ответ:жазба деректемелер мен археологиялық материалдар нәтижесінде анықталған байырғы қоныс орындары, қала жұрттары. 6 – 9 ғасырларда Оңтүстік Қазақстан мен Оңтүстік-Батыс Жетісуда қала мәдениеті жақсы дамыды. Саяси жағынан бұл аймақтар түрік әулеттеріне бағынды және реті бойынша Батыс Түрік, Түргеш, Қарлұқ қағандықтарының құрамына енді. Бұл кезеңде көшіп жүретін жер аумағы шектеліп, көш жолдары қалыптасты, тұрақты қыстаулар мен жайлаулар орнығып, егіншілік пайда болды, отырықшы кедейлер тобы бөлініп, жекелеген рулық топтар отырықшылыққа көшті. Мемлекеттік төрешілдік аппарат құрылып, ортақ тіл мен жазу қалыптасты, сауда және дипломаттық байланыстар дамыды. Осындай жағдайда әкімшілік және қолөнер, сауда, мәдениет орталығы ретінде қалалар салына бастады. Оңтүстік Қазақстандағы ең ірі қала Исфиджаб саналады. Ол 629 ж. Сюань-Цзянның жылнамасында “Ақ өзендегі қала” атымен алғаш аталады. Кейін Махмұт Қашқари Сайрам – ақ қаланың аты (әл-Мединат әл-Байда), ол Исфиджаб деп, кейде Сайрам деп те аталғанын жазады. Сайрамнан Шашқа баратын жол бойында 8 – 10 ғасырларда Газгирд (Қазығұрт) болған. Исфиджабтың шығыс жағында Шарап, Будухкет, Тамтаж, Абараж, Жувикат қ-лары мен елді мекендері орналасқан. Шарапқа – Төрткөл Балықшы, Будухкетке Қазатлық қалаларының жұрты сай келеді. Тамтаж, Абараж – керуен сарайлары іспетті. Арыстың төменгі ағысында орталығы Отырар қ. болған Фараб (Отырар) өңірі жатты. Отырар аты (Отырарбенд) 8 – 9 ғ-лардағы жазба деректерде аталады. Оның Фараб, Тарбанд секілді атаулары да бар. Отырардан төменірек Сырдария бойындағы Шауғар өңірінде сол аттас орталығы болған. Шауғар қаласы(соғды тілінен аударғанда “Қара тау”) Түркістанның оңтүстік-шығысында 8 км жерде орналасқан Шойтөбе қаласының орнында болған.
Что касается формы политической власти в Латинской Америке, то основным ее видом в это время становится военная диктатура. Это явление получило название каудилизм – система единоличного правления, опирающегося на военную силу. Военные диктаторы правили в латиноамериканских странах в XIX веке минимум один раз. Во многих странах военная диктатура продолжала свою историю в XX веке. Это не означало, что менялся политический строй этих государств. Те страны, которые были, например, республиками, ими и оставались. Латиноамериканские страны продолжали вести борьбу с монархиями. Так, в 1889 году Бразилия перестала быть монархией. В стране установилась республика. В 1889 году бразильский король Педру II (рис. 1) отрекся от престола (это он сделал под давлением военных, в частности маршала Деодору да Фонсека). Сам Деодору да Фонсека (рис. 2) в 1892 был избран президентом Бразилии. Маршал тут же распустил национальный конгресс и отказался проводить до выборы. Заместитель маршала-президента, маршал Флориану Пейшоту, потребовал, чтобы Деодору да Фонсека отказался от власти. Это было сделано. Новым президентом Бразилии стал сам Пейшоту. Он также как и предыдущий президент отказался проводить выборы в парламент.
ответ:жазба деректемелер мен археологиялық материалдар нәтижесінде анықталған байырғы қоныс орындары, қала жұрттары. 6 – 9 ғасырларда Оңтүстік Қазақстан мен Оңтүстік-Батыс Жетісуда қала мәдениеті жақсы дамыды. Саяси жағынан бұл аймақтар түрік әулеттеріне бағынды және реті бойынша Батыс Түрік, Түргеш, Қарлұқ қағандықтарының құрамына енді. Бұл кезеңде көшіп жүретін жер аумағы шектеліп, көш жолдары қалыптасты, тұрақты қыстаулар мен жайлаулар орнығып, егіншілік пайда болды, отырықшы кедейлер тобы бөлініп, жекелеген рулық топтар отырықшылыққа көшті. Мемлекеттік төрешілдік аппарат құрылып, ортақ тіл мен жазу қалыптасты, сауда және дипломаттық байланыстар дамыды. Осындай жағдайда әкімшілік және қолөнер, сауда, мәдениет орталығы ретінде қалалар салына бастады. Оңтүстік Қазақстандағы ең ірі қала Исфиджаб саналады. Ол 629 ж. Сюань-Цзянның жылнамасында “Ақ өзендегі қала” атымен алғаш аталады. Кейін Махмұт Қашқари Сайрам – ақ қаланың аты (әл-Мединат әл-Байда), ол Исфиджаб деп, кейде Сайрам деп те аталғанын жазады. Сайрамнан Шашқа баратын жол бойында 8 – 10 ғасырларда Газгирд (Қазығұрт) болған. Исфиджабтың шығыс жағында Шарап, Будухкет, Тамтаж, Абараж, Жувикат қ-лары мен елді мекендері орналасқан. Шарапқа – Төрткөл Балықшы, Будухкетке Қазатлық қалаларының жұрты сай келеді. Тамтаж, Абараж – керуен сарайлары іспетті. Арыстың төменгі ағысында орталығы Отырар қ. болған Фараб (Отырар) өңірі жатты. Отырар аты (Отырарбенд) 8 – 9 ғ-лардағы жазба деректерде аталады. Оның Фараб, Тарбанд секілді атаулары да бар. Отырардан төменірек Сырдария бойындағы Шауғар өңірінде сол аттас орталығы болған. Шауғар қаласы(соғды тілінен аударғанда “Қара тау”) Түркістанның оңтүстік-шығысында 8 км жерде орналасқан Шойтөбе қаласының орнында болған.
Объяснение:
Боладими
Что касается формы политической власти в Латинской Америке, то основным ее видом в это время становится военная диктатура. Это явление получило название каудилизм – система единоличного правления, опирающегося на военную силу. Военные диктаторы правили в латиноамериканских странах в XIX веке минимум один раз. Во многих странах военная диктатура продолжала свою историю в XX веке. Это не означало, что менялся политический строй этих государств. Те страны, которые были, например, республиками, ими и оставались. Латиноамериканские страны продолжали вести борьбу с монархиями. Так, в 1889 году Бразилия перестала быть монархией. В стране установилась республика. В 1889 году бразильский король Педру II (рис. 1) отрекся от престола (это он сделал под давлением военных, в частности маршала Деодору да Фонсека). Сам Деодору да Фонсека (рис. 2) в 1892 был избран президентом Бразилии. Маршал тут же распустил национальный конгресс и отказался проводить до выборы. Заместитель маршала-президента, маршал Флориану Пейшоту, потребовал, чтобы Деодору да Фонсека отказался от власти. Это было сделано. Новым президентом Бразилии стал сам Пейшоту. Он также как и предыдущий президент отказался проводить выборы в парламент.