Қазақстан Шығыс Еуропа платформасының оңт.-шығыс шетін (Каспий маңы синеклизасын) және Орал-Моңғол қатпарлы белдеуінің батыс бөлігін алып жатыр. Қатпарлы белдеу өзінің оңт.-батысында Тұранойпатына (тақтасына) жалғасады.Тақтаның (плитаның) мезокайнозойлық тысының астынанМұғалжар мен Қаратаудың (Маңғыстауда) палеозойлыққұрылымдары шығып жатады. Бұлардың шығысындағы Қазақстанның таулы-қатпарлы бөлігінде Орт. Қазақстан палеозойлық массиві – Сарыарқаны, бірнеше қатпарлы жүйелер мен облыстарды (Шыңғыс – Тарбағатай, Обь – Зайсан және Алтай – Саян қатпарлы облыстарының қазақстандық бөліктері), Солт. Тянь-Шань мен Жетісу Алатауының ендік бағытқа жуық альпілік белдеулерін ажыратуға болады. Каспий маңы синеклизасы (ойпаңы) үш бөлікке жіктелген шөгінділерден тұрады. Төм. бөлігі қалыңд. 13 км-ге дейінгі рифей мен төм. және орт. палеозойдың құмды-тақтатасты, сазды, карбонатты-терригендік қат-қабаттарынан, орт. бөлігі кунгур ярусының (қалыңд. 5 км-дей) тұзды сериясынан, беткі жағы жоғ. пермь-мезозойдың теңіздік, континенттік шөгінділерінен (4 – 6 км) құралған.
Восточно-Европейская равнина, или Русская равнина — одна из крупнейших равнин земного шара, вторая по величине после Амазонской низменности, расположена в восточной части Европы. Она относится к низким равнинам. На севере омывается водами Белого и Баренцева, а на юге — Чёрного, Азовского и Каспийского морей. На северо-западе ограничена Скандинавскими горами, на западе и юго-западе — горами Центральной Европы (Судеты, Карпаты и др.) , на юго-востоке — Кавказом и Крымскими горами, на востоке — Уралом и Мугоджарами. Протяженность с севера на юг — около 2750 км, с запада на восток — около 1000 км. Площадь составляет 3 млн км². Средняя высота ок. 170 м, наибольшая на Кольском полуострове в Хибинах (гора Юдычвумчорр, до 1191 м) , наименьшая на побережье Каспийского моря (26 м ниже уровня моря) . На территории равнины полностью или частично расположены Россия, Финляндия, Эстония, Латвия, Литва, Белоруссия, Польша, Германия, Украина, Молдавия и Казахстан.
Қазақстан Шығыс Еуропа платформасының оңт.-шығыс шетін (Каспий маңы синеклизасын) және Орал-Моңғол қатпарлы белдеуінің батыс бөлігін алып жатыр. Қатпарлы белдеу өзінің оңт.-батысында Тұранойпатына (тақтасына) жалғасады.Тақтаның (плитаның) мезокайнозойлық тысының астынанМұғалжар мен Қаратаудың (Маңғыстауда) палеозойлыққұрылымдары шығып жатады. Бұлардың шығысындағы Қазақстанның таулы-қатпарлы бөлігінде Орт. Қазақстан палеозойлық массиві – Сарыарқаны, бірнеше қатпарлы жүйелер мен облыстарды (Шыңғыс – Тарбағатай, Обь – Зайсан және Алтай – Саян қатпарлы облыстарының қазақстандық бөліктері), Солт. Тянь-Шань мен Жетісу Алатауының ендік бағытқа жуық альпілік белдеулерін ажыратуға болады. Каспий маңы синеклизасы (ойпаңы) үш бөлікке жіктелген шөгінділерден тұрады. Төм. бөлігі қалыңд. 13 км-ге дейінгі рифей мен төм. және орт. палеозойдың құмды-тақтатасты, сазды, карбонатты-терригендік қат-қабаттарынан, орт. бөлігі кунгур ярусының (қалыңд. 5 км-дей) тұзды сериясынан, беткі жағы жоғ. пермь-мезозойдың теңіздік, континенттік шөгінділерінен (4 – 6 км) құралған.