Прочитайте документ и ответьте на во Из воспоминаний А.А. Брусилова. «Наступление превзошло все ожидания. Фронт исполнил данную ему задачу Италию от разгрома и выхода ее из войны, а кроме того, облегчил положение французов и англичан на их фронте, заставил Румынию стать на нашу сторону и расстроить все планы и предложения австро- германцев на этот год. …Если бы у нас был настоящий верховный вождь и главнокомандующие действовали по его приказу, то мои армии, не встречая сильного противодействия, настолько выдвинулись бы вперед и стратегическое положение врага было бы столь тяжелое, что даже без боя ему пришлось бы отходить к своим границам и ход войны принял бы совершенно другой оборот, а ее конец бы ускорился».
1. Какие причины побудили Николая II принять решение о спешном наступлении войск Юго-Западного фронта?
2. Каковы были итоги этого наступления?
3. Какие причины по мнению А.А. Брусилова, не позволили русской армии закрепить успех и добиться перелома в ходе войны?

Кревская уния создала реальные предпосылки для борьбы с внешней угрозой. Одновременно она вызвала опасность польской экспансии на территорию Великого княжества Литовского.Однако последнее оставалось еще достаточно мощным и жизнедеятельным, а литовская знать - слишком уверенной в своих силах, чтобы позволить Польше поглотить себя.Поэтому реализация условий унии, попытки ликвидировать государственный суверенитет Литвы и превратить зависимые от нее земли Руси на объект феодальной колонизации польской элитой, которой принадлежала ведущая роль в новом образовании, сразу же вызвала сильное противодействие. Как следствие, в течение почти двух столетий после заключения Кревской унии сохранялась государственная обособленность Литвы и Польши, которые, несмотря на общего владельца, оставались двумя самостоятельными политическими организмами.

1189 – 1206 ж. аралығында болған қиян-кескі соғыстардан кейін Шыңғыс хан Алтайдан Қытай қорғанына дейінгі аймақта тіртұтас мемлекет құрды және ол өз мемлекетін әрі қарай кеңейте бастады. ХЫЫ ғасырдың аяғы — ХЫЫЫ ғасырдың басында Орталық Азия мен Қазақстан далаларындағы саяси жағдай күшті көшпелі тайпалар одағы билеушілерінің арасында басқа тайпаларға өз үстемдігін орнату жолындағы күрестің күшеюімен сипатталады. Осы күрестің барысында Моңғол тайпасының өкілі Темучин (Шыңғысхан) Орталық Азия тайпаларың біріктірді, сөйтіп ол Орталық Азия даласындағы ең құдіретгі жаулап алушыға айналды. Керейіт- тер ханының наймандармен, Моңғол тілдес татар және меркіт тайпаларымен соғыстарында Темучиннің атағы шыға бастады, ол соғыстарға Ван-ханның вассалы ретінде болашақ Шыңғысхан белсене қатысты. 1207 ж. ол Сібірдегі орман жұртын бағындырғаннан кейін, 1207 – 09 ж. Таңғұт (Си Ся) мемлекетіне үш дүркін шабуыл жасап, жаулап алды. Шығыс Түркістандағы ұйғырлар мен қарлұқтар Шыңғыс ханға қарсылықсыз бағынды. 1211 ж. өзінің ежелгі ата жауы Алтын (Цзин) еліне қарсы аттанып, бес жылдың ішінде бұл елдің басты бекіністерін басып алып, мол олжаға батты. Алайда бұл жорық соңына дейін жеткізілмеді. Жалайыр Мұқылай ноян бастаған 60 мыңдық әскерді Қытайға қалдырып, Шыңғыс ханның өзі 1216 ж. Қарақорымға қайтып оралды. Көп ұзамай батысқа қарай жорықтар ұйымдастырылды. Жебе ноян бастаған әскер найман ханы Күшлікті өлтіріп, Іле, Жетісу аймағын билеп тұрған Қарақытайлар мемлекетін бағындырды. 1211 жылы Жетісуға Моңғолдардың алғашқы келуі сол оқиғалардың салдарынан болған еді. Бірақ олар ұзақ уақыт болған жоқ, ейткені Шыңғысхан оларды солтүстік Қытай жеріндегі Цзинь империясымен соғысуға кері шақырып алды.