3. Расположите в хронологическом порядке.

1} Вступление США в войну.

2) Создание Четверного союза.

3} "Бойня Нивеля"

4) Битва при Сомме

5) Образование Антанты.

6) Компьенское перемирие.

7) "Верденская мясорубка"

8) Выстрел в Сараево.

9) Свержение самодержавия в России.

10) Первое применение отравляющих газов

Показать ответ

Ответ:

255615

11.09.2022 18:40

1. Внутреннее положение Казахского ханства. В годы правления хана Тауке Казахстан оставался централизованным государством. В Казахском ханстве царило спокойствие, соблюдались законы, реже случались межплеменные распри. Крупные конфликты разрешались при посредничестве авторитетных биев. Были устранены разногласия по поводу распределения пастбищных угодий и водных источников. Российский исследователь XIX века И. Крафт подчеркивал: «Он ...разграничил земли между родами и установил порядок пользования ими». Прекратилась барымта. Каждый казахский род получил свою тамгу и родовые метки (ен). Повысилась бое народного ополчения.

Внутреннее единство позволило удерживать огромную территорию от вторжений иноземных завоевателей. На севере казахи занимали земли до российского города Тары (Омская обл.) и до Ташкента - на юге, от Жайыка (Урала) - на западе и Среднего Прииртышья - на востоке. Были случаи кочевания казахов в районе низовьев Волги, которую казахи издревле называли «Едiл» (Едиль).

Являясь представителями кочевого образа жизни, казахи в то же время занимались земледелием и ремеслами. Города и земледельческие оазисы входили в экономическую систему Казахского ханства. Города являлись и центрами обмена, и ремесел. В начале XVIII века кочевое скотоводческое хозяйство казахов было тесно связано с земледельческими и городскими центрами. Стабильное развитие ремесел и караванной торговли формированию мощного экономического потенциала, на котором долго существовало Казахское ханство.3Наказной атаман — должность (чин, звание), присваивавшееся в казачьих войсках; предводитель казаков.

Объяснение:

не бан

0,0(0 оценок)

Ответ:

kotizm

25.02.2021 07:31

Қазақ Автономиялы Социалистік Кеңес Республикасы (Қазақ АКСР, Қазақстан) (қаз. Qazaq Aptonom Sotsijalistik Sovettik Respublikasь, Qazaƣьstan, қаз. Қазақ Автономиялы Социалистік Кеңестік Республикасы, Қазақстан) — Қазақстан аумағындағы РКФСР құрамындағы әкімшілік-шекаралық бірлік, Қазақ ұлттық автономиясы. 1925 жылдың 15 маусымынан 1936 жылдың 5 желтоқсанына дейін өмір сүрді. Бастапқыда бұл автономия Қырғыз Автономиялы Социалистік Кеңес Республикасы (1920-1925)деп аталып келді, кейіннен 1925 жылы ҚазАКСР орталық атқару комитетінің төрағасы "қырғыз" деген атауды "қазақ" деген атаумен алмастыру туралы қаулысымен Қазақ АКСР-ы деп аталынды.

ҚазАКСР-ның әкімшілік орталығы - алдымен Қызылорда (1920-1924), кейіннен 1927 жылдан бастап Алматы қаласына көшірілді.[1].

Мазмұны

1 Шекарасы

2 Ауданы және Халқы

3 Қазревком мүшелері

4 Дереккөздер

Шекарасы

1932 жылдары батысында Төменгі-Волжск өлкесімен. солтүстік-бастысында - Ортаңғы-Волжск өлкесімен, солтүстігінде - Орал облысымен, солтүстік-шығысында Батыс Сібір өлкесімен, оңтүстігінде - Орталық Азия Кеңестік республикаларымен, оңтүстік-шығысында Қытаймен шекарала жатты.

Ауданы және Халқы

Ауданы (1933 жылғы 1 қаңтарында) 2 853 мың шаршы км. құрады. Халқы - 1931 жылдың 1 қаңтарындағы санағы бойынша - 7 260,5 мың адам, оның ішінде қала тұрғындары (1926 жылығы санақ) - 911,2 мың адам болды.

Қазревком мүшелері

С.Меңдешев (1882-1937)

Толық мақаласы: Сейітқали Меңдешұлы Меңдешев

1912 жылы коммунистік партия мүшесі, Бөкей губерниялық атқару комитетінің төрағасы;

1919 жылы Қазревком төрағасының орынбасары;

1920-1925 жылдары Қазақ АКСР Атқару Комитетінің төрағасы;

1937 жылы репрессия құрбаны болды.

Ә.Т.Жангелдин(1884-1953)

Толық мақаласы: Жангелдин Әліби Тоғжанұлы

1915 жылы коммунистік партия мүшесі;

1916 жылы ұлт-азаттық көтеріліс басшыларының бірі, Торғай әскери комиссары;

1918 жылы Торғай облыстық Кеңесі атқару комитетінің төрағасы;