5. В чем была противоречивость экономического развития России в XVII веке. 6. Назовите особенности политического развития России в XVII веке. 7. Почему XVII век называют «бунташным», приведите примеры.
Уже в 1860 г. ворвавшиеся в Среднюю Азию российские войска оккупировали Кокандское ханство и присоединили Семиречье (юго-восточная часть казахских территорий — Старший Жуз. С этих территорий в 1864 г. и начался кровавый поход российских войск, которыми командовали генералы Веревкин и Черняев, в глубь Средней Азии. В 1865 г., был взят Ташкент, Значительную в захвате города оказало местное богатое купечество, польстясь на обещанные льготы в торговле с Россией. На территории Бухарского и Кокандского ханств в 1867 г. было образовано Туркестанское генерал-губернаторство с центром в Ташкенте, главой которого был назначен генерал Кауфман. Созданная им колониальная система управления осуществляла полный контроль над жизнью коренного населения, которое продолжало оставаться, как и при ханской власти, в приниженном положении. Во время своего генерал-губернаторства с 1857 по 1881 г. Кауфман проводил политику жестоких репрессий против местного населения в случае неповиновения, что вызвало неоднократные восстания, самым крупным из которых было Кокандское восстание 1873 — 1776 гг.
После серии удачных военных операций российские войска разгромили слабовооруженную армию еще существующего Бухарского ханства. Предавая интересы народных масс в борьбе против агрессоров, эмир стал искать пути соглашения и подписал кабальный неравноправный договор, открывавший в Бухару свободный доступ российских товаров на льготных условиях. Бухарского эмира также вынудили отказаться от притязаний на занятые российской армией бывшие его владения.
Одновременно с этим Россия вела с Великобританией переговоры о разграничении «сфер влияния» в регионе, в результате чего между двумя империалистическими хищниками было достигнуто соглашение, по которому российское правительство оставило за собой «особые интересы» в Хиве, а Великобритании предоставило влияние в афганских княжествах.
Заручившись невмешательством в конфликт британцев, в 1873 г. российская армия предприняла новое широкое наступление на Хиву. Войска хивинского ханства, вооруженные средневековым оружием, не смогли активно сопротивляться современному оружию и вскоре капитулировали. Хивинский хан в том же году подписал договор о вассальной зависимости Хивы от России, а вскоре вообще лишился права вести самостоятельную внешнюю политику — хивинские территории к востоку от Амударьи были насильно включены в Туркестанское генерал-губернаторство, а хан вынужден был согласиться на свободное плавание русских судов по этой реке и на беспошлинную торговлю российскими товарами в пределах Хивы.
Таким образом, в результате войн в 1868 — 1676 гг. в Средней Азии к России были присоединены значительные территории Кокандского ханства, а Хива и Бухара, потеряв часть своих территорий, признали над собой сюзеренитет России. Россия от захвата этих территорий,
В это же самое время российскими войсками было закончено покорение Кавказа. В 1859 г. после продолжительного героического сопротивления российским завоевателям в горах Дагестана генералу Барятинскому сдался вождь кавказских горцев Шамиль, после чего сопротивление кавказцев было сломлено, и в 1864 г. самая продолжительная в российской истории Кавказская война была завершена.
Многонациональное государство Российская империя к последней четверти XIX в. простиралось от Вислы и Балтийского моря до берегов Тихого океана и от берегов Северного Ледовитого океана до границ с Ираном (Персией) и Афганскими княжествами.
ответ: Шоқан Шыңғысұлы Уәлиханов (шын есімі Мұхаммед Қанафия; 1835, Қостанай облысы, Сарыкөл ауданы, Құсмұрын жері — 10 сәуір 1865, Көшентоған, Жетісу) — қазақтың ұлы ғалымы, XIX ғасырдың екінші жартысында Қазақстанда туған демократтық, ағартушылық мәдениеттің тұңғыш өкілдерінің бірі, шығыстанушы, тарихшы, фольклоршы, этнограф, географ, ағартушы. Әжесі бала күнінде «Шоқаным» деп еркелетіп айтуымен «Шоқан» аталып кеткен. Шоқан 1835 жылдың қараша айында Құсмұрын бекетінде қазіргі Қостанай облысы Әулиекөл ауданындағы Құсмұрын жерінде атақты аға сұлтан Шыңғыс Уәлиханов отбасында дүниеге келген. Әкесі Шыңғыс Уәлиханұлы сол кезде Аманқарағай дуанының (орталығы Қараоба мекені) аға сұлтаны болған. Округ орталығы 1844 жылы Құсмұрын қамалына ауысқаннан кейін дуан аты Құсмұрын болып өзгертілді. Шоқанның өз атасы Уәли Орта жүздің ханы болған. Арғы атасы Қазақ Ордасының Ұлы ханы Абылай, Шоқан оның шөбересі. Шоқанның балалық шағы қыс кезінде Обаған бойындағы Күнтимес ордасында, жазда Есілдің оң саласы Аққанбұрлық алабындағы ата жайлауда өткен. Әжесі Айғаным тұратын Сырымбеттегі хан ордасында да балдәурен күндерін өткізген.«Жеті жұрттың тілін білуге тиісті» хан тұқымы болғандықтан, Күнтимес ордасындағы әкесі ашқан ауыл мектебінде хат таныған Шоқан сол мектепте ортағасырлық қыпшақ-шағатай тілін меңгереді, парсыша, арабша тіл сындырады.Шоқанның жақын туыстарының естеліктеріне қарағанда, ол бала кезінен білімге бейім әрі құмар болған. Шоқан тарихи аңыз-әңгімелерге ерте бастан-ақ қызыққан. Ол жастайынан данагөй билердің әңгімелерін, акындардың өлең- жырларын зор ықыласпен тыңдап өсті. Оған тәрбие беруде сұлтан әулетінен шыққан әжесі Айғанымның ықпалы күшті болды. Ол жас Шоқанға ежелгі қазақ аңыздарын, аңыз-әңгімелерін, мақал-мәтелдері мен даналық сөздерін жиі айтып отыратын. Шоқан 12 жасына дейін Құсмұрындағы мектепте оқып, мұсылман діні ілімімен танысты. Шоқан ауылдық бастауыш мектепте оқып жүріп-ақ араб, парсы, шағатай тілдерінің негізін үйреніп алды. Шоқанның жақын туыстарының естеліктеріне қарағанда, ол бала кезінен білімге бейім әрі құмар болған. Шоқан тарихи аңыз-әңгімелерге ерте бастан-ақ қызыққан. Ол жастайынан данагөй билердің әңгімелерін, акындардың өлең-жырларын зор ықыласпен тыңдап өсті. Оған тәрбие беруде сұлтан әулетінен шыққан әжесі Айғанымның ықпалы күшті болды. Ол жас Шоқанға ежелгі қазақ аңыздарын, аңыз-әңгімелерін, мақал-мәтелдері мен даналық сөздерін жиі айтып отыратын. Шоқан 12 жасына дейін Құсмұрындағы мектепте оқып, мұсылман діні ілімімен танысты. Шоқан ауылдық бастауыш мектепте оқып жүріп-ақ араб, парсы, шағатай тілдерінің негізін үйреніп алды.
Шоқанның ата-бабалары атақты сұлтандар әулетіне жатады. Оның арғы бабасы Абылай хан XVII ғасырдағы айбынды қазақ билеушілерінің бірі болды. Ал атасы Уәли хан патша үкіметі ресми түрде бекіткен қазақтың соңғы ханы еді. Шоқанның әкесі - Шыңғыс Уәлиханов білімді адам болған. Ол 1834 жылы Омбыда Сібірдің казак әскери училищесін бітіріп, орыс армиясында жоғары әскери шен - полковник атағын алды және Қазақстанды басқару аппаратында бірсыпыра жауапты қызметтер атқарды: Құсмұрын округінің аға сұлтаны, Сібір қырғыздарының облыстық басқармасының кеңесшісі, Көкшетау округінің аға сұлтаны болды. Россияның алдында сіңірген еңбегі үшін оған өмірлік мұра ретінде дворян атағы берілді. Шоқаннын анасы жағынан туыс нағашылары — Баянауыл өлкесіндегі атақты Шормановтар әулеті болатын. Шорманов Мұса орыс армиясының полковнигі, белгілі қазақ биі, Баянауыл сыртқы округының аға сұлтаны еді. 1847 жылы 12 жасар Шоқанды әкесі сол кездегі ең таңдаулы оқу орны болып есептелген Сібір кадеті корпусына оқуға орналастырады. Шоқанның бүкіл келешегі мен ғылым, өнер жолындағы талантын ашуда бұл оқу орнының маңызы ерекше болды. Мұнда жабық әскери оқу орны болғанымен, көптеген пәндер әскери сабақтарға қоса орыс, батыс әдебиеті, географиясы мен тарихы, философия, физика, математика негіздері, шетел тілдері оқытылып, орыстың озық ойлы интеллигенттерінің өкілдері сабақ берген. Оқытушылар құрамында білімді және прогресшіл ой-пікірлі адамдар көп болған. .
Уже в 1860 г. ворвавшиеся в Среднюю Азию российские войска оккупировали Кокандское ханство и присоединили Семиречье (юго-восточная часть казахских территорий — Старший Жуз. С этих территорий в 1864 г. и начался кровавый поход российских войск, которыми командовали генералы Веревкин и Черняев, в глубь Средней Азии. В 1865 г., был взят Ташкент, Значительную в захвате города оказало местное богатое купечество, польстясь на обещанные льготы в торговле с Россией. На территории Бухарского и Кокандского ханств в 1867 г. было образовано Туркестанское генерал-губернаторство с центром в Ташкенте, главой которого был назначен генерал Кауфман. Созданная им колониальная система управления осуществляла полный контроль над жизнью коренного населения, которое продолжало оставаться, как и при ханской власти, в приниженном положении. Во время своего генерал-губернаторства с 1857 по 1881 г. Кауфман проводил политику жестоких репрессий против местного населения в случае неповиновения, что вызвало неоднократные восстания, самым крупным из которых было Кокандское восстание 1873 — 1776 гг.
После серии удачных военных операций российские войска разгромили слабовооруженную армию еще существующего Бухарского ханства. Предавая интересы народных масс в борьбе против агрессоров, эмир стал искать пути соглашения и подписал кабальный неравноправный договор, открывавший в Бухару свободный доступ российских товаров на льготных условиях. Бухарского эмира также вынудили отказаться от притязаний на занятые российской армией бывшие его владения.
Одновременно с этим Россия вела с Великобританией переговоры о разграничении «сфер влияния» в регионе, в результате чего между двумя империалистическими хищниками было достигнуто соглашение, по которому российское правительство оставило за собой «особые интересы» в Хиве, а Великобритании предоставило влияние в афганских княжествах.
Заручившись невмешательством в конфликт британцев, в 1873 г. российская армия предприняла новое широкое наступление на Хиву. Войска хивинского ханства, вооруженные средневековым оружием, не смогли активно сопротивляться современному оружию и вскоре капитулировали. Хивинский хан в том же году подписал договор о вассальной зависимости Хивы от России, а вскоре вообще лишился права вести самостоятельную внешнюю политику — хивинские территории к востоку от Амударьи были насильно включены в Туркестанское генерал-губернаторство, а хан вынужден был согласиться на свободное плавание русских судов по этой реке и на беспошлинную торговлю российскими товарами в пределах Хивы.
Таким образом, в результате войн в 1868 — 1676 гг. в Средней Азии к России были присоединены значительные территории Кокандского ханства, а Хива и Бухара, потеряв часть своих территорий, признали над собой сюзеренитет России. Россия от захвата этих территорий,
В это же самое время российскими войсками было закончено покорение Кавказа. В 1859 г. после продолжительного героического сопротивления российским завоевателям в горах Дагестана генералу Барятинскому сдался вождь кавказских горцев Шамиль, после чего сопротивление кавказцев было сломлено, и в 1864 г. самая продолжительная в российской истории Кавказская война была завершена.
Многонациональное государство Российская империя к последней четверти XIX в. простиралось от Вислы и Балтийского моря до берегов Тихого океана и от берегов Северного Ледовитого океана до границ с Ираном (Персией) и Афганскими княжествами.
ответ: Шоқан Шыңғысұлы Уәлиханов (шын есімі Мұхаммед Қанафия; 1835, Қостанай облысы, Сарыкөл ауданы, Құсмұрын жері — 10 сәуір 1865, Көшентоған, Жетісу) — қазақтың ұлы ғалымы, XIX ғасырдың екінші жартысында Қазақстанда туған демократтық, ағартушылық мәдениеттің тұңғыш өкілдерінің бірі, шығыстанушы, тарихшы, фольклоршы, этнограф, географ, ағартушы. Әжесі бала күнінде «Шоқаным» деп еркелетіп айтуымен «Шоқан» аталып кеткен. Шоқан 1835 жылдың қараша айында Құсмұрын бекетінде қазіргі Қостанай облысы Әулиекөл ауданындағы Құсмұрын жерінде атақты аға сұлтан Шыңғыс Уәлиханов отбасында дүниеге келген. Әкесі Шыңғыс Уәлиханұлы сол кезде Аманқарағай дуанының (орталығы Қараоба мекені) аға сұлтаны болған. Округ орталығы 1844 жылы Құсмұрын қамалына ауысқаннан кейін дуан аты Құсмұрын болып өзгертілді. Шоқанның өз атасы Уәли Орта жүздің ханы болған. Арғы атасы Қазақ Ордасының Ұлы ханы Абылай, Шоқан оның шөбересі. Шоқанның балалық шағы қыс кезінде Обаған бойындағы Күнтимес ордасында, жазда Есілдің оң саласы Аққанбұрлық алабындағы ата жайлауда өткен. Әжесі Айғаным тұратын Сырымбеттегі хан ордасында да балдәурен күндерін өткізген.«Жеті жұрттың тілін білуге тиісті» хан тұқымы болғандықтан, Күнтимес ордасындағы әкесі ашқан ауыл мектебінде хат таныған Шоқан сол мектепте ортағасырлық қыпшақ-шағатай тілін меңгереді, парсыша, арабша тіл сындырады.Шоқанның жақын туыстарының естеліктеріне қарағанда, ол бала кезінен білімге бейім әрі құмар болған. Шоқан тарихи аңыз-әңгімелерге ерте бастан-ақ қызыққан. Ол жастайынан данагөй билердің әңгімелерін, акындардың өлең- жырларын зор ықыласпен тыңдап өсті. Оған тәрбие беруде сұлтан әулетінен шыққан әжесі Айғанымның ықпалы күшті болды. Ол жас Шоқанға ежелгі қазақ аңыздарын, аңыз-әңгімелерін, мақал-мәтелдері мен даналық сөздерін жиі айтып отыратын. Шоқан 12 жасына дейін Құсмұрындағы мектепте оқып, мұсылман діні ілімімен танысты. Шоқан ауылдық бастауыш мектепте оқып жүріп-ақ араб, парсы, шағатай тілдерінің негізін үйреніп алды. Шоқанның жақын туыстарының естеліктеріне қарағанда, ол бала кезінен білімге бейім әрі құмар болған. Шоқан тарихи аңыз-әңгімелерге ерте бастан-ақ қызыққан. Ол жастайынан данагөй билердің әңгімелерін, акындардың өлең-жырларын зор ықыласпен тыңдап өсті. Оған тәрбие беруде сұлтан әулетінен шыққан әжесі Айғанымның ықпалы күшті болды. Ол жас Шоқанға ежелгі қазақ аңыздарын, аңыз-әңгімелерін, мақал-мәтелдері мен даналық сөздерін жиі айтып отыратын. Шоқан 12 жасына дейін Құсмұрындағы мектепте оқып, мұсылман діні ілімімен танысты. Шоқан ауылдық бастауыш мектепте оқып жүріп-ақ араб, парсы, шағатай тілдерінің негізін үйреніп алды.
Шоқанның ата-бабалары атақты сұлтандар әулетіне жатады. Оның арғы бабасы Абылай хан XVII ғасырдағы айбынды қазақ билеушілерінің бірі болды. Ал атасы Уәли хан патша үкіметі ресми түрде бекіткен қазақтың соңғы ханы еді. Шоқанның әкесі - Шыңғыс Уәлиханов білімді адам болған. Ол 1834 жылы Омбыда Сібірдің казак әскери училищесін бітіріп, орыс армиясында жоғары әскери шен - полковник атағын алды және Қазақстанды басқару аппаратында бірсыпыра жауапты қызметтер атқарды: Құсмұрын округінің аға сұлтаны, Сібір қырғыздарының облыстық басқармасының кеңесшісі, Көкшетау округінің аға сұлтаны болды. Россияның алдында сіңірген еңбегі үшін оған өмірлік мұра ретінде дворян атағы берілді. Шоқаннын анасы жағынан туыс нағашылары — Баянауыл өлкесіндегі атақты Шормановтар әулеті болатын. Шорманов Мұса орыс армиясының полковнигі, белгілі қазақ биі, Баянауыл сыртқы округының аға сұлтаны еді. 1847 жылы 12 жасар Шоқанды әкесі сол кездегі ең таңдаулы оқу орны болып есептелген Сібір кадеті корпусына оқуға орналастырады. Шоқанның бүкіл келешегі мен ғылым, өнер жолындағы талантын ашуда бұл оқу орнының маңызы ерекше болды. Мұнда жабық әскери оқу орны болғанымен, көптеген пәндер әскери сабақтарға қоса орыс, батыс әдебиеті, географиясы мен тарихы, философия, физика, математика негіздері, шетел тілдері оқытылып, орыстың озық ойлы интеллигенттерінің өкілдері сабақ берген. Оқытушылар құрамында білімді және прогресшіл ой-пікірлі адамдар көп болған. .
Объяснение: