Жүзіне қарама, өнеріне қара. (М.Қашқари)
***
Көрсетпеген өнер зая кетеді. (С.Сарайи)
Біреуден күнә іздегенше, өнер ізде,
Баққа кірсең тікеп тергенше, гүл жина. (Құтып)
Қай істе де өнер – қолдан:
Өнерлі адам жеңер болған. (Ю.Баласағұни)
Өнерлінің қапасы көп,
Өнерсіздің өкініші жоқ. (А.Йүгінеки)
Өнерсізден құт қашар. (М.Қашқари)
Ісмер қайда жүрсе де ақша табады. (С.Сарайи)
Өнерлі адам өз елінен кетсе де табыс табады,
Патша елінен кетсе, азып-тозып өмірем қабады. (С.Сарайи)
Бойра тоқыған зергер болмас. (Құтып)
Жым болып тіл тұрмайды кесілмесе,
Білім – тұл, тілден шығып есілмесе. (Ю.Баласағұни)
Білмеген нәрсеңді сұрап алуды ар көрме:
Адам сұрап білмесе, ештеңе үйренбейді. (С.Сарайи)
Білім, ақыл бірге жүрсе – жарайды,
Бүкіл әлем бір-ақ қолға қарайды. (Ю.Баласағұни)
Бұ дүние – өнерліге өгей-ді,
Қамсыз адам өнері жоқ көбейді.
Өнер дәулет әкелмейді кісіге,
Сол-ақ қиын, сонда кімдер жебейді? (А.Йүгінеки)
Білмегенді «білем» деген – күпірлік,
Тілді білген мәнін де ұғар, шүкірлік. (Арыслан Қожа Тарханның айтқаны, «Ақиқат сыйы» кітабында)
Білім – адамның байлығы. (С.Сарайи)
Біле бер қанша білсең – тағы тіле:
Жетерсің мақсатыңа біле-біле. (Ю.Баласағұни)
Білім – теңіз, түбі де, шегі де жоқ. (Ю.Баласағұни)
Басыңды бұл білімің қорғап, ақтар,
Білмеген өз-өзінен қорғалақтар. (Ю.Баласағұни)
Қанша шебер жиналса, сонша түрлі өнер көрсетіледі. (Көне ұйғыр жазу ескерткіші)
Белгісі болса, жолдан жаңылмас,
Білімі болса, сөзден жаңылмас. (М.Қашқари)
Білімді қайда да болса іздейсің. (А.Йүгінеки)
Үйренер нәрсең – білім мен мейірімділік (Ю.Баласағұни)
Уақытылы білім алмасаң, іске қолың жетпейді. (Ю.Баласағұни)
Кешігіп келген білімнің пайдасы жоқ. (Құтып)
Жоқ-жітіктің сенер байлығы – білім ғана. (А.Йүгінеки)
Ізгі білім – сөнбейтін шырақ. (Көне ұйғыр жазу ескерткіші)
Есікте де, төрде де білімге құрмет көрсетер. (Ю.Баласағұни)
Даңқтың аты білімге байланысты. (Ю.Баласағұни)
Білім – ел ішінде. (М.Қашқари)
Бақыт жолы біліммен табылады. (А.Йүгінеки)
Жер үстінде адам өмір өткізер,
Бар нәрсеге білім қолды жеткізер. (Ю.Баласағұни)
Қызықтырар білім көздің құртындай,
Ой – орданың келіп қонған жұртындай. (Ю.Баласағұни)
Жасырсаң да жұпар исі аңқиды,
Сөз танытар біліміңді сан қилы. (Ю.Баласағұни)
Білім – байлық таусылмайтын, бітпейтін,
Ұры-қары, қу жоқ оны үптейтін. (Ю.Баласағұни)
Қандай адам білім алса тәуірлеп,
Сол ұшпаққа шығады екен дәуірлеп. (Ю.Баласағұни)
Жол-жобаны қалам түзейді:
Қылышпенен түзейді екен халықты,
Қаламменен түзейді жөн-қалыпты.
Білімділер – халыққа бас, ес еді,
Білімсіздер қылышпен іс шешеді. (Ю.Баласағұни)
Түйсікті бол, білімді де таңдай біл,
Жақсы атқарып, ісі тетігін аңдай біл.
Жарайтын мен жарамасты байқастыр,
Керексіз бен керек істі жайғастыр. (Ю.Баласағұни)
Хақты мақтап, білім жидым, қармадым,
Көңілімді жақсы жолға арнадым. (М.Қашқари)
Білім іздеп, даналарды таңдадым,
Өзім – жеке, бос кетті ақжал саңлағым. (М.Қашқари)
Білім – шипа:
Ақыл айтса – адам ойын ертетін
Ерлер, игі бектер өтті ерте тым.
Таудай білім насихаты – шипа ғой,
Жанды тербеп, көңіл-күйін шертетін. (М.Қашқари)
Білім – таусылмайтын байлық. (Ю.Баласағұни)
Барлық істің басшысы – білім мен ұғым. (Ю.Баласағұни)
Рухани күшпен көптен озасың. («Алтын шежіре»)
Кім білімді көп біліп, көңілде тұтса, оның дәулеті артады. (Қ.Жалаири)
Білім алып іс істемеген адам керіз қазып егін салмаған адамға ұқсайды немесе егін салып, оның дәнін жинап алмаған адамға ұқсайды. (Ә.Науаи)
Оқығанның көзі ашылады. (Ю.Баласағұни)
Құт белгісі – білік. (М.Қашқари)
Білім – ердің дәулеті. (С.Сарайи)
Бар боп тұрса бұрынғы әдет өрнегі –
Білімдіге тиер орын төрдегі. (Ю.Баласағұни)
Артық кетсе – түйсік түзер хал-жайды,
Ел бүлінсе – білім түзеп талдайды. (Ю.Баласағұни)
Білікті білім біліп, зерделі – ұғар,
Жүзеге осы екеуі алып шығар. (Ю.Баласағұни)
Білім ал, ол өмірдің жолын ашар,
Кісіден білім білген бәле қашар. (Ю.Баласағұни)
Білім өз иесін білдіріп тұрады. (С.Сарайи)
Білім – иесінің дәулеті: білімді қайда барса да алдына алтын тартылады. (С.Сарайи)
Әр адам білігімен белгілі болады. (А.Йүгінеки)
Білім малы жоққа – түгесілмес мал,
Қаржысы жоққа – таусылмас қаржы. (А.Йүгінеки)
Білген адам білімді өмір бойы іздейді. (А.Йүгінеки)
Объяснение:
думаю
лайк не забудь и падписку
В тиши ночной, под звёзд мерцанием,
Когда живое в думах пребывая,
Молчит и наполняется сознанием,
Новые грани в душах открывая,
На свет тихонько Совесть появилась.
Окрасил лунный свет своим сиянием
Прекрасный лик той Девы, а в глазах
Огня далёких звёзд переливание.
Покровы ночь Ей соткала в цветах,
И всё вокруг в восторге затаилось.
Жилось Ей пятьдесят на пятьдесят
И хорошо, и плохо, всё бывало.
С Ней днём почти совсем не говорят,
И свой вопрос лишь ночью задавала-
А что сегодня милый сделал ты?
-Да ничего! - А ты подумай все же!
Ну разве что...И сон уже ушёл.
К другому уходила, тоже строжить,
И каждому свой делала укол.
Об отдыхе остались лишь мечты!
Богач Хан-Дзу, считавшийся премудрым,
Однажды от Неё сошёл с ума -
Чуть не раздал своё богатство людям,
Но вовремя вмешалась тут родня -
Оно ведь наше, как мы жить-то будем?
А бедным стало страшно за себя,
-Коль богачи не могут спать спокойно,
В безумие впадая от Тебя,
Что делать нам с умишком недостойным?-
И тоже просыпались все скорбя.
Послали богачи послов к О - Пу,
Мудрейшему учёному Китая.
-Что делать? Жить невмоготу -
Ночами всех нас Совесть донимает!
Как нам Её не слушать правоту?
-Всё просто! Надо лишь законы написать,
Такие, чтобы можно оправдаться.
Их мандарины будут изучать
И вам прощенье будет продаваться,
Не даром же мозги им забивать!-
И радости их не было предела.
О-Пу главнейшим мандарином стал -
Что должен, что не должен кто-то делать
Он мудрые законы написал.
Кто заплатил, тот и спокойно спал!
Теперь лишь нищие не спать могли,
Ведь за совет платить им было нечем.
И с Совестью беседы не вели
Те, кто был Ею ранее отмечен -
Они Оправдывать себя могли!
И Ли-Хан-Дзу теперь спокойно спал,
Имущество своё оберегая.
На Совесть просто он теперь плевал
И спрашивал - Ты кто ещё такая?
Я все законы чётко исполнял!-
Так все от Совести и открестились,
Включая и мудрейшего О-Пу.
Законы исполнять они учились,
Держа в повиновении толпу.
А Совесть, чтоб не бегала - в тюрьму!
Теперь когда кому-то говорили,
Что с Совестью он, дескать, не в ладах,
Его в Бессовестности обвинили,
Он отвечал - В тюрьме мой лютый враг!
И от него тихонько отходили...
Так и живём по писанным законам
И держим Совесть нашу под замком.
По светским-ли, церковным-ли канонам -
Не по законам Совести живём.
А тяжко или сладко не поймём!
Жүзіне қарама, өнеріне қара. (М.Қашқари)
***
Көрсетпеген өнер зая кетеді. (С.Сарайи)
***
Біреуден күнә іздегенше, өнер ізде,
Баққа кірсең тікеп тергенше, гүл жина. (Құтып)
***
Қай істе де өнер – қолдан:
Өнерлі адам жеңер болған. (Ю.Баласағұни)
***
Өнерлінің қапасы көп,
Өнерсіздің өкініші жоқ. (А.Йүгінеки)
***
Өнерсізден құт қашар. (М.Қашқари)
***
Ісмер қайда жүрсе де ақша табады. (С.Сарайи)
***
Өнерлі адам өз елінен кетсе де табыс табады,
Патша елінен кетсе, азып-тозып өмірем қабады. (С.Сарайи)
***
Бойра тоқыған зергер болмас. (Құтып)
***
Жым болып тіл тұрмайды кесілмесе,
Білім – тұл, тілден шығып есілмесе. (Ю.Баласағұни)
***
Білмеген нәрсеңді сұрап алуды ар көрме:
Адам сұрап білмесе, ештеңе үйренбейді. (С.Сарайи)
***
Білім, ақыл бірге жүрсе – жарайды,
Бүкіл әлем бір-ақ қолға қарайды. (Ю.Баласағұни)
***
Бұ дүние – өнерліге өгей-ді,
Қамсыз адам өнері жоқ көбейді.
Өнер дәулет әкелмейді кісіге,
Сол-ақ қиын, сонда кімдер жебейді? (А.Йүгінеки)
***
Білмегенді «білем» деген – күпірлік,
Тілді білген мәнін де ұғар, шүкірлік. (Арыслан Қожа Тарханның айтқаны, «Ақиқат сыйы» кітабында)
***
Білім – адамның байлығы. (С.Сарайи)
***
Біле бер қанша білсең – тағы тіле:
Жетерсің мақсатыңа біле-біле. (Ю.Баласағұни)
***
Білім – теңіз, түбі де, шегі де жоқ. (Ю.Баласағұни)
***
Басыңды бұл білімің қорғап, ақтар,
Білмеген өз-өзінен қорғалақтар. (Ю.Баласағұни)
***
Қанша шебер жиналса, сонша түрлі өнер көрсетіледі. (Көне ұйғыр жазу ескерткіші)
***
Белгісі болса, жолдан жаңылмас,
Білімі болса, сөзден жаңылмас. (М.Қашқари)
***
Білімді қайда да болса іздейсің. (А.Йүгінеки)
***
Үйренер нәрсең – білім мен мейірімділік (Ю.Баласағұни)
***
Уақытылы білім алмасаң, іске қолың жетпейді. (Ю.Баласағұни)
***
Кешігіп келген білімнің пайдасы жоқ. (Құтып)
***
Жоқ-жітіктің сенер байлығы – білім ғана. (А.Йүгінеки)
***
Ізгі білім – сөнбейтін шырақ. (Көне ұйғыр жазу ескерткіші)
***
Есікте де, төрде де білімге құрмет көрсетер. (Ю.Баласағұни)
***
Даңқтың аты білімге байланысты. (Ю.Баласағұни)
***
Білім – ел ішінде. (М.Қашқари)
***
Бақыт жолы біліммен табылады. (А.Йүгінеки)
***
Жер үстінде адам өмір өткізер,
Бар нәрсеге білім қолды жеткізер. (Ю.Баласағұни)
***
Қызықтырар білім көздің құртындай,
Ой – орданың келіп қонған жұртындай. (Ю.Баласағұни)
***
Жасырсаң да жұпар исі аңқиды,
Сөз танытар біліміңді сан қилы. (Ю.Баласағұни)
***
Білім – байлық таусылмайтын, бітпейтін,
Ұры-қары, қу жоқ оны үптейтін. (Ю.Баласағұни)
***
Қандай адам білім алса тәуірлеп,
Сол ұшпаққа шығады екен дәуірлеп. (Ю.Баласағұни)
***
Жол-жобаны қалам түзейді:
Қылышпенен түзейді екен халықты,
Қаламменен түзейді жөн-қалыпты.
Білімділер – халыққа бас, ес еді,
Білімсіздер қылышпен іс шешеді. (Ю.Баласағұни)
***
Түйсікті бол, білімді де таңдай біл,
Жақсы атқарып, ісі тетігін аңдай біл.
Жарайтын мен жарамасты байқастыр,
Керексіз бен керек істі жайғастыр. (Ю.Баласағұни)
***
Хақты мақтап, білім жидым, қармадым,
Көңілімді жақсы жолға арнадым. (М.Қашқари)
***
Білім іздеп, даналарды таңдадым,
Өзім – жеке, бос кетті ақжал саңлағым. (М.Қашқари)
***
Білім – шипа:
Ақыл айтса – адам ойын ертетін
Ерлер, игі бектер өтті ерте тым.
Таудай білім насихаты – шипа ғой,
Жанды тербеп, көңіл-күйін шертетін. (М.Қашқари)
***
Білім – таусылмайтын байлық. (Ю.Баласағұни)
***
Барлық істің басшысы – білім мен ұғым. (Ю.Баласағұни)
***
Рухани күшпен көптен озасың. («Алтын шежіре»)
***
Кім білімді көп біліп, көңілде тұтса, оның дәулеті артады. (Қ.Жалаири)
***
Білім алып іс істемеген адам керіз қазып егін салмаған адамға ұқсайды немесе егін салып, оның дәнін жинап алмаған адамға ұқсайды. (Ә.Науаи)
***
Оқығанның көзі ашылады. (Ю.Баласағұни)
***
Құт белгісі – білік. (М.Қашқари)
***
Білім – ердің дәулеті. (С.Сарайи)
***
Бар боп тұрса бұрынғы әдет өрнегі –
Білімдіге тиер орын төрдегі. (Ю.Баласағұни)
***
Артық кетсе – түйсік түзер хал-жайды,
Ел бүлінсе – білім түзеп талдайды. (Ю.Баласағұни)
***
Білікті білім біліп, зерделі – ұғар,
Жүзеге осы екеуі алып шығар. (Ю.Баласағұни)
***
Білім ал, ол өмірдің жолын ашар,
Кісіден білім білген бәле қашар. (Ю.Баласағұни)
***
Білім өз иесін білдіріп тұрады. (С.Сарайи)
***
Білім – иесінің дәулеті: білімді қайда барса да алдына алтын тартылады. (С.Сарайи)
***
Әр адам білігімен белгілі болады. (А.Йүгінеки)
***
Білім малы жоққа – түгесілмес мал,
Қаржысы жоққа – таусылмас қаржы. (А.Йүгінеки)
***
Білген адам білімді өмір бойы іздейді. (А.Йүгінеки)
Объяснение:
думаю
лайк не забудь и падписку
В тиши ночной, под звёзд мерцанием,
Когда живое в думах пребывая,
Молчит и наполняется сознанием,
Новые грани в душах открывая,
На свет тихонько Совесть появилась.
Окрасил лунный свет своим сиянием
Прекрасный лик той Девы, а в глазах
Огня далёких звёзд переливание.
Покровы ночь Ей соткала в цветах,
И всё вокруг в восторге затаилось.
Жилось Ей пятьдесят на пятьдесят
И хорошо, и плохо, всё бывало.
С Ней днём почти совсем не говорят,
И свой вопрос лишь ночью задавала-
А что сегодня милый сделал ты?
-Да ничего! - А ты подумай все же!
Ну разве что...И сон уже ушёл.
К другому уходила, тоже строжить,
И каждому свой делала укол.
Об отдыхе остались лишь мечты!
Богач Хан-Дзу, считавшийся премудрым,
Однажды от Неё сошёл с ума -
Чуть не раздал своё богатство людям,
Но вовремя вмешалась тут родня -
Оно ведь наше, как мы жить-то будем?
А бедным стало страшно за себя,
-Коль богачи не могут спать спокойно,
В безумие впадая от Тебя,
Что делать нам с умишком недостойным?-
И тоже просыпались все скорбя.
Послали богачи послов к О - Пу,
Мудрейшему учёному Китая.
-Что делать? Жить невмоготу -
Ночами всех нас Совесть донимает!
Как нам Её не слушать правоту?
-Всё просто! Надо лишь законы написать,
Такие, чтобы можно оправдаться.
Их мандарины будут изучать
И вам прощенье будет продаваться,
Не даром же мозги им забивать!-
И радости их не было предела.
О-Пу главнейшим мандарином стал -
Что должен, что не должен кто-то делать
Он мудрые законы написал.
Кто заплатил, тот и спокойно спал!
Теперь лишь нищие не спать могли,
Ведь за совет платить им было нечем.
И с Совестью беседы не вели
Те, кто был Ею ранее отмечен -
Они Оправдывать себя могли!
И Ли-Хан-Дзу теперь спокойно спал,
Имущество своё оберегая.
На Совесть просто он теперь плевал
И спрашивал - Ты кто ещё такая?
Я все законы чётко исполнял!-
Так все от Совести и открестились,
Включая и мудрейшего О-Пу.
Законы исполнять они учились,
Держа в повиновении толпу.
А Совесть, чтоб не бегала - в тюрьму!
Теперь когда кому-то говорили,
Что с Совестью он, дескать, не в ладах,
Его в Бессовестности обвинили,
Он отвечал - В тюрьме мой лютый враг!
И от него тихонько отходили...
Так и живём по писанным законам
И держим Совесть нашу под замком.
По светским-ли, церковным-ли канонам -
Не по законам Совести живём.
А тяжко или сладко не поймём!