VIII-IX ғасырларда Византияны иконға қарсы күрес әлсіретті. Ол күрес халық бұқарасының шіркеу байлығына, дінбасыларының бұзылғандығына қарсы наразылығын білдірді. 843 жылы иконға табынушылық кайта қалпына келтірілді. Сөйтіп, иконға қарсы күрес нәтижесіз аяқталды.
VII ғасырдың аяғында Византия васислевстерінің қолында Юстиниан тұсындағы державаның үштен бірі ғана қалды. Осы кезде Византия құл иеленуші империядан феодалдық мемлекетке айнала бастады. Империядағы феодалдық қатынастар Х-ХІІ ғасырларда түпкілікті орнады
СОЦИАЛЬНО-ЭКОНОМИЧЕСКОЕ ПОЛОЖЕНИЕ КРАЯ В КОНЦЕ XIX-НАЧ.XX ВЕКА
Отмена крепостного права не разрешила аграрного вопроса в России. В этих условиях царское правительство приняло ряд мер по отвлечению крестьян от революционного движения, в частности активизировало переселенческую политику. Путем колонизации Сибири, северных, западных и юго-восточных районов Казахстана царизм рассчитывал переселить крестьян из внутренних губерний и создать в их лице социальную опору на национальных окраинах. Планомерное переселение русских и украинских крестьян почти во все области края началось в начале 70-х г. XIX в. и массовый характер приобрело в 80-х г.
VIII-IX ғасырларда Византияны иконға қарсы күрес әлсіретті. Ол күрес халық бұқарасының шіркеу байлығына, дінбасыларының бұзылғандығына қарсы наразылығын білдірді. 843 жылы иконға табынушылық кайта қалпына келтірілді. Сөйтіп, иконға қарсы күрес нәтижесіз аяқталды.
VII ғасырдың аяғында Византия васислевстерінің қолында Юстиниан тұсындағы державаның үштен бірі ғана қалды. Осы кезде Византия құл иеленуші империядан феодалдық мемлекетке айнала бастады. Империядағы феодалдық қатынастар Х-ХІІ ғасырларда түпкілікті орнады
СОЦИАЛЬНО-ЭКОНОМИЧЕСКОЕ ПОЛОЖЕНИЕ КРАЯ В КОНЦЕ XIX-НАЧ.XX ВЕКА
Отмена крепостного права не разрешила аграрного вопроса в России. В этих условиях царское правительство приняло ряд мер по отвлечению крестьян от революционного движения, в частности активизировало переселенческую политику. Путем колонизации Сибири, северных, западных и юго-восточных районов Казахстана царизм рассчитывал переселить крестьян из внутренних губерний и создать в их лице социальную опору на национальных окраинах. Планомерное переселение русских и украинских крестьян почти во все области края началось в начале 70-х г. XIX в. и массовый характер приобрело в 80-х г.