Используя прием ПОПС-формула, объясните особенности общественно политический жизни советских людей в период застоя. Я считаю что Потому что Например,___ Поэтому___
Железо англ. Iron, франц. Fer, нем. Eisen) - один из семи металлов древности. Весьма вероятно, что человек познакомился с железом метеоритного происхождения раньше, чем с другими металлами. Метеоритное железо обычно легко отличить от земного, так как в нем почти всегда содержится от 5 до 30% никеля, чаще всего - 7-8%. С древнейших времен железо получали из руд, залегающих почти повсеместно. Наиболее распространенны руды гематита (Fe2O3,), бурого железняка (2Fe2O3, ЗН2О) и его разновидностей (болотная руда, сидерит, или шпатовое железо FeCO,), магнетита (Fe304) и некоторые другие. Все эти руды при нагревании с углем легко восстанавливаются при сравнительно низкой температуре начиная с 500oС. Получаемый металл имел вид вязкой губчатой массы, которую затем обрабатывали при 700-800oС повторной проковкой.
Этимология названий железа на древних языках довольно отчетливо отражает историю знакомства наших предков с этим металлом. Многие древние народы, несомненно, познакомились с ним, как с металлом, упавшим с неба, т. е. как с метеоритным железом. Так, в древнем Египте железо имело название би-ни-пет (бенипет, коптское - бенипе), что в буквальном переводе означает небесная руда, или небесный металл. В эпоху первых династий Ур в Месопотамии железо именовали ан-бар (небесное железо). В папирусе Эберса (ранее 1500 г. до н.э.) имеются два упоминания о железе; в одном случае о нем говорится как о металле из города Кэзи (Верхний Египет), в другом - как о металле небесного изготовления (артпет). Древнегреческое название железа, так же как и северокавказское - зидо, связано с древнейшим словом, уцелевшим в латинском языке,-- sidereus (звездный от Sidus - звезда, светило). На древнем и современном армянском языке железо называется еркат, что означает капнувшее (упавшее) с неба. O том, что древние люди пользовались вначале именно железом метеоритного происхождения, свидетельствуют и распространенные у некоторых народов мифы о богах или демонах, сбросивших с неба железные предметы и орудия, - плуги, топоры и пр. Интересен также факт, что к моменту открытия Америки индейцы и эскимосы Северной Америки не были знакомы со получения железа из руд, но умели обрабатывать метеоритное железо.
В древности и в средние века семь известных тогда металлов сопоставляли с семью планетами, что символизировало связь между металлами и небесными телами и небесное происхождение металлов. Такое сопоставление стало обычным более 2000 лет назад и постоянно встречается в литературе вплоть до XIX в. Во II в. н. э. железо сопоставлялось с Меркурием и называлось меркурием, но позднее его стали сопоставлять с Марсом и называть марс (Mars), что, в частности, подчеркивало внешнее сходство красноватой окраски Марса с красными железными рудами.
Впрочем, некоторые народы не связывали название железа с небесным происхождением металла. Так, у славянских народов железо называется по "функциональному" признаку. Русское железо (южнославянское зализо, польское zelaso, литовское gelesis и т. д.) имеет корень "лез" или "рез" (от слова лезо - лезвие). Такое словообразование прямо указывает на функцию предметов, изготовлявшихся из железа, -- режущих инструментов и оружия. Приставка "же", по-видимому, смягчение более древнего "зе" или "за"; она сохранилась в начальном виде у многих славянских народов (у чехов - zelezo). Старые немецкие филологи - представители теории индоевропейского, или, как они его называли, индогерманского праязыка - стремились произвести славянские названия от немецких и санскритских корней. Например, Фик сопоставляет слово железо с санскритским ghalgha (расплавленный металл, от ghal - пылать). Но вряд ли это соответствует действительности: ведь древним людям была недоступна плавка железа. С санскритским ghalgha скорее можно сопоставить греческое название меди, но не славянское слово железо. Функциональный признак в названиях железа нашел отражение и в других языках. Так, на латинском языке наряду с обычным названием стали (chalybs), происходящим от наименования племени халибов, жившего на южном побережье Черного моря, употреблялось название acies, буквально обозначающее лезвие или острие.
Жүзіне қарама, өнеріне қара. (М.Қашқари)
***
Көрсетпеген өнер зая кетеді. (С.Сарайи)
***
Біреуден күнә іздегенше, өнер ізде,
Баққа кірсең тікеп тергенше, гүл жина. (Құтып)
***
Қай істе де өнер – қолдан:
Өнерлі адам жеңер болған. (Ю.Баласағұни)
***
Өнерлінің қапасы көп,
Өнерсіздің өкініші жоқ. (А.Йүгінеки)
***
Өнерсізден құт қашар. (М.Қашқари)
***
Ісмер қайда жүрсе де ақша табады. (С.Сарайи)
***
Өнерлі адам өз елінен кетсе де табыс табады,
Патша елінен кетсе, азып-тозып өмірем қабады. (С.Сарайи)
***
Бойра тоқыған зергер болмас. (Құтып)
***
Жым болып тіл тұрмайды кесілмесе,
Білім – тұл, тілден шығып есілмесе. (Ю.Баласағұни)
***
Білмеген нәрсеңді сұрап алуды ар көрме:
Адам сұрап білмесе, ештеңе үйренбейді. (С.Сарайи)
***
Білім, ақыл бірге жүрсе – жарайды,
Бүкіл әлем бір-ақ қолға қарайды. (Ю.Баласағұни)
***
Бұ дүние – өнерліге өгей-ді,
Қамсыз адам өнері жоқ көбейді.
Өнер дәулет әкелмейді кісіге,
Сол-ақ қиын, сонда кімдер жебейді? (А.Йүгінеки)
***
Білмегенді «білем» деген – күпірлік,
Тілді білген мәнін де ұғар, шүкірлік. (Арыслан Қожа Тарханның айтқаны, «Ақиқат сыйы» кітабында)
***
Білім – адамның байлығы. (С.Сарайи)
***
Біле бер қанша білсең – тағы тіле:
Жетерсің мақсатыңа біле-біле. (Ю.Баласағұни)
***
Білім – теңіз, түбі де, шегі де жоқ. (Ю.Баласағұни)
***
Басыңды бұл білімің қорғап, ақтар,
Білмеген өз-өзінен қорғалақтар. (Ю.Баласағұни)
***
Қанша шебер жиналса, сонша түрлі өнер көрсетіледі. (Көне ұйғыр жазу ескерткіші)
***
Белгісі болса, жолдан жаңылмас,
Білімі болса, сөзден жаңылмас. (М.Қашқари)
***
Білімді қайда да болса іздейсің. (А.Йүгінеки)
***
Үйренер нәрсең – білім мен мейірімділік (Ю.Баласағұни)
***
Уақытылы білім алмасаң, іске қолың жетпейді. (Ю.Баласағұни)
***
Кешігіп келген білімнің пайдасы жоқ. (Құтып)
***
Жоқ-жітіктің сенер байлығы – білім ғана. (А.Йүгінеки)
***
Ізгі білім – сөнбейтін шырақ. (Көне ұйғыр жазу ескерткіші)
***
Есікте де, төрде де білімге құрмет көрсетер. (Ю.Баласағұни)
***
Даңқтың аты білімге байланысты. (Ю.Баласағұни)
***
Білім – ел ішінде. (М.Қашқари)
***
Бақыт жолы біліммен табылады. (А.Йүгінеки)
***
Жер үстінде адам өмір өткізер,
Бар нәрсеге білім қолды жеткізер. (Ю.Баласағұни)
***
Қызықтырар білім көздің құртындай,
Ой – орданың келіп қонған жұртындай. (Ю.Баласағұни)
***
Жасырсаң да жұпар исі аңқиды,
Сөз танытар біліміңді сан қилы. (Ю.Баласағұни)
***
Білім – байлық таусылмайтын, бітпейтін,
Ұры-қары, қу жоқ оны үптейтін. (Ю.Баласағұни)
***
Қандай адам білім алса тәуірлеп,
Сол ұшпаққа шығады екен дәуірлеп. (Ю.Баласағұни)
***
Жол-жобаны қалам түзейді:
Қылышпенен түзейді екен халықты,
Қаламменен түзейді жөн-қалыпты.
Білімділер – халыққа бас, ес еді,
Білімсіздер қылышпен іс шешеді. (Ю.Баласағұни)
***
Түйсікті бол, білімді де таңдай біл,
Жақсы атқарып, ісі тетігін аңдай біл.
Жарайтын мен жарамасты байқастыр,
Керексіз бен керек істі жайғастыр. (Ю.Баласағұни)
***
Хақты мақтап, білім жидым, қармадым,
Көңілімді жақсы жолға арнадым. (М.Қашқари)
***
Білім іздеп, даналарды таңдадым,
Өзім – жеке, бос кетті ақжал саңлағым. (М.Қашқари)
***
Білім – шипа:
Ақыл айтса – адам ойын ертетін
Ерлер, игі бектер өтті ерте тым.
Таудай білім насихаты – шипа ғой,
Жанды тербеп, көңіл-күйін шертетін. (М.Қашқари)
***
Білім – таусылмайтын байлық. (Ю.Баласағұни)
***
Барлық істің басшысы – білім мен ұғым. (Ю.Баласағұни)
***
Рухани күшпен көптен озасың. («Алтын шежіре»)
***
Кім білімді көп біліп, көңілде тұтса, оның дәулеті артады. (Қ.Жалаири)
***
Білім алып іс істемеген адам керіз қазып егін салмаған адамға ұқсайды немесе егін салып, оның дәнін жинап алмаған адамға ұқсайды. (Ә.Науаи)
***
Оқығанның көзі ашылады. (Ю.Баласағұни)
***
Құт белгісі – білік. (М.Қашқари)
***
Білім – ердің дәулеті. (С.Сарайи)
***
Бар боп тұрса бұрынғы әдет өрнегі –
Білімдіге тиер орын төрдегі. (Ю.Баласағұни)
***
Артық кетсе – түйсік түзер хал-жайды,
Ел бүлінсе – білім түзеп талдайды. (Ю.Баласағұни)
***
Білікті білім біліп, зерделі – ұғар,
Жүзеге осы екеуі алып шығар. (Ю.Баласағұни)
***
Білім ал, ол өмірдің жолын ашар,
Кісіден білім білген бәле қашар. (Ю.Баласағұни)
***
Білім өз иесін білдіріп тұрады. (С.Сарайи)
***
Білім – иесінің дәулеті: білімді қайда барса да алдына алтын тартылады. (С.Сарайи)
***
Әр адам білігімен белгілі болады. (А.Йүгінеки)
***
Білім малы жоққа – түгесілмес мал,
Қаржысы жоққа – таусылмас қаржы. (А.Йүгінеки)
***
Білген адам білімді өмір бойы іздейді. (А.Йүгінеки)
Объяснение:
думаю
лайк не забудь и падписку
Железо англ. Iron, франц. Fer, нем. Eisen) - один из семи металлов древности. Весьма вероятно, что человек познакомился с железом метеоритного происхождения раньше, чем с другими металлами. Метеоритное железо обычно легко отличить от земного, так как в нем почти всегда содержится от 5 до 30% никеля, чаще всего - 7-8%. С древнейших времен железо получали из руд, залегающих почти повсеместно. Наиболее распространенны руды гематита (Fe2O3,), бурого железняка (2Fe2O3, ЗН2О) и его разновидностей (болотная руда, сидерит, или шпатовое железо FeCO,), магнетита (Fe304) и некоторые другие. Все эти руды при нагревании с углем легко восстанавливаются при сравнительно низкой температуре начиная с 500oС. Получаемый металл имел вид вязкой губчатой массы, которую затем обрабатывали при 700-800oС повторной проковкой.
Этимология названий железа на древних языках довольно отчетливо отражает историю знакомства наших предков с этим металлом. Многие древние народы, несомненно, познакомились с ним, как с металлом, упавшим с неба, т. е. как с метеоритным железом. Так, в древнем Египте железо имело название би-ни-пет (бенипет, коптское - бенипе), что в буквальном переводе означает небесная руда, или небесный металл. В эпоху первых династий Ур в Месопотамии железо именовали ан-бар (небесное железо). В папирусе Эберса (ранее 1500 г. до н.э.) имеются два упоминания о железе; в одном случае о нем говорится как о металле из города Кэзи (Верхний Египет), в другом - как о металле небесного изготовления (артпет). Древнегреческое название железа, так же как и северокавказское - зидо, связано с древнейшим словом, уцелевшим в латинском языке,-- sidereus (звездный от Sidus - звезда, светило). На древнем и современном армянском языке железо называется еркат, что означает капнувшее (упавшее) с неба. O том, что древние люди пользовались вначале именно железом метеоритного происхождения, свидетельствуют и распространенные у некоторых народов мифы о богах или демонах, сбросивших с неба железные предметы и орудия, - плуги, топоры и пр. Интересен также факт, что к моменту открытия Америки индейцы и эскимосы Северной Америки не были знакомы со получения железа из руд, но умели обрабатывать метеоритное железо.
В древности и в средние века семь известных тогда металлов сопоставляли с семью планетами, что символизировало связь между металлами и небесными телами и небесное происхождение металлов. Такое сопоставление стало обычным более 2000 лет назад и постоянно встречается в литературе вплоть до XIX в. Во II в. н. э. железо сопоставлялось с Меркурием и называлось меркурием, но позднее его стали сопоставлять с Марсом и называть марс (Mars), что, в частности, подчеркивало внешнее сходство красноватой окраски Марса с красными железными рудами.
Впрочем, некоторые народы не связывали название железа с небесным происхождением металла. Так, у славянских народов железо называется по "функциональному" признаку. Русское железо (южнославянское зализо, польское zelaso, литовское gelesis и т. д.) имеет корень "лез" или "рез" (от слова лезо - лезвие). Такое словообразование прямо указывает на функцию предметов, изготовлявшихся из железа, -- режущих инструментов и оружия. Приставка "же", по-видимому, смягчение более древнего "зе" или "за"; она сохранилась в начальном виде у многих славянских народов (у чехов - zelezo). Старые немецкие филологи - представители теории индоевропейского, или, как они его называли, индогерманского праязыка - стремились произвести славянские названия от немецких и санскритских корней. Например, Фик сопоставляет слово железо с санскритским ghalgha (расплавленный металл, от ghal - пылать). Но вряд ли это соответствует действительности: ведь древним людям была недоступна плавка железа. С санскритским ghalgha скорее можно сопоставить греческое название меди, но не славянское слово железо. Функциональный признак в названиях железа нашел отражение и в других языках. Так, на латинском языке наряду с обычным названием стали (chalybs), происходящим от наименования племени халибов, жившего на южном побережье Черного моря, употреблялось название acies, буквально обозначающее лезвие или острие.