В 1796 году под предводительством Валериана Зубова начинается первое нашествие русских войск на Кавказ. Русские хотели реализовать своим агрессивные планы, не применяя оружия, дипломатическим путем и часто добивались этого. Заключались договора, ханы часть своих полномочий уступали российским наместникам, сохраняя взамен свою власть. Через некоторое время умирает императрица Екатерина Вторая, и по приказу ее преемника Павла Первого русские войска покидают Кавказ.
Через три года начинается второе нашествие русских на Кавказ. В 1799 году царские войска входят в Грузию, и через год объявляется манифест об объединении Кахетского царства с Россией. Наступает черед Гянджи. Командующий русскими войсками на Кавказе, генерал грузинского происхождения Цицианов пишет из Тифлиса письмо Джавад хану, в котором просит отчета о его деятельности, требует в знак преданности и уверенности послать в Тбилиси одного из своих сыновой. Джавад хан отказывается выполнить требование, поставленное в столь грубой форме, и понимает, что на этот раз уже не будет возможности перейти под российское покровительство с условием сохранения ханства. Поэтому он укрепляет крепость, начинает подготовку к обороне.
Осенью 1803 года русские из Тбилиси начинают наступление на Гянджу. Стоящий близ города Цицианов пишет письмо Джавад хану, в котором в ультимативной форме требует сдать Гянджу. В ответ Джавад хан говорит, что не думает сдаваться и будет до конца защищать Гянджу. Войска Цицианова и Джавад хана столкнулись недалеко от Гянджи в местечке Гуру Гобу. Враг имел многоразовое преимущество и в боеприпасах, и в численности. В связи с этим гянджинцы с большими потерями стали отступать и закрыли крепостные ворота. Преследующие их русские окружили Гянджинскую крепость.
Цицианов посылал Джавад хану один ультиматум за другим и требовал сдать крепость. Хан каждый раз однозначно отвечал ему: «Ты в Гянджу войдешь только через мой труп». Поняв, что Джавад хана не сломить, Цицианов принимает решение остановить блокаду и взять Гянджу силой. 3 января 1804 года начинается массированное наступление русских на крепость. Им не удается забраться на крепость с подвесных лестниц, и они ведут беспрерывную атаку. Несмотря на самоотверженность и мужество защитников Гянджи, войска Цицианова захватывают основные башни Гянджи. Джавад хан продолжает бой на крепостных стенах. Неравный бой продолжается недолго. В ночь с 3-го на 4-е января примерно в четыре часа утра Джавад хан и его сын Гусейнгулу героически погибают на поле сражения.
«Византия мен Түрік қағанаты арасындағы қарым-қатынасы»
Истеми (Есте би) кеше ғана жібектей жұмсақ көрінген Иран шахымен тіл табысу үшін екі қайтара елші аттандырды. Алғашқы елші Иран шахынан жартымды жауап естімей қайтты. Иран шахы түрік елшілері мен саудагерлері апарған бір керуенге тиелген жібек маталарды қонақтарының көз алдында өртеп, ақшасын эфталиттер елшісі Катулфтың кеңесімен бұйымның ақысын алтынмен санап берді де, келген іздеріңізбен кейін қайтыңыздар дегендей қолдарын Талас жаққа қарай шошайтты. Бұл қорлыққа да көнген қаған тағы елші жіберді. Бірақ олардың туған жеріне - түріктер еліне Талас қаласына өліктері ғана оралды. Бір елші ғана емес, оның қасындағы қосшылары да үшеуінен басқасы түгелдей көз жұмды. Парсылар түрік елшілері ыстық күнге шыдай алмай қаза болды десе, Истеми қаған өз адамдарының өлімі әдейі улаудан болғандығын жансыздары арқылы білді. Мұның өзі аталы-балалы қаған мен шах билеген екі мемлекеттің арасында бір қырғын соғыс болатындығын білдіргендей еді . Византия үшін бұл іздегенге сұрағандай болды, елшісі Земархты Талас қаласындағы - Истеми қағанға аттандыруға асықты. Түріктер Ұрым деп атайтын Византияның императоры II Юстиниан өз елшісіне қағанмен Иранға қарсы одақтасуды, ең болмаса жібек маталарды сатып алу жөнінде шарт жасасуды тапсырмақ болатын. Осы соңғы мүдде өзі орындалғанның өзінде тілі жұмсақ гректер жауынгер түріктерді түбінде дегеніне көндіретіндігіне сенді. Ұрым еліне грек елшісінен бұрын түрік елшісі соғды Маниах келді. II Юстиниан тәңірдің өзі жібергендей түрік елшісін құшақ жая қарсы алып, жібек саудасына да, ең бастысы - Иранға қарсы соғысуға да бірден келісті. Император II Юстиниан елші Маниахты үлкен сый-сияпатпен Талас бойына қайтарып, қасына өз елшісі Земархты қосып берді. Византия тарихшысы Менандр «Агафия тарихының жалғасы» деген еңбегінде 568 жылы Земарх Талас өзені жағасындағы Талас қаласын мекендеген түрік қағаны Истемиге барғанын жазады.
В 1796 году под предводительством Валериана Зубова начинается первое нашествие русских войск на Кавказ. Русские хотели реализовать своим агрессивные планы, не применяя оружия, дипломатическим путем и часто добивались этого. Заключались договора, ханы часть своих полномочий уступали российским наместникам, сохраняя взамен свою власть. Через некоторое время умирает императрица Екатерина Вторая, и по приказу ее преемника Павла Первого русские войска покидают Кавказ.
Через три года начинается второе нашествие русских на Кавказ. В 1799 году царские войска входят в Грузию, и через год объявляется манифест об объединении Кахетского царства с Россией. Наступает черед Гянджи. Командующий русскими войсками на Кавказе, генерал грузинского происхождения Цицианов пишет из Тифлиса письмо Джавад хану, в котором просит отчета о его деятельности, требует в знак преданности и уверенности послать в Тбилиси одного из своих сыновой. Джавад хан отказывается выполнить требование, поставленное в столь грубой форме, и понимает, что на этот раз уже не будет возможности перейти под российское покровительство с условием сохранения ханства. Поэтому он укрепляет крепость, начинает подготовку к обороне.
Осенью 1803 года русские из Тбилиси начинают наступление на Гянджу. Стоящий близ города Цицианов пишет письмо Джавад хану, в котором в ультимативной форме требует сдать Гянджу. В ответ Джавад хан говорит, что не думает сдаваться и будет до конца защищать Гянджу. Войска Цицианова и Джавад хана столкнулись недалеко от Гянджи в местечке Гуру Гобу. Враг имел многоразовое преимущество и в боеприпасах, и в численности. В связи с этим гянджинцы с большими потерями стали отступать и закрыли крепостные ворота. Преследующие их русские окружили Гянджинскую крепость.
Цицианов посылал Джавад хану один ультиматум за другим и требовал сдать крепость. Хан каждый раз однозначно отвечал ему: «Ты в Гянджу войдешь только через мой труп». Поняв, что Джавад хана не сломить, Цицианов принимает решение остановить блокаду и взять Гянджу силой. 3 января 1804 года начинается массированное наступление русских на крепость. Им не удается забраться на крепость с подвесных лестниц, и они ведут беспрерывную атаку. Несмотря на самоотверженность и мужество защитников Гянджи, войска Цицианова захватывают основные башни Гянджи. Джавад хан продолжает бой на крепостных стенах. Неравный бой продолжается недолго. В ночь с 3-го на 4-е января примерно в четыре часа утра Джавад хан и его сын Гусейнгулу героически погибают на поле сражения.
Объяснение: вот держи)) можно как лучший ответ?)
«Византия мен Түрік қағанаты арасындағы қарым-қатынасы»
Истеми (Есте би) кеше ғана жібектей жұмсақ көрінген Иран шахымен тіл табысу үшін екі қайтара елші аттандырды. Алғашқы елші Иран шахынан жартымды жауап естімей қайтты. Иран шахы түрік елшілері мен саудагерлері апарған бір керуенге тиелген жібек маталарды қонақтарының көз алдында өртеп, ақшасын эфталиттер елшісі Катулфтың кеңесімен бұйымның ақысын алтынмен санап берді де, келген іздеріңізбен кейін қайтыңыздар дегендей қолдарын Талас жаққа қарай шошайтты. Бұл қорлыққа да көнген қаған тағы елші жіберді. Бірақ олардың туған жеріне - түріктер еліне Талас қаласына өліктері ғана оралды. Бір елші ғана емес, оның қасындағы қосшылары да үшеуінен басқасы түгелдей көз жұмды. Парсылар түрік елшілері ыстық күнге шыдай алмай қаза болды десе, Истеми қаған өз адамдарының өлімі әдейі улаудан болғандығын жансыздары арқылы білді. Мұның өзі аталы-балалы қаған мен шах билеген екі мемлекеттің арасында бір қырғын соғыс болатындығын білдіргендей еді . Византия үшін бұл іздегенге сұрағандай болды, елшісі Земархты Талас қаласындағы - Истеми қағанға аттандыруға асықты. Түріктер Ұрым деп атайтын Византияның императоры II Юстиниан өз елшісіне қағанмен Иранға қарсы одақтасуды, ең болмаса жібек маталарды сатып алу жөнінде шарт жасасуды тапсырмақ болатын. Осы соңғы мүдде өзі орындалғанның өзінде тілі жұмсақ гректер жауынгер түріктерді түбінде дегеніне көндіретіндігіне сенді. Ұрым еліне грек елшісінен бұрын түрік елшісі соғды Маниах келді. II Юстиниан тәңірдің өзі жібергендей түрік елшісін құшақ жая қарсы алып, жібек саудасына да, ең бастысы - Иранға қарсы соғысуға да бірден келісті. Император II Юстиниан елші Маниахты үлкен сый-сияпатпен Талас бойына қайтарып, қасына өз елшісі Земархты қосып берді. Византия тарихшысы Менандр «Агафия тарихының жалғасы» деген еңбегінде 568 жылы Земарх Талас өзені жағасындағы Талас қаласын мекендеген түрік қағаны Истемиге барғанын жазады.
Объяснение:
.