Ғылыми-техникалық революция (ҒТР) деп атаған құбылыс ғылымды қоғамдық өндірістің жетекші даму факторына айналдыру негізінде өндіргіштік күштердің түбегейлі, сапалы қайта құру болып табылады. Ол адамзат тарихында ғылым мен техника пайда болғаннан бері өндіргіш күштерді ұдайы жетілдіруге себепші болған ғылыми-техникалық революция дегеніміз- белгілі бір уақыт аралығында дамудың жаңа сатысына көтерілуге себепші болған сапалық өзгерістердің жедел қарқынмен жүруі. Дүниежүзі аймақтары мен елдердің ҒТР дамуы түрліше деңгейде өтуде. Жоғары дамыған елдерде XX ғасырдың 80-90 жылдардан бастап ҒТР-дің дәстүрлі үлгісінен басқа қазіргі заман тармағы дүниеге келді. Дәстүрлі ҒТР өндіріс пен адамзаттың жаңа тауарларға, технологиялар мен қызмет түрлеріне деген сұранысын қамтамасыз етеді. Жаңа үлгінің басты мақсаты дәстүрлі ҒТР-дің дәстүрлі үлгісінен басқа қазіргі заманғы тармағы дүниеге келді. Дәстүрлі ҒТР өндіріс пен адамзаттың жаңа тауарларға, технология мен қызмет түрлеріне деген сұраныс қамтамасы етеді. Жаңа үлгінің басты мақсаты дәстүрлі ҒТР-дің адамның өмір сүру ортасы мен денсаулығына тигізетін кері әсерінің орнын толтыру немесе жою болып табылады. Адам өмірін қорғауға бағытталған бұл шаралар өте мол қаржыны қажет өте мол қаржыны қажет еткендіктен, таралу ауқымы бірнеше елдің аумағынан аспай отыр.
1.Религиозно-политическое движение XVII века, в результате которого произошло отделение от Русской православной церкви части верующих, не принявших реформ патриарха Никона, получило название раскола.
Поводом к возникновению раскола послужило исправление церковных книг. Потребность в таком исправлении чувствовалась уже давно, так как в книги было внесено много мнений, несогласных с учением православной церкви.
2.Разрыв произошел в 1658 году, когда Никон, оставив патриаршество, уехал в основанный им Новоиерусалимский Воскресенский монастырь, рассчитывая, что царь вернет его. Но его не только не просили вернуться, а приказали оставаться в монастыре. Когда Никон в 1664 году самовольно приехал в Москву и попытался снова занять патриаршее место, он был выслан обратно
3.Никон активно участвовал в решении политических вопросов. Он склонял царя к прекращению войны с Польшей и был сторонником борьбы со Швецией за Балтийское побережье. Неудача борьбы за выход к морю была поставлена в вину патриарху. Рост недовольства в придворных кругах произволом и властностью Никона вызвали расхождение между царем и Никоном. По мысли царя, церковные реформы должны были стать новым этапом подчинения церкви светской власти. Никон, напротив, стремился использовать реформу для укрепления церковной организации и усиления власти патриарха с тем, чтобы освободить церковь из-под опеки светской власти. Выдвинув тезис "священство выше царства", он пытался противопоставить власть патриарха власти царя. Разрыв произошел в 1658 году, когда Никон, оставив патриаршество, уехал в основанный им Новоиерусалимский Воскресенский монастырь, рассчитывая, что царь вернет его. Но его не только не просили вернуться, а приказали оставаться в монастыре. Когда Никон в 1664 году самовольно приехал в Москву и попытался снова занять патриаршее место, он был выслан обратно. Церковный собор 1666-1667 годов, подтвердив проведенные Никоном реформы, снял с него сан патриарха.
Ғылыми-техникалық революция (ҒТР) деп атаған құбылыс ғылымды қоғамдық өндірістің жетекші даму факторына айналдыру негізінде өндіргіштік күштердің түбегейлі, сапалы қайта құру болып табылады. Ол адамзат тарихында ғылым мен техника пайда болғаннан бері өндіргіш күштерді ұдайы жетілдіруге себепші болған ғылыми-техникалық революция дегеніміз- белгілі бір уақыт аралығында дамудың жаңа сатысына көтерілуге себепші болған сапалық өзгерістердің жедел қарқынмен жүруі. Дүниежүзі аймақтары мен елдердің ҒТР дамуы түрліше деңгейде өтуде. Жоғары дамыған елдерде XX ғасырдың 80-90 жылдардан бастап ҒТР-дің дәстүрлі үлгісінен басқа қазіргі заман тармағы дүниеге келді. Дәстүрлі ҒТР өндіріс пен адамзаттың жаңа тауарларға, технологиялар мен қызмет түрлеріне деген сұранысын қамтамасыз етеді. Жаңа үлгінің басты мақсаты дәстүрлі ҒТР-дің дәстүрлі үлгісінен басқа қазіргі заманғы тармағы дүниеге келді. Дәстүрлі ҒТР өндіріс пен адамзаттың жаңа тауарларға, технология мен қызмет түрлеріне деген сұраныс қамтамасы етеді. Жаңа үлгінің басты мақсаты дәстүрлі ҒТР-дің адамның өмір сүру ортасы мен денсаулығына тигізетін кері әсерінің орнын толтыру немесе жою болып табылады. Адам өмірін қорғауға бағытталған бұл шаралар өте мол қаржыны қажет өте мол қаржыны қажет еткендіктен, таралу ауқымы бірнеше елдің аумағынан аспай отыр.
1.Религиозно-политическое движение XVII века, в результате которого произошло отделение от Русской православной церкви части верующих, не принявших реформ патриарха Никона, получило название раскола.
Поводом к возникновению раскола послужило исправление церковных книг. Потребность в таком исправлении чувствовалась уже давно, так как в книги было внесено много мнений, несогласных с учением православной церкви.
2.Разрыв произошел в 1658 году, когда Никон, оставив патриаршество, уехал в основанный им Новоиерусалимский Воскресенский монастырь, рассчитывая, что царь вернет его. Но его не только не просили вернуться, а приказали оставаться в монастыре. Когда Никон в 1664 году самовольно приехал в Москву и попытался снова занять патриаршее место, он был выслан обратно
3.Никон активно участвовал в решении политических вопросов. Он склонял царя к прекращению войны с Польшей и был сторонником борьбы со Швецией за Балтийское побережье. Неудача борьбы за выход к морю была поставлена в вину патриарху. Рост недовольства в придворных кругах произволом и властностью Никона вызвали расхождение между царем и Никоном. По мысли царя, церковные реформы должны были стать новым этапом подчинения церкви светской власти. Никон, напротив, стремился использовать реформу для укрепления церковной организации и усиления власти патриарха с тем, чтобы освободить церковь из-под опеки светской власти. Выдвинув тезис "священство выше царства", он пытался противопоставить власть патриарха власти царя. Разрыв произошел в 1658 году, когда Никон, оставив патриаршество, уехал в основанный им Новоиерусалимский Воскресенский монастырь, рассчитывая, что царь вернет его. Но его не только не просили вернуться, а приказали оставаться в монастыре. Когда Никон в 1664 году самовольно приехал в Москву и попытался снова занять патриаршее место, он был выслан обратно. Церковный собор 1666-1667 годов, подтвердив проведенные Никоном реформы, снял с него сан патриарха.