Көктем - жауын жауып, табиғаттың көкке оранып құбылатын әдемі мезгіл. Жауыннан кейін көрінетін кемпірқосақтың шығуы да ерекше құбылыс. Осы кемпірқосақтың қалай пайда болатынын физикалық тұрғыдан біле жүрейік.
Біз күн сәулесін жарық сәулесінің ағыны ретінде көреміз. Шын мәнінде күн сәулесінде табиғаттағы түстердің барлығы бар. Сабын көпіршігін үрлеген кезде, оған күн сәулесі түссе әр түрлі түстерге құбылатын бәріміз білеміз. Өйткені, жарық сәулесі шыны немесе мөлдір қабаттан өткенде көптеген түстерге (сары, жасыл, қызыл, қызғылт сары, көк, көгілдір) ыдырайды да, кемпірқосақ тәрізді түске айналады. Жарық сәулесін құрамдас түрлі түстерге бөлетін затты «призма» деп атаймыз. Сол призмадан немесе басқа бір мөлдір денеден өткен жіңішке ақ жарық шоғы «спектр» деп аталатын түрлі-түсті жолақтарға жіктеледі.
Для этнического и расового состава населения Южной Америки характерна большая сложность, что связано с особенностями ее исторического развития. Здесь живут представители всех трех больших рас: монголоидной, европеоидной и экваториальной. Здесь обитают примерно 250 больших и малых народов. В отличие от народов Старого Света многие из крупных этносов Южной Америки образовались уже в новое время. В их формировании участвовали три главных элемента: коренное индейское население, эмигранты из стран Европы и рабы, вывозившиеся из Африки.При этом первое место в социальной иерархии колониального общества принадлежало креолам – родившимся в Америке потомкам испанских и португальских завоевателей. Далее шли индейцы, негры и многочисленные смешанные группы. К смешанным группам относились метисы – потомки от браков креолов с индейцами, мулаты – потомки от браков креолов с неграми и самбо – результат браков негров и индейцев.В XIX в. и первой половине XX в. «белое» население Южной Америки значительно возросло. На современной этнической карте Южной Америки отчетливо виден испано-португальский ареал, в пределах которого без особого труда ассимилировались также романоязычные иммигранты. Еще более обширен ареал, где креольское население сочетается с метисами, а также с неграми и мулатами. Наконец, в глубинных районах по-прежнему преобладают индейские народы, общая численность которых к началу 1990-х гг. составляла 35-40 млн. человек.
Көктем - жауын жауып, табиғаттың көкке оранып құбылатын әдемі мезгіл. Жауыннан кейін көрінетін кемпірқосақтың шығуы да ерекше құбылыс. Осы кемпірқосақтың қалай пайда болатынын физикалық тұрғыдан біле жүрейік.
Біз күн сәулесін жарық сәулесінің ағыны ретінде көреміз. Шын мәнінде күн сәулесінде табиғаттағы түстердің барлығы бар. Сабын көпіршігін үрлеген кезде, оған күн сәулесі түссе әр түрлі түстерге құбылатын бәріміз білеміз. Өйткені, жарық сәулесі шыны немесе мөлдір қабаттан өткенде көптеген түстерге (сары, жасыл, қызыл, қызғылт сары, көк, көгілдір) ыдырайды да, кемпірқосақ тәрізді түске айналады. Жарық сәулесін құрамдас түрлі түстерге бөлетін затты «призма» деп атаймыз. Сол призмадан немесе басқа бір мөлдір денеден өткен жіңішке ақ жарық шоғы «спектр» деп аталатын түрлі-түсті жолақтарға жіктеледі.