После падения военной мощи Ассирии Египет снова стал великой державой, а на западе полуострова Малая Азия набирало силу Лидийское царство. Здесь впервые начали чеканить золотые и серебряные монеты. Наиболее могущественными государствами оказались победители Ассирийской державы — Вавилон и Мидия.
Как только Ниневию обратили в груду развалин, разгорелась борьба за раздел ассирийских владений. Египетский фараон считал, что Палестина, Финикия и Сирия должны принадлежать Египту, как во времена Тутмоса III (3). Египетские войска дошли до Евфрата и заняли Кархемиш.
Иначе думали правители Вавилона. В 605 году до н.э. их войско во главе с царевичем Навуходоносором перешло Евфрат и обрушилось на Кархемиш. Произошло одно из самых крупных сражений древности. Кархемиш был обращён в пылающие руины. Египетский гарнизон был полностью уничтожен.
Навуходоносор. Древнее изображение
Навуходоносор вскоре стал царём Вавилона и продолжил завоевания. Он захватил Сирию, подчинил себе города Финикии и уничтожил Иудейское царство. В 587 году до н.э.после длительной осады был взят Иерусалим. Его стены и храм Яхве были разрушены, тысячи жителей насильственно переселены в Вавилон. Так началось «вавилонское пленение» евреев, о котором рассказано в Библии. Материал с сайта. Нововавилонское царство теперь немногим уступало по своим размерам Ассирийской военной державе. Но вавилонские цари не обладали такой деспотической властью, как повелители Ассирии. В Вавилоне большую роль играли жрецы и знать, с которыми цари были вынуждены считаться. Покорённые народы ненавидели завоевателей. В самом Вавилоне население было перемешано в результате насильственных переселений и проявляло равнодушие к судьбе государства. Это ослабляло Нововавилонскую державу.
Мезолит (б.з.б. 12-5 мыңжылдықтар дәуірі)-орта тас ғасыр, палеолит пен неолит аралығындағы тас дәуіріне жататын кезең. Бұл кезең аз зерттелген. Бұл терминді 19 ғасырдың 70 жылдарының аяқ кезінде швед ғалымы О.М.Торелль енгізді. Еуропа мезолитті шамамен б.з.б. 9-5 мыңжылдықтарды, Таяу Шығыста ол б.з.б 10-7 мыңжылдықтарды қамтиды. Ғалымдар арасында мезолиттің тарихи-мәдени, хронологиялық шегі жөнінде әртүрлі пікірлер бар. Материалдық мәдениеттің даму тұрғысынан қарағанда мезолит палеолиттің жалғасы болып табылады, бірақ бұл бұл дәуіріде өнім өндірудің алғышарттары қалыптаса бастайды, ол өз кезегінде мезолитті неолит дәуірімен тығыз байланыстыра түседі. Сондықтан бірқатар археологтар бұл термин орнына эпипалеолит (палеолиттен кейінгі), ал кейінгі мезолитке протонеолит сөзін қолданып келді. Кейбіреулері жоғарғы палеолит пен мезолитті қосып миолит деп те атады. Мамандардың көпшілігі тас өңдеу техниасындағы ерекшеліктер арқылы мезолитті басқа дәуірлерден ажыратуға болады деген пікірді ұстанды. Тас құралдарын дайындау мезолитте одан әрі жетіле түсті. Сегмент, трапеция, үшбұрыш түріндегі ұзындығы 1-2 см геометриялық шақпақтас құралдары шыға бастады. Палеолиттен мезолитке көшу ауа райындағы өзгерістерге, ең алдымен, бірнеше мыңжылдықтарға созылған мұз дәуірінің аяқталуына байланысты б.з.б.
Как только Ниневию обратили в груду развалин, разгорелась борьба за раздел ассирийских владений. Египетский фараон считал, что Палестина, Финикия и Сирия должны принадлежать Египту, как во времена Тутмоса III (3). Египетские войска дошли до Евфрата и заняли Кархемиш.
Иначе думали правители Вавилона. В 605 году до н.э. их войско во главе с царевичем Навуходоносором перешло Евфрат и обрушилось на Кархемиш. Произошло одно из самых крупных сражений древности. Кархемиш был обращён в пылающие руины. Египетский гарнизон был полностью уничтожен.
Навуходоносор. Древнее изображение
Навуходоносор вскоре стал царём Вавилона и продолжил завоевания. Он захватил Сирию, подчинил себе города Финикии и уничтожил Иудейское царство. В 587 году до н.э.после длительной осады был взят Иерусалим. Его стены и храм Яхве были разрушены, тысячи жителей насильственно переселены в Вавилон. Так началось «вавилонское пленение» евреев, о котором рассказано в Библии. Материал с сайта. Нововавилонское царство теперь немногим уступало по своим размерам Ассирийской военной державе. Но вавилонские цари не обладали такой деспотической властью, как повелители Ассирии. В Вавилоне большую роль играли жрецы и знать, с которыми цари были вынуждены считаться. Покорённые народы ненавидели завоевателей. В самом Вавилоне население было перемешано в результате насильственных переселений и проявляло равнодушие к судьбе государства. Это ослабляло Нововавилонскую державу.
Мезолит (б.з.б. 12-5 мыңжылдықтар дәуірі)-орта тас ғасыр, палеолит пен неолит аралығындағы тас дәуіріне жататын кезең. Бұл кезең аз зерттелген. Бұл терминді 19 ғасырдың 70 жылдарының аяқ кезінде швед ғалымы О.М.Торелль енгізді. Еуропа мезолитті шамамен б.з.б. 9-5 мыңжылдықтарды, Таяу Шығыста ол б.з.б 10-7 мыңжылдықтарды қамтиды. Ғалымдар арасында мезолиттің тарихи-мәдени, хронологиялық шегі жөнінде әртүрлі пікірлер бар. Материалдық мәдениеттің даму тұрғысынан қарағанда мезолит палеолиттің жалғасы болып табылады, бірақ бұл бұл дәуіріде өнім өндірудің алғышарттары қалыптаса бастайды, ол өз кезегінде мезолитті неолит дәуірімен тығыз байланыстыра түседі. Сондықтан бірқатар археологтар бұл термин орнына эпипалеолит (палеолиттен кейінгі), ал кейінгі мезолитке протонеолит сөзін қолданып келді. Кейбіреулері жоғарғы палеолит пен мезолитті қосып миолит деп те атады. Мамандардың көпшілігі тас өңдеу техниасындағы ерекшеліктер арқылы мезолитті басқа дәуірлерден ажыратуға болады деген пікірді ұстанды. Тас құралдарын дайындау мезолитте одан әрі жетіле түсті. Сегмент, трапеция, үшбұрыш түріндегі ұзындығы 1-2 см геометриялық шақпақтас құралдары шыға бастады. Палеолиттен мезолитке көшу ауа райындағы өзгерістерге, ең алдымен, бірнеше мыңжылдықтарға созылған мұз дәуірінің аяқталуына байланысты б.з.б.
Объяснение:
СДЕЛАЙ ОТВЕТ ЛУЧШИМ