Заповніть пропуски в реченнях. Північний лісовий пояс світу охоплює частину помірного поясу в межах мате- риків та Серед країн світу перше місце за настригом овечої вовни посідає Найбільшим у світі експортером кам'яного вугілля є
Дубровскому стало опасно оставаться в России, и он пересек границу.
Спустя некоторое время он оказался в Париже.
Дубровский стал жить во Франции.
Денег Антона Пафнутьича ему хватило на то, чтобы купить небольшой домик в пригороде Парижа.
Хорошие манеры и образование обеспечили ему небедное существование.
Он мог позволить себе многое, но был очень одинок.
Владимир часто вспоминал родину и свой дом, которого уже нет.
Особенно часто вспоминалась ему Маша, время, проведенное вместе с ней.
Он при любой возможности пытался выяснить судьбу Марьи Кирилловны.
Тем временем Мария жила в доме своего мужа.
Она так и не смогла полюбить Верейского.
Маша целыми днями сидела дома.
Только изредка она с мужем навещала Кирилу Петровича и Сашу.
Во время таких встреч Маша занималась с Сашей музыкой.
Эти занятия на фортепиано напоминали ей, как за этим самым инструментом сидела она рядом с Дубровским, как застенчив и робок был он, как счастлива была она тогда.
В такие моменты она искренне жалела о том, что ей приходится жить с нелюбимым человеком, что не сбежала вместе с Дубровским, когда была свободна.
Теперь, когда она поняла, что значит жить без любви и быть несчастливой в браке, ей оставалось только мечтать о том, чтобы когда-нибудь встретиться с Владимиром.
У мужа Маши оказалось плохое здоровье и вскоре он серьёзно заболел.
Маша ухаживала за ним, кормила, следила за хозяйством.
Несмотря на все старания врачей через год Верейского не стало.
Однажды, читая русскую газету, Дубровский узнал о смерти князя Верейского.
Владимир решил вернуться в Россию в качестве француза, он очень хотел увидеть Машу.
По приезде в Россию по поддельным документам Дубровский узнал, что Кирилла Петрович трагически погиб на охоте, что молодая вдова княгиня Верейская смерть мужа и отца переживала очень тяжело, не могла оставаться ни в отчем доме, ни в доме мужа, и переехала жить в город.
Сразу по прибытии в этот город Владимир решил любым увидеть Машу.
Он отправился прямо в дом, где она жила, представившись знатным иностранцем.
Владимир был рад увидеть Машу.
Она была одета в черное, как подобает вдове.
Ее лицо мало изменилось, но оно было печальным. Владимиру показалось, что Маша стала еще более прекрасной.
Маша сразу узнала Дубровского, она была поражена его возвращением к ней.
Их чувства вспыхнули с новой силой.
Однако были у Дубровского и враги, среди которых выделялся своим отношением к нему один судебный заседатель.
И вот, неизвестно как, выкопал он Дубровского и тут же донес на него в полицию.
Дубровского арестовали.
Владимир совсем не сопротивлялся властям.
Дубровского обвинили в многочисленных разбойных нападениях.
У Маши было большое наследство от отца и князя, и она подкупила судей.
Быстро созвали суд.
В течение недолгого процесса Дубровского, не проронившего ни слова, в связи с отсутствием доказательств и свидетелей обвинения оправдали и освободили прямо в зале суда.
Спустя полгода, когда закончился срок траура, Маша и Владимир поженились и остались жить в России.
Через год у них родился мальчик.
Мальчика назвали Андреем в честь отца Дубровского.
Маша и Владимир прожили вместе долгую и счастливую жизнь.
Шоқан (Мұхаммедханафия) Шыңғысұлы Уәлиханов – XIX ғасырдың екінші жартысында қазақ даласында туған демократтық, ағартушылық мәдениеттің алғашқы және талантты өкілдерінің бірі. Қазақтың әр алуан ғылым көкжиегінде өшпес із қалдырған мәңгі жарық жұлдыздар шыңында қазақ ұлтының абзал перзенті Шоқан Уәлиханов бар. Оның философия, этнография, тарих, экономика, фольклор, әдебиет теориясы жайлы құнды-құнды еңбектері мен пікірлері ұлттың тұтас құндылығына бағалауға тұрарлық шығармалар. Шоқан 1835 жылдың қараша айында қазіргі Қостанай облысының Құсмұрын бекетінде туған. Жасында ауыл мектебінен мұсылманша хат таныған Шоқан кейін орыс мектебі тәрбиесінде өскен. Шоқанның келешегі мен ғылым, өнер жолындағы талантын ұштауда Омбыдағы Кадет корпусының орны ерекше. Кадет корпусына алғаш келген кезде орыс тілін білмейтін Шоқан аз ғана уақыттың ішінде өзгелерден анағұрлым озық тілді меңгеріп алған. Шоқанның ерекше қабілеті өзі қатарлас достарының ғана емес, таңдаулы ұстаздарының назарын өзіне аударды. Оған әсіресе орыс тілі мен әдебиеті пәнінің оқытушысы Костылецкий мен тарих пәнінің оқытушысы Гонсевский күшті ықпал еткен. Осы оқытушылардың әсерімен Шоқан сол кезден бастап орыс және дүние жүзі әдебиетінің озық үлгілерін меңгерген. Шоқанның зерттеушілік қабылеті корпуста оқып жүргенде оянған. Жазғы демалыс уақытында ол ел ішіндегі аңыз әңгімелерді, халық жырлары мен поэмаларын жазып алумен шұғылданған. Мысалы, Шоқанның алғашқы жазып алған шығармаларының ішінде «Қозы Көрпеш – Баян сұлу» жыры болған. 1852 жылы Костылецкийдің көмегімен Шоқан көрнекті шығыс зерттеушісі, Петербург университетінің профессоры И.Н.Березинмен танысады. Березин Шоқан жинаған қазақтың ауыз әдебиеті нұсқаларын, «Қозы Көрпеш – Баян сұлу» жырын алған, ал өз тарапынан Шоқанды ескі жазу ескерткіштерін зерттеу ісіне тартқан. Шоқанның сабақтан тыс уақытта көп оқып, зерттеген еңбектерінің бір саласы сол кезеңдегі саяхатшылардың өмірі мен ісі туралы жазылған еңбектер болған. Мұның өзі оған қатты әсер қалдырады. Ол саяхатшы болуды, соның ішінде Орта Азияны аралап, зерттеуді мақсат етеді. 1855 жылы Шоқан Орталық Қазақстанды, Жетісу мен Тарбағатайды аралайды. Қазақ халқының тарихы мен әдет-ғұрпы, діни ұғымдары жайында материал жинап қайтады. Осыдан кейін ол «Тәңір (құдай)», «Қазақтардағы шамандықтың қалдығы» деген еңбектерді жазады. 1856 жылы Шоқан қырғыз елін зерттеу экспедициясына қатысады. Қырғыздар мен Ұлы жүз қазақтарының тарихы, этнографиясы жайлы мәліметтер жинайды, ауыз әдебиетінің нұсқаларын жазып алады. Бұдан кейін Құлжа қаласында болып, Жоңғария тарихымен шұғылданады. 1857 жылы тағы да қырғыз елінде болады. Осы сапарлар барысында «Жоңғария очерктері», «Қырғыздар туралы жазбалар», «Қазақтың халық поэзиясының түрлері туралы», «Ыстықкөл сапарының күнделіктері», «Қытай империясының батыс провинциясы және Құлжа қаласы» атты еңбектерін жазып шығады. Бұл еңбектер жергілікті халықтардың тарихы, мәдениеті, әдебиеті, әдет-ғұрпымен тұтасып, аса жоғары бағаланған туындылар болып есептеледі. Шоқанның демократтық, ағартушылық көзқарасын анықтауда бұл еңбектердің үлкен маңызы бар. Оларды Шоқан қоғам өмірінің дамуы мен келешегіне салынған жол деп біледі. Сонымен қатар оны өз халқының құндылығымен, тіршілігімен байланыстыра дамытады.
Әдебиет мәселелері жөнінде Шоқан – сол кездің өзінде – ақ көп тың пікірлер айтқан ғалым. «Қазақ халық поэзиясының түрлері» зерттеу еңбегіне тоқталатын болсақ, мұнда Шоқан халықтың әдебиетіне оның қоғамдық, әлеуметтік өмірімен тығыз байланыстыра қарайды. Әсіресе оның қазақ поэзиясының халықтық сипаттарын ерекшелегені қызғылықты. Поэзияны халықтың рухани серігіне санайды. Бұл жайлы «Бұл халықтың ертеден өзіне тән тұрмысында есте қалдырмаған бірде-бір маңызды оқиғасы, бірде-бір тамаша адамы жоқ деуге болады. Олардың бірін суырып салма ақындар мен жыршылар жыр етсе, екінші біреулерінің атын кейінгі ұрпақ естерінде ұмытылмастай етіп белгілі бір сыбызғышысы не қобызшы музыканттар тастап кеткен», - деп жазады. Өмір шындығының ұқсастығы әдебиетте де тақырып, сюжет ұқсастығын туғызатынын Шоқан қазақ пен араб поэзиясын салыстыра отырып та көркем тілмен нақышында суреттейді. Көшпелі халықтардағы өлеңді суырып салып айту өнерінің күштілігіне назар аударады. Қазақ поэзиясының жанр, түр, өлең құрылысын зерттей отырып, қазақтың өлең құрылысымен орыс ғалымдарын таныстыруды ойлаған. Қорыта айтқанда, Шоқаны бар ел – шоқтығы биік ел. Өйткені, ол өз еліне шын берілген қазақ тұрмысын ардақтаушы үздік тұлға.
Можно Лучший ответ? :3
Объяснение:
Владимира еще долго разыскивали, но безуспешно.
Дубровскому стало опасно оставаться в России, и он пересек границу.
Спустя некоторое время он оказался в Париже.
Дубровский стал жить во Франции.
Денег Антона Пафнутьича ему хватило на то, чтобы купить небольшой домик в пригороде Парижа.
Хорошие манеры и образование обеспечили ему небедное существование.
Он мог позволить себе многое, но был очень одинок.
Владимир часто вспоминал родину и свой дом, которого уже нет.
Особенно часто вспоминалась ему Маша, время, проведенное вместе с ней.
Он при любой возможности пытался выяснить судьбу Марьи Кирилловны.
Тем временем Мария жила в доме своего мужа.
Она так и не смогла полюбить Верейского.
Маша целыми днями сидела дома.
Только изредка она с мужем навещала Кирилу Петровича и Сашу.
Во время таких встреч Маша занималась с Сашей музыкой.
Эти занятия на фортепиано напоминали ей, как за этим самым инструментом сидела она рядом с Дубровским, как застенчив и робок был он, как счастлива была она тогда.
В такие моменты она искренне жалела о том, что ей приходится жить с нелюбимым человеком, что не сбежала вместе с Дубровским, когда была свободна.
Теперь, когда она поняла, что значит жить без любви и быть несчастливой в браке, ей оставалось только мечтать о том, чтобы когда-нибудь встретиться с Владимиром.
У мужа Маши оказалось плохое здоровье и вскоре он серьёзно заболел.
Маша ухаживала за ним, кормила, следила за хозяйством.
Несмотря на все старания врачей через год Верейского не стало.
Однажды, читая русскую газету, Дубровский узнал о смерти князя Верейского.
Владимир решил вернуться в Россию в качестве француза, он очень хотел увидеть Машу.
По приезде в Россию по поддельным документам Дубровский узнал, что Кирилла Петрович трагически погиб на охоте, что молодая вдова княгиня Верейская смерть мужа и отца переживала очень тяжело, не могла оставаться ни в отчем доме, ни в доме мужа, и переехала жить в город.
Сразу по прибытии в этот город Владимир решил любым увидеть Машу.
Он отправился прямо в дом, где она жила, представившись знатным иностранцем.
Владимир был рад увидеть Машу.
Она была одета в черное, как подобает вдове.
Ее лицо мало изменилось, но оно было печальным. Владимиру показалось, что Маша стала еще более прекрасной.
Маша сразу узнала Дубровского, она была поражена его возвращением к ней.
Их чувства вспыхнули с новой силой.
Однако были у Дубровского и враги, среди которых выделялся своим отношением к нему один судебный заседатель.
И вот, неизвестно как, выкопал он Дубровского и тут же донес на него в полицию.
Дубровского арестовали.
Владимир совсем не сопротивлялся властям.
Дубровского обвинили в многочисленных разбойных нападениях.
У Маши было большое наследство от отца и князя, и она подкупила судей.
Быстро созвали суд.
В течение недолгого процесса Дубровского, не проронившего ни слова, в связи с отсутствием доказательств и свидетелей обвинения оправдали и освободили прямо в зале суда.
Спустя полгода, когда закончился срок траура, Маша и Владимир поженились и остались жить в России.
Через год у них родился мальчик.
Мальчика назвали Андреем в честь отца Дубровского.
Маша и Владимир прожили вместе долгую и счастливую жизнь.
Әдебиет мәселелері жөнінде Шоқан – сол кездің өзінде – ақ көп тың пікірлер айтқан ғалым. «Қазақ халық поэзиясының түрлері» зерттеу еңбегіне тоқталатын болсақ, мұнда Шоқан халықтың әдебиетіне оның қоғамдық, әлеуметтік өмірімен тығыз байланыстыра қарайды. Әсіресе оның қазақ поэзиясының халықтық сипаттарын ерекшелегені қызғылықты. Поэзияны халықтың рухани серігіне санайды. Бұл жайлы «Бұл халықтың ертеден өзіне тән тұрмысында есте қалдырмаған бірде-бір маңызды оқиғасы, бірде-бір тамаша адамы жоқ деуге болады. Олардың бірін суырып салма ақындар мен жыршылар жыр етсе, екінші біреулерінің атын кейінгі ұрпақ естерінде ұмытылмастай етіп белгілі бір сыбызғышысы не қобызшы музыканттар тастап кеткен», - деп жазады. Өмір шындығының ұқсастығы әдебиетте де тақырып, сюжет ұқсастығын туғызатынын Шоқан қазақ пен араб поэзиясын салыстыра отырып та көркем тілмен нақышында суреттейді. Көшпелі халықтардағы өлеңді суырып салып айту өнерінің күштілігіне назар аударады. Қазақ поэзиясының жанр, түр, өлең құрылысын зерттей отырып, қазақтың өлең құрылысымен орыс ғалымдарын таныстыруды ойлаған. Қорыта айтқанда, Шоқаны бар ел – шоқтығы биік ел. Өйткені, ол өз еліне шын берілген қазақ тұрмысын ардақтаушы үздік тұлға.