Ла
• отметьте в таблице различия между типами монололий, поставив знак «+» или «—». сделай
общий вывод. используйте дополнительные источники информации, в том числе национальный об
разовательный портал.
типы монополий
принципы.
картель синдикат
условия деятельности
- треста
г) и
co0
соглашение о ценах
регулирование объемов производства
договоренность о рынках и источниках сырья
создание общего торгового аппарата
создание общего производственного аппарата
вывод: ​

Бекініс, қорған, қамал — тұрақты әскері, қару-жарағы бар, қажетті азық-түлік, т.б. нәрселермен қамтамасыз етілген, әскери-стратегиялық тұрғыдан маңызды, жау қоршауында қалған жағдайда ұзақ уақыт қарсыласуға мүмкіндігі мол әскери тұрақ. Ол теңіз (теңіз жағалауы) Бекінісі және құрлықтық Бекініс болып бөлінеді. Теңіз (теңіз жағалауы) Бекінісі әскери флот күштерінің шұғыл әрекет тірегі ретінде қызмет етеді. Мұндай Бекіністер құрамында теңізге, ішкі рейдтерге шығуға оңтайлы бірнеше (жабық) аралдар, сондай-ақ, қорғанысқа, кемелер мен қайықтарды жөндеуге, жабдықтауға қажетті құралдар болады. Теңіз жағалауында Бекіністік құрылыстар жүргізу, қорғану туралы алғашқы жазба деректер Филон Византийский (б.з.б. 3 ғ.), Витрувий (б.з.б. 1 ғ.), Аполлодар (2 ғ.), Вегеция (4 ғасырдың соңы — 5 ғасырдың бас кезі) еңбектерінде кездеседі. Құрлықтық Бекініс алғашында топырақ үйіндісімен, таспен, ағашпен, т.б. материалдармен қоршалған елді мекен түрінде болды. Ал көшпелілер әскерлері жылжымалы Бекіністер құру әдістерін қолданған. Кейін қалалық мәдениеттің өркендеуіне байланысты қорғаныс құрылыстары бар Бекіністер, қамалдар салына бастады. Мұндай елді мекенді, қамалдарды қорғау тұрғындардың өз күшімен жүзеге асырылған. Ертедегі мемлекеттер мен қалаларда әскер пайда болып, құрылыс өнерінің дамуы мен арзан жұмыс қолдарының (құлдар) көбеюіне байланысты көне қалалар айналасы мұнаралы қабырғалармен, ормен қоршалатын болды. Мысалы, парсылар астанасы Сузы үш қатар мұнаралы қабырғалармен қоршалған. Орта Азия мен көне Қазақстан жерінде де мұндай көп қатарлы Бекіністер аз болмаған. Олардың орындары ондап саналады. Б.з-дың алғашқы ғасырларында Сырдың оң жағасынан бой көтерген Сауран қаласының да бірнеше бекініс қабырғалары болған. Бекіністің сыртқы қоршауы құлаған жағдайда, ең соңғы кедергі есебіндегі тірек-қорғаны — цитаделі (гректерде — акрополь, римдіктерде — капитолий) салынған. Үлкен аумақты ел шетінен қорғауға арналған шекаралық Бекіністер Қытайда (Ұлы Қытай қорғаны), Мысырда, Ассирияда, Вавилонда, Иранда, Римде, т.б. елдерде қолданылған. Орта ғасырларда Батыс Еуропада ірі жер иелерінің қорған-сарайлары (замоктар), қорғандары күшейтілген қарулы әскері бар қалалар мен монастырьлар түріндегі Бекіністер пайда болды. Қорған-сарайлар ірі жер иелерінің тұрғын жайы мен қол астындағы халықтан алым-салық жинау, ұрыс қимылдарын жүргізу мақсатында жасақталған қарулы әскері орналасатын тұрақ қызметін атқарды. 13 — 14 ғасырларда тек Францияда ғана 50 мыңға жуық қорған-сарайлар, қарулы әскері бар қалалар мен монастырьлар болды. Оқ-дәрімен атылатын қарулардың пайда болуына байланысты (18 — 19 ғасырлардан бастап) теңіз жағалауындағы Бекініс қабырғаларының алдыңғы жағынан қосымша форттар салына бастады. 19 ғасырдың аяғында Бекініс құрылысына бетон және оқ өтпейтін құрылымдар қолданылатын болды. 1-дүниежүзілік соғыс қарсаңында Еуропа территориясында әр түрлі дәрежедегі 150-ден астам Бекініс болды. Қару-жарақтар мен әскердің Бекіністерге топталуы қарсыластарға артиллериядан бастырмалата соққы беру арқылы бас көтертпей тастауына мүмкіндік беретін. Сондықтан, қарулы күштерді әр жерге бөліп орналастыру қажеттігі туындады. 1-дүниежүзілік соғыстан кейін Бекіністер орнына әскери шептер өмірге келді.[1]

Личность - это устойчивая система социально значимых свойств человека, характеризующих индивида как члена общества или общности. Понятие личности, личностные характеристики отдельного человека органически связаны с обществом, его особенностями. Общество - это устойчивое и саморазвивающееся объединение людей, связанных между собой общими интересами.

Признаки общества: а) сложная организация, являющаяся упорядоченным целым, состоящее из совокупности элементов, индивидов, общностей, социальных институтов, социальных норм; б) элементы, составляющие систему, находятся друг с другом в соотношениях взаимовлияния и взаимозависимости, поэтому изменения в одном из элементов целостности порождает изменения в системе в целом; в) развитие общества как системы осуществляется путем ее реагирования на изменения внутри системы ее элементов, а также изменений во внешней среде; г) отношения взаимозависимости между элементами и получаемая в результате целостность подчиняются определенным правилам.

Структура общества: 1) социальные общности; 2) социальные нормы и ценности; 3)социальные институты и организации.

Положение личности в обществе предопределено и обусловлено не только ее собственной активностью и и тем более не только физической и духовной принадлежностью носителя личностных свойств к человеческому роду. Основные параметры и черты этого положения заданы и воспроизводятся исторически конкретным, исторически неповторимым общественным организмом в целом, содержащим в себе влияние и роль всех общественных явлений и атрибутов. К числу таких безусловных реалий общества уже на протяжении более пяти тысячелетий относятся, в частности, и государственно-правовые явления.

Фактическое положение человека, масштаб его свободы выражаются, прежде всего, в материальных и духовных возможностях и обязанностях, количество, качество и пределы которых составляют содержательную характеристику состояния конкретной личности. Возможности и обязанности практически возникают у человека лишь как результат сложного взаимодействия конкретных людей, личности и общества. Именно этим предопределены серьезные различия в правовом, материальном, социальном положении в целом между людьми. В зависимости от времени, исторического, географического, политического пространства, объективных и субъективных факторов общественной жизни существенно разнятся между собой основные показатели состояния личности. Поэтому даже одни и те же права и свободы человека, например, право на жизнь и право на свободу, в условиях современной Европы по своему содержанию принципиально отличаются от тех же права периода Второй мировой войны или же эпохи диктатуры пролетариата в России.

Государство - это особая суверенная территориальная организация политической власти, обладающая специальным аппаратом и регулирующая отношения, складывающиеся в обществе, с общеобязательных правил поведения.

Государственная организация выступает как официальный, уполномоченный представитель всего общества. В силу этого отношения между человеком и обществом носят преимущественно государственно-правовой характер, поскольку от имени общества выступает государство.

Соотношение личности и государства может быть весьма различным. В обществе, где господствуют идеалы справедливости, гуманизма, демократии, люди стремятся гармонизировать отношения между отдельной личностью и

обществом в целом, чьи интересы, и призвано представлять государство. Государство рассматривается как необходимое средство согласования интересов различных социальных групп, личности и общества, как организация, подчиненная общественным интересам и контролируемая обществом. Человек, его основные права и свободы рассматриваются, как конечная цель вмешательства государства в общественную жизнь и одновременно являются пределом такого вмешательства.