Қола дәуірі – адамзат қоғамындағы тарихи-мәдени кезең. Ол қола металлургиясының кең қанат жайып, еңбек құралдары мен қару-жарақ жасауға арналған негізгі материалға айналуымен сипатталады. Бұл кезде неолит дәуірінің мәдениеті дамып, металл игеріле бастады. Негізінен, қола дәуірі мәдениеттері осы металл кендері көп жерлерде дамыды. Мұндай өңірлерде дайындалған қола бұйымдар бірте-бірте іргелес жатқан жерлерге де тарады. А мысты энеолит дәуірінде игерген болатын. Оған қарағанда, қоланың қатты әрі берік болуы құрал-саймандардың сапасын арттырып, еңбек өнімділігін жоғарылата түсті. Қола дәуірінің хронологиялық шегі б.з.б. 4-мыңжылдықтың аяғы мен б.з.б. 1-мыңжылдықтың басын қамтиды. Ежелгі қола құралдары Оңтүстік Иран, Түркия мен Месопотамиядан табылды. Кейінірек олар Мысырға (б.з.б. 4-мыңжылдық аяғы), Үндістанға (б.з.б. 3-мыңжылдық соңы), Қытайға (б.з.б. 2-мыңжылдық ортасы) және Еуропаға, Қазақстанға (б.з.б. 2-мыңжылдық) тарады. Қола дәуірінің Америкада өз тарихы бар. Мұнда металлургия орталығы Перу мен Боливия жерінде болды. Африкадағы қола дәуірі туралы мәселе археологиялық зерттеулердің жеткіліксіздігіне байланысты әлі толық шешілмей келеді.Қола дәуірінде Азияда бұрын қалыптасқан қала мәдениеті (Месопотамия, Элам, Мысыр, Сирия) одан әрі дами түсті және жаңа мәдениеттер (Үндістанда – Хараппа, Қытайда – Инь) қалыптасты. Мұндай жағдай Еуропада да байқалды. Қала жұрттары, сарайлар, жергілікті жазу, т.б. деректер Еуропадағы өзіндік мәдени орталық еді. Бұл дәуірде кен қорына бай Кавказдың маңызы зор болды. Ол Шығыс Еуропаның далалық аудандарын мыс бұйымдарымен жабдықтайтын Еуразиядағы ең ірі металлургия орталықтарының біріне айналды.
Знаменитый древнегреческий историк Геродот побывал в одной из колоний, которая называлась Ольвия. Она располагалась в устье реки, впадающей в воды Черного моря. В Ольвии правило Народное собрание и Городской совет.
Рядом с городом проживало множество племен скифов, об одном из которых и поведал Геродот в своих трудах. Его звали Скил, и он был царем. Его воспитала мать, которая была гречанкой. От этого Скилу были неприемлемы скифские традиции, он предпочитал греческие обычаи. Он тайком пробирался в Ольвию, переодевался и гулял по её улочкам, наслаждаясь красотой архитектуры. Он любовался тем, как греки превозносят Зевса и Аполлона. Однажды, встретив красавицу-гречанку, Скил влюбился в неё и взял в жены. Он построил для неё дворец и украсил его мраморными статуями. Однако, этой истории был уготован печальный конец.
Объяснение:
Однажды греки устроили праздник в честь бога Диониса, и Скил пожелал там присутствовать. Скифы, не зная о пристрастиях своего царя, стали насмехаться над греческими танцами, видя, как корчатся от усталости греки. Однако один из жителей Ольвии предложил скифам посмотреть на их царя, который также танцевал на празднике. Увидев, что их царь чествует чужих богов, скифы объявили его предателем и убили.
Қола дәуірі – адамзат қоғамындағы тарихи-мәдени кезең. Ол қола металлургиясының кең қанат жайып, еңбек құралдары мен қару-жарақ жасауға арналған негізгі материалға айналуымен сипатталады. Бұл кезде неолит дәуірінің мәдениеті дамып, металл игеріле бастады. Негізінен, қола дәуірі мәдениеттері осы металл кендері көп жерлерде дамыды. Мұндай өңірлерде дайындалған қола бұйымдар бірте-бірте іргелес жатқан жерлерге де тарады. А мысты энеолит дәуірінде игерген болатын. Оған қарағанда, қоланың қатты әрі берік болуы құрал-саймандардың сапасын арттырып, еңбек өнімділігін жоғарылата түсті. Қола дәуірінің хронологиялық шегі б.з.б. 4-мыңжылдықтың аяғы мен б.з.б. 1-мыңжылдықтың басын қамтиды. Ежелгі қола құралдары Оңтүстік Иран, Түркия мен Месопотамиядан табылды. Кейінірек олар Мысырға (б.з.б. 4-мыңжылдық аяғы), Үндістанға (б.з.б. 3-мыңжылдық соңы), Қытайға (б.з.б. 2-мыңжылдық ортасы) және Еуропаға, Қазақстанға (б.з.б. 2-мыңжылдық) тарады. Қола дәуірінің Америкада өз тарихы бар. Мұнда металлургия орталығы Перу мен Боливия жерінде болды. Африкадағы қола дәуірі туралы мәселе археологиялық зерттеулердің жеткіліксіздігіне байланысты әлі толық шешілмей келеді.Қола дәуірінде Азияда бұрын қалыптасқан қала мәдениеті (Месопотамия, Элам, Мысыр, Сирия) одан әрі дами түсті және жаңа мәдениеттер (Үндістанда – Хараппа, Қытайда – Инь) қалыптасты. Мұндай жағдай Еуропада да байқалды. Қала жұрттары, сарайлар, жергілікті жазу, т.б. деректер Еуропадағы өзіндік мәдени орталық еді. Бұл дәуірде кен қорына бай Кавказдың маңызы зор болды. Ол Шығыс Еуропаның далалық аудандарын мыс бұйымдарымен жабдықтайтын Еуразиядағы ең ірі металлургия орталықтарының біріне айналды.
Знаменитый древнегреческий историк Геродот побывал в одной из колоний, которая называлась Ольвия. Она располагалась в устье реки, впадающей в воды Черного моря. В Ольвии правило Народное собрание и Городской совет.
Рядом с городом проживало множество племен скифов, об одном из которых и поведал Геродот в своих трудах. Его звали Скил, и он был царем. Его воспитала мать, которая была гречанкой. От этого Скилу были неприемлемы скифские традиции, он предпочитал греческие обычаи. Он тайком пробирался в Ольвию, переодевался и гулял по её улочкам, наслаждаясь красотой архитектуры. Он любовался тем, как греки превозносят Зевса и Аполлона. Однажды, встретив красавицу-гречанку, Скил влюбился в неё и взял в жены. Он построил для неё дворец и украсил его мраморными статуями. Однако, этой истории был уготован печальный конец.
Объяснение:
Однажды греки устроили праздник в честь бога Диониса, и Скил пожелал там присутствовать. Скифы, не зная о пристрастиях своего царя, стали насмехаться над греческими танцами, видя, как корчатся от усталости греки. Однако один из жителей Ольвии предложил скифам посмотреть на их царя, который также танцевал на празднике. Увидев, что их царь чествует чужих богов, скифы объявили его предателем и убили.