.
Однако в количественном отношении океан богат организмами – он самый продуктивный на единицу площади.
Это связано прежде всего с широким развитием шельфов и мелководных банок, на которых обитает много придонных и донных рыб (треска, камбала, окунь и др.).
Атлантический океан с древнейших времен начал осваиваться людьми. И сейчас он играет огромную роль в жизни человечества: через него протянулась густая сеть важнейших транспортных путей, соединяющих Европу с Америкой и странами Персидского залива.
На шельфе Северного моря и Мексиканского залива добывают нефть, в южной части океана обнаружены запасы железо-марганцевых конкреций.
В Атлантическом океане находятся главные районы рыболовства и самые популярные курорты мира.
Жер қыртысын құраушы минералдық бір тектес заттарды тау жынысы деп атайды. Жердің сыртқы қыртыс қабаттары көбінесе қатты тастардан тұрады. Сол себепті тау жыныстарын анайы түсінікпен атағанда тастар деуге болады. Тастардың жер бетіне шыққан айқын күрделі түрлері тауларда кездеседі. Тау жыныстары деген сөздің өзі сол тастардың тауда кездесу түсінігінен шыққан. Олай болса тау жыныстарының орнына тастaр деген түсініктің өзін алуға да болар еді. Расында петрография деген сөздің өзі де сонан шыққан болатын (грекше петро — тас деген сез). Бірақ ерте кезде осылай алынғанымен қазіргі түсінікке ол дәл келе қоймайды. Өйткені жер кабаттарын құраушы минералдық бір тектес зат қатарына, яғни тау жынысы қатарына су, мұнай, көмір, топырақ, сияқты заттар да жатады. Бірақ бұларды тас деуге болмайды. Сондықтан тау жынысы деген түсініктің тастан көрі мағынасы кеңірек. Сонымен, петрография тау жыныстарын зерттеуші ғылым.
Тау жыныстарының шығу тегіне жалпы шолу жасап көрейік. Жердің үстіңгі қабатындағы тас қабықты құраған тау жыныстары алғашқыда балқыған тұтқыр заттан қатайып пайда болған. Демек, ол тау жыныстарын құраған минералдар мен кристалдар да алғашқыда сол балқыған заттан пайда болған. Онан кейінгі замандарда, жердің қатты тас қабығы құрыла бастасымен ондай тау жыныстары, күннің шағу, желдің қағу, судың шаю әсерінен бұзылып, бөлшектерге жіктеліп, ажырап үгітіле бастаған.
Тау жыныстарының үгітіліп ұсақталған түйіршіктері суға еріп, химиялық әр түрлі қосындыларға айналып, тұнып, тығыздалып, бірігіп, басқа түрлі минералдарға және тау жыныстарына айналған. Мұнан кейін олар екінші рет қайта өзгеріп, тағы басқа тау жыныстарының түріне айналған. Жердің жүздеген миллиондаған ұзақ тарихы бойында осы әрекет көп қайталанып отырған. Сонымен қатар бертін келе-келе тау жыныстары мен минералдардың бұзылып өзгеруіне және жиналып құралуына тіршілік дүниесі де көп әсерін тигізген. Жердің тереңдегі ішкі ыстық қабаттарынан балқыған заттар қосындысы да (магма) анда-санда жер бетіне көтеріліп шығуын тоқтатқан жоқ . Олардың қатаюынан жаңа тау жыныстары пайда болады. Бұрын және жаңадан пайда болған тау жыныстары қайта өзгеріп, басқа минералдар мен тау жыныстарының түріне айналып отырады. Осы ретпен жер қыртысында пайда болған тау жыныстары мен минералдардың түрлері өте көп. Олардың бірсыпырасы а ң керегіне жұмсалады. Ондай минералдарды пайдалы қазындылар дейді немесе кен минералдары, кен тасы немесе руда дейді. Пайдалы қазындылардың жер қойнауынан шығатын орнын кен дейді. Жердің кен қазынасы таусылмас мол. Барлық асыл заттар, өнеркәсіп орындарының барлық керегі сол қазынадан табылады. «Асыл тастан шығады» дейтін халық мәтелі рас. Сол тастан шығатын асылды алмақ болып қарманудың арқасында а зор табыстарға жетті. Неше түрлі минералдар мен тау жыныстарының сырын ашып, түрлерін тапты. Қазіргі белгілі минералдардың түрі 3000 шамасында. Тау жыныстарының түрлері де 1000-ға қаралас. Бұлардың барлығын тізіп көрсетіп, жаттап алу мүмкін емес. Табиғаттың бүл сияқ ты көп түрлі заттарын тануда ғылымның тауып алған жеңіл әдісі бар. Ол әдіс — осы заттарды өзінің жаратылысына қарай белгілі топтарға бөлу, солардың әрқайсысына тән белгі қасиеттерін білу және әрқайсысының белгілі бір өкілдерін тани білу. Ботаника, зоология ғылымдарында, мысалы, өсімдіктер мен жануарларды топтарға, руларға, тұқымдарға, түрлерге бөледі, мұны систематика әдісі дейді. Сол сияқты минералдар мен тау жыныстарын да таптарға, топтарға, түрлерге бөледі. Сондай бөлінудің арқасында оларды тану, түсіну оңай болады. Тау жыныстарының негізгі топтарына тоқталайық.
Жер қабаттарын құрайтын барлық тау жыныстары үлкен үш түрлі топқа
Объяснение:
во отве ☝️☝️☝️☝️☝️☝️