Ру́сская Аме́рика — совокупность владений Российской империи в Северной Америке, включавшая Аляску, Алеутские острова, архипелаг Александра и поселения на тихоокеанском побережье современных США (кПервыми русскими, которые со стороны Сибири открыли Аляску (Америку), были моряки экспедиции Семёна Дежнёва в 1648 году. Существует предположение, что часть мореходов после кораблекрушения одного из кочей могла высадиться на американский берег и основать первое нежизне поселение Кынговей. Иоганн де Родес писал в 1652 году из Москвы шведской королеве Кристине о подготовке экспедиции в Америку якутским воеводой Францбековым (Фаренсбахом), для которой якобы собирались отрядить 200 стрельцов под командой иностранных офицеров. По всей видимости, экспедиция не состоялась: в том же году Францбеков потерял своё место из-за злоупотреблений. О происхождении американских туземцев от народов Сибири сообщал в 1687 или 1689 году иезуиту Аврилю смоленский воевода Мусин-Пушкин, служивший до того в Сибирском приказе.[2]репость Росс), а таВ 1700-х годах движение русских в Америку осуществлялось по двум направлениям, по Алеутскому пути и через Берингов пролив, наиболее интенсивно использовали Алеутский путь[4].
«Карта Ледовитого моря и Восточного океана», составленная в 1844 году Гидрографическим департаментом Морского министерства Российской империи с детальным показанием Русской Америки
В 1732 году Михаил Гвоздев и Фёдоров на боте «Святой Гавриил» совершили плавание к берегам «Большой земли» (северо-западной Америки), первыми из европейцев достигли побережья Аляски в районе Мыс Гвоздева (переименован в мыс Принца Уэльского). Гвоздев определил координаты и нанёс на карту около 300 км побережья полуострова Сьюард, описал берега пролива и острова, лежащие в нём. В октябре 1732 года вернулся в Нижнекамчатский острог.
В 1741 году экспедиция Беринга на двух пакетботах «Святой Петр» (Беринг) и «Святой Павел» (Чириков)кже Елизаветинскую крепость (Гавайи).
1)Ахмет Байтұрсынов – ақын, әдебиет зерттеуші ғалым, түркітанушы, публицист, педагог, аудармашы, қоғам қайраткері. Ол 1873 жылы 18 қаңтарда қазіргі Қостанай облысының Торғай өңіріндегі Сартүбек деген жерде дүниеге келеді. 1884 ж. Орынбордағы мұғалімдер мектебін бітірген. 1895 - 1909 ж. Ақтобе, Қостанай, Қарқаралы уездеріндегі мектептер мен орыс- қазақ училищерінде мұғалімдік қызмет атқарады. Байтұрсыновтың қазақ әдебиеттану ғылымы мен әдебиет тарихы жөніндегі тұңғыш еңбегі « Әдебиет танытқыш» (1926). Байтұрсынов тілші ғалым ретінде қазақ тілінің табиғаты, араб әліпбиінің жайы, терминдер, қазақ тілінің мәселелері туралы мақалалар жазды.
Табиғатынан зерек Ахмет 1882—1884 жылдары ауыл адамдарынан сауатын ашып, кейін ауыл мектебінде оқиды. 1886—1891 жылдары Торғай қаласындағы екі сыныпты орысша-қазақша училищеде, 1891—1895 жылдары Орынбордағы мұғалімдер даярлайтын мектепте білім алады. 1895—1897 жылдары Ақтөбе, Қостанай, Қарқаралы уездерінде мектептерде, училищелерде сабақ береді. Қазақ тілі мен әдебиетінің мәселелерін зерттейді. Көп кітаптар оқиды, өз бетімен ізденеді. Әдебиетпен айналысады, өлең-жырларын жазады, ауыз әдебиетінің үлгілерін жинайды, оқулықтар мен оқу құралдарын әзірлейді.
2)Сәкен Сейфуллин (1894–1938) 15 қазанда Жезқазған облысы, Ақадыр ауданы, Қарашілік қыстағында дүниеге келген. Нілдідегі орыс-қазақ, Ақмоладағы бастауыш приход мектебінде (1905–1908), қалалық үш класты училищеде (1913–1916) оқыды. 1914 жылы Қазан қаласында «Өткен күндер» атты тұңғыш өлеңдер жинағын бастырды. Омбыда қазақ жастарының «Бірлік» қауымы басшыларының бірі болды. 1917 жылы Бұғылыда мектеп ашып, орыс тілінен сабақ берді. 1917 жылы 9 наурызда «Асығып тез аттандық» атты өлеңін жазды. Кешікпей Ақмола қаласына ауысып, «Жас қазақ» ұйымын ашты, «Тіршілік» газетін шығарысты, 3 айлық педкурста оқытушы болды. 1918 жылғы сәуірде «Жас қазақ марсельезасын» жазып, 1 мамырда «Бақыт жолында» атты пьесасының премьерасын көрсетті. 1918 жылғы 4 маусымда ақтардың көтерілісі болып, Ақмола совдепшілері тұтқындалды. Атаманның «азап вагонында» 47 күн ажалмен арпалысып, 1919 жылғы 3 сәуірде Колчактың Омбыдағы түрмесінен қашып шықты. 1920 жылы 7 мамырда Ақмолаға қайтып оралып, атқару комитеті төрағасының орынбасары және әкімшілік бөлімінің меңгерушісі болады. 1920 жылғы 4 қазанда Қазақ Кеңес Автономиялық Республикасын жариялаған Кеңестердің 1-Құрылтай съезіне делегат болып қатысып, Орталық Атқару Комитетінің мүшесі болып сайланды. Жер-су комиссиясының жұмысына және ба з ісіне басшылық етті.
Ру́сская Аме́рика — совокупность владений Российской империи в Северной Америке, включавшая Аляску, Алеутские острова, архипелаг Александра и поселения на тихоокеанском побережье современных США (кПервыми русскими, которые со стороны Сибири открыли Аляску (Америку), были моряки экспедиции Семёна Дежнёва в 1648 году. Существует предположение, что часть мореходов после кораблекрушения одного из кочей могла высадиться на американский берег и основать первое нежизне поселение Кынговей. Иоганн де Родес писал в 1652 году из Москвы шведской королеве Кристине о подготовке экспедиции в Америку якутским воеводой Францбековым (Фаренсбахом), для которой якобы собирались отрядить 200 стрельцов под командой иностранных офицеров. По всей видимости, экспедиция не состоялась: в том же году Францбеков потерял своё место из-за злоупотреблений. О происхождении американских туземцев от народов Сибири сообщал в 1687 или 1689 году иезуиту Аврилю смоленский воевода Мусин-Пушкин, служивший до того в Сибирском приказе.[2]репость Росс), а таВ 1700-х годах движение русских в Америку осуществлялось по двум направлениям, по Алеутскому пути и через Берингов пролив, наиболее интенсивно использовали Алеутский путь[4].
«Карта Ледовитого моря и Восточного океана», составленная в 1844 году Гидрографическим департаментом Морского министерства Российской империи с детальным показанием Русской Америки
В 1732 году Михаил Гвоздев и Фёдоров на боте «Святой Гавриил» совершили плавание к берегам «Большой земли» (северо-западной Америки), первыми из европейцев достигли побережья Аляски в районе Мыс Гвоздева (переименован в мыс Принца Уэльского). Гвоздев определил координаты и нанёс на карту около 300 км побережья полуострова Сьюард, описал берега пролива и острова, лежащие в нём. В октябре 1732 года вернулся в Нижнекамчатский острог.
В 1741 году экспедиция Беринга на двух пакетботах «Святой Петр» (Беринг) и «Святой Павел» (Чириков)кже Елизаветинскую крепость (Гавайи).
1)Ахмет Байтұрсынов – ақын, әдебиет зерттеуші ғалым, түркітанушы, публицист, педагог, аудармашы, қоғам қайраткері. Ол 1873 жылы 18 қаңтарда қазіргі Қостанай облысының Торғай өңіріндегі Сартүбек деген жерде дүниеге келеді. 1884 ж. Орынбордағы мұғалімдер мектебін бітірген. 1895 - 1909 ж. Ақтобе, Қостанай, Қарқаралы уездеріндегі мектептер мен орыс- қазақ училищерінде мұғалімдік қызмет атқарады. Байтұрсыновтың қазақ әдебиеттану ғылымы мен әдебиет тарихы жөніндегі тұңғыш еңбегі « Әдебиет танытқыш» (1926). Байтұрсынов тілші ғалым ретінде қазақ тілінің табиғаты, араб әліпбиінің жайы, терминдер, қазақ тілінің мәселелері туралы мақалалар жазды.
Табиғатынан зерек Ахмет 1882—1884 жылдары ауыл адамдарынан сауатын ашып, кейін ауыл мектебінде оқиды. 1886—1891 жылдары Торғай қаласындағы екі сыныпты орысша-қазақша училищеде, 1891—1895 жылдары Орынбордағы мұғалімдер даярлайтын мектепте білім алады. 1895—1897 жылдары Ақтөбе, Қостанай, Қарқаралы уездерінде мектептерде, училищелерде сабақ береді. Қазақ тілі мен әдебиетінің мәселелерін зерттейді. Көп кітаптар оқиды, өз бетімен ізденеді. Әдебиетпен айналысады, өлең-жырларын жазады, ауыз әдебиетінің үлгілерін жинайды, оқулықтар мен оқу құралдарын әзірлейді.
2)Сәкен Сейфуллин (1894–1938) 15 қазанда Жезқазған облысы, Ақадыр ауданы, Қарашілік қыстағында дүниеге келген. Нілдідегі орыс-қазақ, Ақмоладағы бастауыш приход мектебінде (1905–1908), қалалық үш класты училищеде (1913–1916) оқыды. 1914 жылы Қазан қаласында «Өткен күндер» атты тұңғыш өлеңдер жинағын бастырды. Омбыда қазақ жастарының «Бірлік» қауымы басшыларының бірі болды. 1917 жылы Бұғылыда мектеп ашып, орыс тілінен сабақ берді. 1917 жылы 9 наурызда «Асығып тез аттандық» атты өлеңін жазды. Кешікпей Ақмола қаласына ауысып, «Жас қазақ» ұйымын ашты, «Тіршілік» газетін шығарысты, 3 айлық педкурста оқытушы болды. 1918 жылғы сәуірде «Жас қазақ марсельезасын» жазып, 1 мамырда «Бақыт жолында» атты пьесасының премьерасын көрсетті. 1918 жылғы 4 маусымда ақтардың көтерілісі болып, Ақмола совдепшілері тұтқындалды. Атаманның «азап вагонында» 47 күн ажалмен арпалысып, 1919 жылғы 3 сәуірде Колчактың Омбыдағы түрмесінен қашып шықты. 1920 жылы 7 мамырда Ақмолаға қайтып оралып, атқару комитеті төрағасының орынбасары және әкімшілік бөлімінің меңгерушісі болады. 1920 жылғы 4 қазанда Қазақ Кеңес Автономиялық Республикасын жариялаған Кеңестердің 1-Құрылтай съезіне делегат болып қатысып, Орталық Атқару Комитетінің мүшесі болып сайланды. Жер-су комиссиясының жұмысына және ба з ісіне басшылық етті.