1. Каковы особенности казахской литературы и ус
ности казахской литературы и устного народного творчества
первой половины XIX в.?
2. В чем причина преобладания патриотическо
ведений акынов?
3. Охарактеризуйте особенности творчества известных казахских поэтов и
сказителей “эпохи скорби”.
Руководитель такого путешествия должен был обладать прежде всего непреклонной волей и сильным характером. Ведь за сотни, тысячи километров от родной земли только такой человек мог удержать в повиновении свою команду, которая состояла далеко не из правопослушных людей. Кроме того, конечно, такой руководитель должен был обладать большими знаниями в области мореплавания, навигации. астрономии, конструкции корабля, знать огнестрельное оружие. Он должен был обладать и практическим опытом мореплавания. Он должен был обладать недюжинным физическим здоровьем. Он должен был быть смелым и отчаянным человеком на грани или даже за гранью авантюризма.
Ведь в походе: они могли заблудиться и пропасть среди океана, не найдя землю. Могли приплыть совсем не туда, куда планировали. Столкнуться там с враждебными жителями. В море на них могли напасть пираты и корабли враждебной страны. Часто вся команда повально болела неведомыми болезнями, от которых не знали как лечиться. В походе корабль был подвержен разрушительным силам океана, корпус разрушался, паруса рвались. Штормы (иль шторма. как говорят моряки). Бунт на корабле. Закончилась еда или пресная вода.
Феодалдық құрылыстың тағы бір ерекшелігі -феодалдар атақ-лауазымы бойынша бірнеше сатыға бөлінді. Ол бөліну тарихта феодалдық саты деп аталды. Ең жоғарғы баспалдақта басты феодал - королъ тұрды. Ол жоғарғы сот және әскердің қолбасшысы міндеттерін де атқарды. Келесі баспалдақта корольдің бағыныштылары герцогтер мен графтар болды. Герцогтер мен графтардың қол астына жүздеген деревнялар қарады. Олардың билігінде үлкен өскер отряды болды. Графтардан кейінгі баспалдақта олардың бағыныштылары - барондар мен виконттар түрды. Олар жиырма-отыз деревняны басқарып, сол деревнялардан шағын әскер бөлімін жасақтауға мүмкіндік алды. Барондар ұсақ феодалдардың - рыцарълардыц мырзасы еді. Ал рыцарьлар әлі рыцарь атағын ала қоймаған қатардағы жауынгерлердің мырзасы атанды. Мырзалардың бір-біріне сатылы бағыныштылығы әр елде әр түрлі болды. Мысалы, Германияда феодалдық сатының баспалдақтарында тұрғандардың бәрі өздерін төменнен жоғары қарай корольге бағыныштымыз деп есептеді. Ал Францияда «менің бағыныштымның бағыныштысы маған бағынышты емес» деген қағиданы ұстанды. Бірақ барлық елдердегі феодалдық сатыға ортақ тәртіптер де болды. Ол - соғыс бола қалған күнде әр бағыныштының қажетті қару-жарағымен өз мырзасының қол астына барып сапқа тұру міндеті еді. Шаруалар феодалдық сатыға кірмеді. Сатыға тек феодалдар, яғни мырзалар мен бағыныштылар ғана кірді.Шаруалардың міндеті сатыдағы феодалдарды азық-түлік, киім-кешекпен қамтама-сыз ету болды. Сонымен, ІХ-Х ғасырларда Батыс Еуропа елдерінде жер иеленушілер өздерінің меншігіндегі жер мөлшері, тәуелді адамдары мен әскери қызметкерлерінің саны бойынша жікке бөлінді. Сөйтіп феодалдардың белгілі бір дәрежеде бір-біріне бағыныштылық жүйесі құрылды. Феодалдық саты деп аталатын Бұл жүйе феодалдық қатынастарды нығайту мақсатына қызмет етті.