Яопыт, древние предки начали изготавливать ручное мелкое рубило. этот предмет достаточно долго являлся универсальным орудием труда первобытных людей и применялся при самой разнообразной деятельности. среди деревянных предметов широкое распространение получила палка-копалка, имевшая заостренный конец. с ее древние люди выкапывали личинок, коренья, клубни из земли. чуть позже появилась дубинка и палица. в течение продолжительного времени первая использовалась как ударное, а вторая - как метательное орудие. применялись эти предметы и при собирательстве, и во время охоты, и для защиты от нападений хищников. чуть позже первобытный человек изготавливает копье. постепенно оно вытеснило палицу и дубинку. вместе с рубилом появляются и становятся достаточно распространенными различные орудия, изготовленные из камня. так, возникают скребки, отбойники, ножи, диски, остроконечники, наконечники для копий, резцы и прочее. как изготавливались орудия труда первобытных людей простые предметы были целостными. они изготавливались из одного каменного или деревянного куска. впоследствии стали появляться составные изделия. так, на конец копья стали прикреплять кремневый, а затем костяной наконечник, используя в качестве фиксатора кожаный ремень. к рубилам приделывались деревянные ручки. такие орудия стали прообразом мотыги,
Иқта — б. з. 10 ғасырының ортасы мен 12 ғ. басында Жетісу аумағьгнда салтанат құрған Қарахандар мемлекетіндегі алым-салық жүйесі. Бұрын мемлекет қазынасына түсіп отырған төлем түрлерін хандар өздерінің туысқандары мен жақын адамдарының исленуінс рұқсат етті. Мұндай табыс көзін иеленушілерді "мұқта" немесе "иқтадар" деп атады. Орта ғасырлық деректемелерге қарағанда, жергілікті тұрғындардың Иқта салығын алудың тиянақталған тәртібі мен мөлшер-мөні болған.
Яғни оны қарапайым құлдар мен шаруалар төйлейтін болған
Иқта — б. з. 10 ғасырының ортасы мен 12 ғ. басында Жетісу аумағьгнда салтанат құрған Қарахандар мемлекетіндегі алым-салық жүйесі. Бұрын мемлекет қазынасына түсіп отырған төлем түрлерін хандар өздерінің туысқандары мен жақын адамдарының исленуінс рұқсат етті. Мұндай табыс көзін иеленушілерді "мұқта" немесе "иқтадар" деп атады. Орта ғасырлық деректемелерге қарағанда, жергілікті тұрғындардың Иқта салығын алудың тиянақталған тәртібі мен мөлшер-мөні болған.
Яғни оны қарапайым құлдар мен шаруалар төйлейтін болған