ответ:Гетеротрофты организмдер (грек. һетерос – басқа, жат, тропһе – қорек) – негізінен дайын органикалық заттармен қоректенетін организмдер. Олар өз денесінің құрамын бейорганикалық заттардан түзе алмайды. Гетеротрофтарға адам және барлық жануарлар, паразиттік жолмен тіршілік ететін өсімдіктер, саңырауқұлақтар, көптеген микроорганизмдер жатады. Гетеротрофтар энергияны органикалық заттардың биологиялық тотығуының арқасында алады. Гетеротрофтардың қоректенуіне қарай үш түрі болады: сапрофитті немесе осмотрофты Гетеротрофтар – түрлі организмдердің тіршілік әрекеті нәтижесінде ыдыраған немесе бөлінген өнімдермен қоректенетін организмдер (ашытқылар, зең микробтары, көптеген бактериялар); голозойлы немесе анималды Гетеротрофтар – басқа организм денесіндегі сөлдермен қоректенетін организмдер. Табиғатта аралас қоректенетін түрлері де бар, мысалы, арам шырмауық басқа өсімдікке жабысып тіршілік етеді. Жасыл евглена денесінде жасыл пигменттер (хлорофилл) болғандықтан жарық кезде ол автотрофқа, ал қараңғыда – гетеротрофқа айналады. Кейбір өсімдіктер (қырықбуынның спора түзетін бұтақтары, дәнінің өніп келе жатқан тұқымдары) дамудың белгілі бір сатыларында гетеротрофтар болады. Гетеротрофтар табиғатта синтезделу процесі нәтижесінде аз мөлшерде болса да органикалық заттар (мысалы, көміртектің 10%-ы) түзеді. Құрамында жасыл пигменттер клеткалардың СО2 сіңіретін қабілеті хемосинтез және фотосинтез процестерінің эволюциясында шешуші рөл атқарды. Қазіргі кезде жануарлар тіндерінің де СО2-ні сіңіре алатын қабілеті бар екені анықталған. Осыған байланысты организмдерді автотрофтар мен гетеротрофтарға жіктеу – олардың көміртекті сіңіру қабілетіне емес, пайдаланатын энергия көзіне негізделген. Сондықтан Гетеротрофтарға көміртек көзі ретінде күрделі органикалық қосылыстар (көмірсулар, майлар, ақуыздар) тотығуынан бөлінген көміртекті пайдаланатын организмдер; фотоавтотрофтарға – фотохимиялық әрекеттесуді пайдаланатын организмдер; ал хемоавтотрофтарға – органик. емес заттардың тотығуы кезінде бөлінген энергияны пайдаланатын организмдер жатады. Гетеротрофтар күрделі органикалық заттарды ыдыратып және минералдандырып отыратын табиғаттағы зат алмасуда маңызды рөл атқарады. Гетеротрофтар автотрофтармен бірігіп, табиғатта біртұтас биологиялық жүйені құрайды.
Братан берешь учебник или интернет и записываешь все
Или вот это пишешь
Традиционно возникновение письменности связывалось с деятельностью богов и культурных героев (Цан Цзе), однако в соответствующих мифологиях письменность зачастую выступает как одна из функций более широкого спектра (красноречие, память, логика, прозорливость в судопроизводстве, создание календаря: Тот, Набу). Доминирование устной традиции, предшествовавшей возникновению письменности, сказалось на отсутствии подобного персонажа в греческой мифологии: напротив, в образе Гомера, легендарного создателя греческого эпоса, подчёркивается слепота.
Основную трудность в создании хронологии представляет сосуществование разных датировок (хронологий) одних и тех же событий, особенно — для ранних этапов истории. Так, длинная хронология относит первую династию Египта к 5800-м гг. до нашей эры, а короткая — к 3200-м гг. Причём отдельные авторы — ещё добавляют разнобоя (см., например, датировку Палетки Нармера). Особенно проблемно сопоставить ранние даты разных цивилизаций. Так, приоритет в создании письменности шумеров или египтян определяется тем, для кого будет использоваться более длинная хронология.
ответ:Гетеротрофты организмдер (грек. һетерос – басқа, жат, тропһе – қорек) – негізінен дайын органикалық заттармен қоректенетін организмдер. Олар өз денесінің құрамын бейорганикалық заттардан түзе алмайды. Гетеротрофтарға адам және барлық жануарлар, паразиттік жолмен тіршілік ететін өсімдіктер, саңырауқұлақтар, көптеген микроорганизмдер жатады. Гетеротрофтар энергияны органикалық заттардың биологиялық тотығуының арқасында алады. Гетеротрофтардың қоректенуіне қарай үш түрі болады: сапрофитті немесе осмотрофты Гетеротрофтар – түрлі организмдердің тіршілік әрекеті нәтижесінде ыдыраған немесе бөлінген өнімдермен қоректенетін организмдер (ашытқылар, зең микробтары, көптеген бактериялар); голозойлы немесе анималды Гетеротрофтар – басқа организм денесіндегі сөлдермен қоректенетін организмдер. Табиғатта аралас қоректенетін түрлері де бар, мысалы, арам шырмауық басқа өсімдікке жабысып тіршілік етеді. Жасыл евглена денесінде жасыл пигменттер (хлорофилл) болғандықтан жарық кезде ол автотрофқа, ал қараңғыда – гетеротрофқа айналады. Кейбір өсімдіктер (қырықбуынның спора түзетін бұтақтары, дәнінің өніп келе жатқан тұқымдары) дамудың белгілі бір сатыларында гетеротрофтар болады. Гетеротрофтар табиғатта синтезделу процесі нәтижесінде аз мөлшерде болса да органикалық заттар (мысалы, көміртектің 10%-ы) түзеді. Құрамында жасыл пигменттер клеткалардың СО2 сіңіретін қабілеті хемосинтез және фотосинтез процестерінің эволюциясында шешуші рөл атқарды. Қазіргі кезде жануарлар тіндерінің де СО2-ні сіңіре алатын қабілеті бар екені анықталған. Осыған байланысты организмдерді автотрофтар мен гетеротрофтарға жіктеу – олардың көміртекті сіңіру қабілетіне емес, пайдаланатын энергия көзіне негізделген. Сондықтан Гетеротрофтарға көміртек көзі ретінде күрделі органикалық қосылыстар (көмірсулар, майлар, ақуыздар) тотығуынан бөлінген көміртекті пайдаланатын организмдер; фотоавтотрофтарға – фотохимиялық әрекеттесуді пайдаланатын организмдер; ал хемоавтотрофтарға – органик. емес заттардың тотығуы кезінде бөлінген энергияны пайдаланатын организмдер жатады. Гетеротрофтар күрделі органикалық заттарды ыдыратып және минералдандырып отыратын табиғаттағы зат алмасуда маңызды рөл атқарады. Гетеротрофтар автотрофтармен бірігіп, табиғатта біртұтас биологиялық жүйені құрайды.
Объяснение:
Братан берешь учебник или интернет и записываешь все
Или вот это пишешь
Традиционно возникновение письменности связывалось с деятельностью богов и культурных героев (Цан Цзе), однако в соответствующих мифологиях письменность зачастую выступает как одна из функций более широкого спектра (красноречие, память, логика, прозорливость в судопроизводстве, создание календаря: Тот, Набу). Доминирование устной традиции, предшествовавшей возникновению письменности, сказалось на отсутствии подобного персонажа в греческой мифологии: напротив, в образе Гомера, легендарного создателя греческого эпоса, подчёркивается слепота.
Основную трудность в создании хронологии представляет сосуществование разных датировок (хронологий) одних и тех же событий, особенно — для ранних этапов истории. Так, длинная хронология относит первую династию Египта к 5800-м гг. до нашей эры, а короткая — к 3200-м гг. Причём отдельные авторы — ещё добавляют разнобоя (см., например, датировку Палетки Нармера). Особенно проблемно сопоставить ранние даты разных цивилизаций. Так, приоритет в создании письменности шумеров или египтян определяется тем, для кого будет использоваться более длинная хронология.