Түрік қарулы күштері (ТҚК) (түр. Türk Silahlı Kuvvetleri немесе TSK) — Түрік республикасының Түрік армиясынан, Түрік әскери теңіз күштерінен (оған теңіз авиациясы мен теңіз жаяу әскері кіреді) және Түрік әскери әуе күштерінен тұрады. Түрік жандармериясы және Түрік жағалау қарауылы бейбітшілік кезеңде ішкі қауіпсіздікті сақтау міндетін атқарып, түрік ішкі істер министріне бағынады. Соғыс кезінде болса олар армия мен флотқа бағынады. Екеуінің де заңдылықты қорғау және әскери міндеттері бар.
2006 жылғы тамыздың 28-нен бері Түрік қарулы күштері Бас штабының басшысы болып генерал Яшар Бүйүканыт қызмет атқарып келеді.
1952 жылғы ақпанның 18-інде НАТО әскери одағының мүшелігіне қабылданғалы бері Түркия Республикасы өзінің қарулы күштерін жаппай модернизациялау бағдарламасын бастады. 1980-ші жылдардың аяғында екінші қайта құру үрдісі басталды.
Әскери қызметшілерінің жалпы саны 1 054 750 адамға[3] жететін ТҚК саны жағынан НАТО-да екінші орында (Құрама Штаттардан кейін)[3][4][5] Қазіргі кезде Кипрдың солтүстігінде 36 700 әскер орналастырылған.
Еуропалық Одақ ресмилерінің айтуынша, Түрік қарулы күштерінің Еуроодақтың әскери құрылымдарына қосылуы Еуроодақтың нағыз ғаламдық күш және супердержаваға айналуына септігін тигізеді[6]. NATO officials also state that the modern day Turkish Armed Forces are "very experienced and well-trained"[6].
С 1820-х гг. большой размах приобрела продажа опиума в Китай.Ост-Индская компания наладила его массовое производство в Индии и, подкупая местных чиновников, организовала его ввоз в южные порты Китая. К опиумной торговле подключились и другие страны. Эта торговля приняла огромные масштабы. Она вызвала рост наркомании в стране и отток серебра, игравшего роль основной валюты.2. Конфискация запасов опиума у английских купцов в Гуанджоу, попытка захвата английских судов дали Англии повод для войны с Китаем, начавшейся в 1840 г. Она получила название первой «опиумной» войны.Английский флот бомбардировал прибрежные города Китая. Десанты, не встречая серьезного сопротивления, занимали его порты В 1842 г. Китай вынужден был принять английские условия мира Он уплатил контрибуцию, открыл для торговли пять портовых городов, ввел льготные условия ввоза товаров для англичан, уступил остров Сянган (Гонконг). По дополнительному соглашению 1843 г. англичане получили право экстерриториальности (неподсудности местным властям в случае совершения преступлений на китайской территории), возможность создать в открытых портах поселения (сеттльменты} с собственным управлением, войсками и полицией.Эти соглашения ставили Китай в неравноправное положение. Они стали типичными для стран Востока, попавших в зависимость от индустриальных держав и постепенно превратившихся в полуколонии?Аналогичные соглашения Китай подписал с США, Францией и Россией. Его правительство полагало, что если оно само не может справиться с натиском иностранцев, то следует попытаться вовлечь их в конкуренцию друг с другом. Этот расчет оказался ошибочным. На китайский рынок хлынули европейские товары Это разоряло китайские мануфактуры и сельских ремесленников. Продолжалась торговля опиумом. Необходимость погашения военных расходов и выплаты контрибуции легла тяжким бременем на государственную казну, вынудили правительство увеличить налоги. Это стало причиной крестьянских восстаний, которые ослабляли власть Цинской династии.Наиболее масштабным было восстание тайпинов (1850— 1864), духовный вождь которого сельский учитель Хун Сюцюань (1814—1864) проповедовал идеи всеобщего равенства, уравнительного распределения земли, призывал соотечественников к борьбе против Цинской династии.В 1851 г. на занятой ими территории тайпины провозгласили создание Тайпин Тяньго (Небесное государство великого благоденствия). В 1853 г. тайпины захватили Нанкин — один из крупнейших портов Китая, который стал их столицей.
Түрік қарулы күштері (ТҚК) (түр. Türk Silahlı Kuvvetleri немесе TSK) — Түрік республикасының Түрік армиясынан, Түрік әскери теңіз күштерінен (оған теңіз авиациясы мен теңіз жаяу әскері кіреді) және Түрік әскери әуе күштерінен тұрады. Түрік жандармериясы және Түрік жағалау қарауылы бейбітшілік кезеңде ішкі қауіпсіздікті сақтау міндетін атқарып, түрік ішкі істер министріне бағынады. Соғыс кезінде болса олар армия мен флотқа бағынады. Екеуінің де заңдылықты қорғау және әскери міндеттері бар.
2006 жылғы тамыздың 28-нен бері Түрік қарулы күштері Бас штабының басшысы болып генерал Яшар Бүйүканыт қызмет атқарып келеді.
1952 жылғы ақпанның 18-інде НАТО әскери одағының мүшелігіне қабылданғалы бері Түркия Республикасы өзінің қарулы күштерін жаппай модернизациялау бағдарламасын бастады. 1980-ші жылдардың аяғында екінші қайта құру үрдісі басталды.
Әскери қызметшілерінің жалпы саны 1 054 750 адамға[3] жететін ТҚК саны жағынан НАТО-да екінші орында (Құрама Штаттардан кейін)[3][4][5] Қазіргі кезде Кипрдың солтүстігінде 36 700 әскер орналастырылған.
Еуропалық Одақ ресмилерінің айтуынша, Түрік қарулы күштерінің Еуроодақтың әскери құрылымдарына қосылуы Еуроодақтың нағыз ғаламдық күш және супердержаваға айналуына септігін тигізеді[6]. NATO officials also state that the modern day Turkish Armed Forces are "very experienced and well-trained"[6].
Объяснение:
Новерно так