1. Что означало понятие «Восстановление республики» В начале правления Октавиана Августа? Объясните, какое значение оно имело: а) для римлян; б) для самого императора.
1920 жылдары КСРО-да социалистік құрылыс мәселелері жөнінде терең идеялық-саяси күрес өріс алды. Бұл күрестегі басты мәселе - КСРО-дағы социалистік құрылыстың үлгісі жөнінде еді. Ол уақытқа дейін социализмнің екі үлгісі: бірі коммунизмге «секіріп өту» мүмкіндігі болған, шаруаларға одан әрі қысым жасау, күш қолдану мен террорға сүйенген әскери-коммунистік демократияны дамыту; екіншісі - өндірушілердің материалдық ынтасын арттыру қағидасына, тауар-ақша қатынастарын жан-жақты дамыту идеясына негізделген ЖЭС-тік үлгісі болған еді. Большевизм басшыларының қай-қайсысы болмасын индустрияландыруды, ауыл шаруашылығын кооперациялау мен мәдени революцияны жүзеге асырудың қажеттігіне еш күмән келтірмеді. Алайда олар социализм құрылысының қарқыны мен әдістері, пролетариат диктатурасының кеңес қоғамындағы әр түрлі таптар мен топтарға деген көзқарасы жөнінде әр қилы түсінікте болды. Бұл уақытта Лениннің өзінде де бұл мәселені шешуде қандай да бір аяқталған, жүйеге келтірілген ұстаным болған жоқ.
Осындай жағдайда саяси өмірде біртіндеп мемлекет аппаратын алмастыра бастаған коммунистік партияның үстемдігі мен авторитарлық биліктің күшею тенденциясы өсе түсті. Қазақстанда автономияның жариялануы сөз жүзінде қалып, республика өзін-өзі іс жүзінде толық басқаруға қол жеткізе алмады. Өнеркәсіп орындары, темір жолдар, республиканың халық шаруашылығына қатысы бар нәрселердің бәрі Мәскеудің тікелей басқаруында болды. Демократияға жат сайлау заңдары қазақтардың басшылық қызметтердегі санын шектеп отырды. 1920 жылы қазақтар барлық өнеркәсіп жұмысшыларының бар-жоғы 17%-ын құрады. Бірінші облыстық партия конференциясының 163 делегатының тек 19-ы ғана қазақ болса, 1922 жылы Қазақстан партия ұйымдарындағы қазақтардың жалпы саны бар-жоғы 6,3%-ға ғана жетті.
1920 жылы жергілікті халықтар коммунистерінің саяси хал-ахуалды ортаазиялық республикаларды бірыңғай Түркістан АКСР-іне біріктіру жолымен өзгерту, түркі халықтарының Коммунистік партиясын құру әрекеті орталық өкімет орындарының араласуымен сәтсіз аяқталды. Партияның өлкелік комитеті таратылып, реформаның Т. Рысқұлов бастаған бастамашылары партиялық және мемлекеттік қызметтерден кетуге мәжбүр болды. Өздерінің «қателіктерін» ресми түрде мойындаған соң тек екі жылдан кейін ғана олар республика басшылығына қайтып оралды.
В течение примерно 500 лет микенцы доминировали в Греции. Взяв на себя минойцев, микенцы построили города, наладили торговлю с другими поселениями в Средиземноморье и даже завоевали другие цивилизации, чтобы расширить свою империю. Одним из последних их завоеваний был знаменитый город Троя около 1250 г. до н. э., но их приобретение города длилось недолго. Примерно через 50-60 лет, около 1200 г. до н.э., микенская империя распалась.
Археологи и историки считают, что область, называемая Троей, была построена на невысоком холме, примерно в 5 милях от побережья Эгейского моря, в северо-западном углу Малой Азии, ныне современной Турции. Расположение городов к югу от пролива, называемого Дарданеллами, наделяло троянцев большой властью. Они были не только привратниками въезда в Малую Азию из Эгейского моря, но и Дарданеллами, связывавшими Эгейское море с Черным морем, которое предлагало доступ к земле.
Разрушив Хеттскую империю (также в Малой Азии), микенцы стремились захватить Трою, чтобы полностью контролировать Эгейское море и расширяться на север. В то время как история о Троянской войне - это всего лишь история, археологи, изучающие Трою, обнаружили много свидетельств того, что микенцы действительно захватили город. Они обнаружили микенское кладбище за пределами Трои с более чем 50 кремациями и могилами. Обнаруженная троянская керамика имитирует микенский стиль, предполагая, что Троя и микенцы знали друг о друге уже довольно давно. Археологические подсказки в дополнение к мифу о Трое все тесно связаны между собой, чтобы убедительно предположить, что микенцы захватили троянский город.
Предположительно война началась, когда Парис, троянский принц, украл Елену Спартскую (город, который микенцы называли Lacedaemon). Этот акт вызвал нападение на Трою, оправдывая только микенское завоевание города. На самом деле, микенцы хотели контролировать Трою и использовали похищение как возможность сделать это. Как только война закончилась, Троя стала частью Микен, которые дали микенам контроль над большей частью Малой Азии благодаря их предшествующему завоеванию хеттов. Их слава длилась недолго. Вся микенская империя рухнула всего несколько лет спустя около 1200 года до нашей эры.
Возможно, микенцы стали слишком большими и не могли контролировать свою империю. Внутренняя вражда приводится в качестве потенциальной причины падения Микен. А также траты на войну привели ее в упадок.
1920 жылдары КСРО-да социалистік құрылыс мәселелері жөнінде терең идеялық-саяси күрес өріс алды. Бұл күрестегі басты мәселе - КСРО-дағы социалистік құрылыстың үлгісі жөнінде еді. Ол уақытқа дейін социализмнің екі үлгісі: бірі коммунизмге «секіріп өту» мүмкіндігі болған, шаруаларға одан әрі қысым жасау, күш қолдану мен террорға сүйенген әскери-коммунистік демократияны дамыту; екіншісі - өндірушілердің материалдық ынтасын арттыру қағидасына, тауар-ақша қатынастарын жан-жақты дамыту идеясына негізделген ЖЭС-тік үлгісі болған еді. Большевизм басшыларының қай-қайсысы болмасын индустрияландыруды, ауыл шаруашылығын кооперациялау мен мәдени революцияны жүзеге асырудың қажеттігіне еш күмән келтірмеді. Алайда олар социализм құрылысының қарқыны мен әдістері, пролетариат диктатурасының кеңес қоғамындағы әр түрлі таптар мен топтарға деген көзқарасы жөнінде әр қилы түсінікте болды. Бұл уақытта Лениннің өзінде де бұл мәселені шешуде қандай да бір аяқталған, жүйеге келтірілген ұстаным болған жоқ.
Осындай жағдайда саяси өмірде біртіндеп мемлекет аппаратын алмастыра бастаған коммунистік партияның үстемдігі мен авторитарлық биліктің күшею тенденциясы өсе түсті. Қазақстанда автономияның жариялануы сөз жүзінде қалып, республика өзін-өзі іс жүзінде толық басқаруға қол жеткізе алмады. Өнеркәсіп орындары, темір жолдар, республиканың халық шаруашылығына қатысы бар нәрселердің бәрі Мәскеудің тікелей басқаруында болды. Демократияға жат сайлау заңдары қазақтардың басшылық қызметтердегі санын шектеп отырды. 1920 жылы қазақтар барлық өнеркәсіп жұмысшыларының бар-жоғы 17%-ын құрады. Бірінші облыстық партия конференциясының 163 делегатының тек 19-ы ғана қазақ болса, 1922 жылы Қазақстан партия ұйымдарындағы қазақтардың жалпы саны бар-жоғы 6,3%-ға ғана жетті.
1920 жылы жергілікті халықтар коммунистерінің саяси хал-ахуалды ортаазиялық республикаларды бірыңғай Түркістан АКСР-іне біріктіру жолымен өзгерту, түркі халықтарының Коммунистік партиясын құру әрекеті орталық өкімет орындарының араласуымен сәтсіз аяқталды. Партияның өлкелік комитеті таратылып, реформаның Т. Рысқұлов бастаған бастамашылары партиялық және мемлекеттік қызметтерден кетуге мәжбүр болды. Өздерінің «қателіктерін» ресми түрде мойындаған соң тек екі жылдан кейін ғана олар республика басшылығына қайтып оралды.
Сталинизм
Объяснение:1000000000000000000000000000000000000
В течение примерно 500 лет микенцы доминировали в Греции. Взяв на себя минойцев, микенцы построили города, наладили торговлю с другими поселениями в Средиземноморье и даже завоевали другие цивилизации, чтобы расширить свою империю. Одним из последних их завоеваний был знаменитый город Троя около 1250 г. до н. э., но их приобретение города длилось недолго. Примерно через 50-60 лет, около 1200 г. до н.э., микенская империя распалась.
Археологи и историки считают, что область, называемая Троей, была построена на невысоком холме, примерно в 5 милях от побережья Эгейского моря, в северо-западном углу Малой Азии, ныне современной Турции. Расположение городов к югу от пролива, называемого Дарданеллами, наделяло троянцев большой властью. Они были не только привратниками въезда в Малую Азию из Эгейского моря, но и Дарданеллами, связывавшими Эгейское море с Черным морем, которое предлагало доступ к земле.
Разрушив Хеттскую империю (также в Малой Азии), микенцы стремились захватить Трою, чтобы полностью контролировать Эгейское море и расширяться на север. В то время как история о Троянской войне - это всего лишь история, археологи, изучающие Трою, обнаружили много свидетельств того, что микенцы действительно захватили город. Они обнаружили микенское кладбище за пределами Трои с более чем 50 кремациями и могилами. Обнаруженная троянская керамика имитирует микенский стиль, предполагая, что Троя и микенцы знали друг о друге уже довольно давно. Археологические подсказки в дополнение к мифу о Трое все тесно связаны между собой, чтобы убедительно предположить, что микенцы захватили троянский город.
Предположительно война началась, когда Парис, троянский принц, украл Елену Спартскую (город, который микенцы называли Lacedaemon). Этот акт вызвал нападение на Трою, оправдывая только микенское завоевание города. На самом деле, микенцы хотели контролировать Трою и использовали похищение как возможность сделать это. Как только война закончилась, Троя стала частью Микен, которые дали микенам контроль над большей частью Малой Азии благодаря их предшествующему завоеванию хеттов. Их слава длилась недолго. Вся микенская империя рухнула всего несколько лет спустя около 1200 года до нашей эры.
Возможно, микенцы стали слишком большими и не могли контролировать свою империю. Внутренняя вражда приводится в качестве потенциальной причины падения Микен. А также траты на войну привели ее в упадок.