Әл-МАРВАЗИ, Шариф аз-Заман Тахир (11 ғ-дың 2 жартысы - 12 ғ-дың 1-ші ширегі) - орта ғасырда араб тілінде жазған табиағатты зерттеуші ғалым, дәрігер. Мервте туып өскен. Салжұқ сұлтаны Мәлік Шахтың (1072-92 ж.) және оның мұрагерінің сарайында дәрігер болған. Ол 1120 жылы жазылған «Табаий әл-Хайвани» (Хайуандар табиғаты) атты шығармасымен мәлім. Негізінен, зоология тақырыбына арналған бұл еңбектің бірінші бөлімінде адамзат нәсілдері мен география мәселелері пайымдалған. Онда Үндістан, Қытай, Тибет, Қиыр Шығыс елдері жайында қызықты деректер бар. Қытай мен түрік билеушісінің Махмуд Ғазнауиге елші жібергені туралы мәліметі ерекше назар аудартады. Әл-МАРВАЗИ, Шариф аз-Заман Тахир еңбегінің түріктер туралы тарауында оғыз, кимек, қырғыз, т.б. түрік тайпаларының орналасуы, шаруашылығы, рухани мәдениеті сипатталады. Сонымен қатар, Шу мен Талас өңірінде, Жетісуда жайғасқан қарлұқ тайпасының рулық құрамы жайлы мағлұмат құнды дерек болып табылады. [1]
Александр провел пиршество в честь своей победы над персами. Он совершал масштабные жертвоприношения богам и щедро угощал всех друзей. Но когда во время пиршества гости стали хмелеть, одна из присутствующих женщин по имени Таис, которая была родом из Афин, сказала, что для Александра взятие Персеполя станет лучшим из всех его подвигов в Азии, если он присоединится и примет участие в триумфальном шествии — поджоге дворцов. Так, с легкой женской руки было разрушено великое достижение Персидской империи. Разумеется, исполнение воли Таис легло на плечи молодых солдат, чей рассудок помутнел от количества выпитого вина. Кто-то призвал всех зажечь факелы и отомстить за разрушенные греческие храмы, которые были сожжены персами во время их вторжения в Афины в 480 г. до н. э. Другие, однако, утверждают, что город был сожжен по инициативе самого Александра, воодушевленного ликованием гостей. Он вскочил с места и возглавил победное шествие в честь Бога Диониса. На пиршестве было много женщин-музыкантов, которые сопровождали обряд сжигания города музыкой флейт и труб. Таис стала одной из первых, кто кинул свой пылающий факел во дворцы Персеполя, а за ней последовали все остальные. Пожар в секунды охватил главные залы дворца, и город загорелся.Огонь повредил Персеполь настолько сильно, что от огромного дворца остались только колонны, лестницы и дверные проемы. Была уничтожена и «Авеста» — великое священное произведение персов, исповедующих зороастризм, написанное золотыми чернилами на выделанной коровьей шкуре, а также многие другие произведения искусства.
Әл-МАРВАЗИ, Шариф аз-Заман Тахир (11 ғ-дың 2 жартысы - 12 ғ-дың 1-ші ширегі) - орта ғасырда араб тілінде жазған табиағатты зерттеуші ғалым, дәрігер. Мервте туып өскен. Салжұқ сұлтаны Мәлік Шахтың (1072-92 ж.) және оның мұрагерінің сарайында дәрігер болған. Ол 1120 жылы жазылған «Табаий әл-Хайвани» (Хайуандар табиғаты) атты шығармасымен мәлім. Негізінен, зоология тақырыбына арналған бұл еңбектің бірінші бөлімінде адамзат нәсілдері мен география мәселелері пайымдалған. Онда Үндістан, Қытай, Тибет, Қиыр Шығыс елдері жайында қызықты деректер бар. Қытай мен түрік билеушісінің Махмуд Ғазнауиге елші жібергені туралы мәліметі ерекше назар аудартады. Әл-МАРВАЗИ, Шариф аз-Заман Тахир еңбегінің түріктер туралы тарауында оғыз, кимек, қырғыз, т.б. түрік тайпаларының орналасуы, шаруашылығы, рухани мәдениеті сипатталады. Сонымен қатар, Шу мен Талас өңірінде, Жетісуда жайғасқан қарлұқ тайпасының рулық құрамы жайлы мағлұмат құнды дерек болып табылады. [1]