1917 жылдың 5-13 желтоқсан аралығында Орынборда екінші жалпы қазақ съезі өтті. Съезде Алашорда үкіметі құрылды. Оның төрағасы болып Ә.Бөкейхан сайланды. Осы съезде Алаш автономиясы жарияланды. Ә.Бөкейхан бастаған топ Қазақстанды мекендейтін орыстардың еркін білмейінше автономия жариялауды кейінге қалдыра тұруды қажет деп тапты. Ал Х.Досмұхамедұлы бастаған топ автономияны дереу жариялау керек деп санады. Соңында екі жақ ортақ келісімге келді. Нәтижесінде Түркістан қазағын қосып алып, автономия жариялауға 1 ай мерзім берілді. Бір ай ішінде қосылу ісі жүрмесе де автономия жарияланатын болып шешілді. Осы үшін 1918 жылы 5 қаңтарда шақырылған Сырдария съезіне «бірігу мәселесін қозғау үшін» Б.Құлманов, М.Дулатов, Т.Құнанбайұлы арнайы жіберілді. Бүл жиында табиғи талас-тартыстан кейін Түркістанның оқығандары қосылуға ықылас танытса керек. Әйтсе де көзделген бір айда қосылу жайы сол күйінде өзгеріссіз қалды. Түркістан автономиясы да амалсыз жұмысын тоқтатты. Қазақ қайраткерлері автономия жариялау үшін қайта жиналған жоқ. II съездің қаулысы күшінде қалып, енді ресми қағаздарда «Алаш автономиясы» деп жазылатын болды. Тіпті осындай мөр табаны да мұрағаттардағы құжаттарда сақталып қалған.
сталинградская битва (оборонительный период с 17 июля по 18 ноября 1942 г., контрнаступление с 19 ноября 1942 г.)
военная россии знает немало примеров мужества и героизма, воинской доблести солдат на поле битвы и стратегического гения военачальников. на их фоне особо выделяется сталинградская эпопея.
двести дней и ночей на берегах дона и волги, а затем у стен сталинграда и непосредственно в самом городе продолжалась эта битва. она развернулась на огромной территории площадью около 100 тыс. кв. км при протяженности фронта от 400 до 850 км. участвовало в этой грандиозной битве с обеих сторон на разных этапах боевых действий свыше 2,1 млн человек. по целям, размаху и напряженности боевых действий сталинградская битва превзошла все предшествующие ей сражения мировой .
верховное командование, планируя операции на лето и осень 1942 г., руководствовалось подписанной а. гитлером 5 апреля 1942 г. директивой № 41, в которой изложенные военно-политические цели были фактически развитием идей плана «барбаросса». основными условиями окончательного разгрома , по мнению высших руководителей вермахта, являлись захват кавказа с его мощными источниками нефти, плодородных сельскохозяйственных районов дона, кубани, северного кавказа и нижнего поволжья, а также захват водной артерии – р. волги.
к концу июня 1942 г. противник сосредоточил в полосе от курска до таганрога на фронте 600–650 км около 900 тыс. солдат и офицеров, 1260 танков, 17 тыс. орудий и минометов, 1640 боевых самолетов. в составе этой группировки находилось до 35% пехотных, свыше 50% танковых и моторизованных дивизий от общего количества войск на советско-германском фронте.
1917 жылдың 5-13 желтоқсан аралығында Орынборда екінші жалпы қазақ съезі өтті. Съезде Алашорда үкіметі құрылды. Оның төрағасы болып Ә.Бөкейхан сайланды. Осы съезде Алаш автономиясы жарияланды. Ә.Бөкейхан бастаған топ Қазақстанды мекендейтін орыстардың еркін білмейінше автономия жариялауды кейінге қалдыра тұруды қажет деп тапты. Ал Х.Досмұхамедұлы бастаған топ автономияны дереу жариялау керек деп санады. Соңында екі жақ ортақ келісімге келді. Нәтижесінде Түркістан қазағын қосып алып, автономия жариялауға 1 ай мерзім берілді. Бір ай ішінде қосылу ісі жүрмесе де автономия жарияланатын болып шешілді. Осы үшін 1918 жылы 5 қаңтарда шақырылған Сырдария съезіне «бірігу мәселесін қозғау үшін» Б.Құлманов, М.Дулатов, Т.Құнанбайұлы арнайы жіберілді. Бүл жиында табиғи талас-тартыстан кейін Түркістанның оқығандары қосылуға ықылас танытса керек. Әйтсе де көзделген бір айда қосылу жайы сол күйінде өзгеріссіз қалды. Түркістан автономиясы да амалсыз жұмысын тоқтатты. Қазақ қайраткерлері автономия жариялау үшін қайта жиналған жоқ. II съездің қаулысы күшінде қалып, енді ресми қағаздарда «Алаш автономиясы» деп жазылатын болды. Тіпті осындай мөр табаны да мұрағаттардағы құжаттарда сақталып қалған.
победный май
отечественная война 1812 г.
центральный архив
военная библиотека
книга памяти
< главная < энциклопедия < войн < подробнее
сталинградская битва (оборонительный период с 17 июля по 18 ноября 1942 г., контрнаступление с 19 ноября 1942 г.)
военная россии знает немало примеров мужества и героизма, воинской доблести солдат на поле битвы и стратегического гения военачальников. на их фоне особо выделяется сталинградская эпопея.
двести дней и ночей на берегах дона и волги, а затем у стен сталинграда и непосредственно в самом городе продолжалась эта битва. она развернулась на огромной территории площадью около 100 тыс. кв. км при протяженности фронта от 400 до 850 км. участвовало в этой грандиозной битве с обеих сторон на разных этапах боевых действий свыше 2,1 млн человек. по целям, размаху и напряженности боевых действий сталинградская битва превзошла все предшествующие ей сражения мировой .
верховное командование, планируя операции на лето и осень 1942 г., руководствовалось подписанной а. гитлером 5 апреля 1942 г. директивой № 41, в которой изложенные военно-политические цели были фактически развитием идей плана «барбаросса». основными условиями окончательного разгрома , по мнению высших руководителей вермахта, являлись захват кавказа с его мощными источниками нефти, плодородных сельскохозяйственных районов дона, кубани, северного кавказа и нижнего поволжья, а также захват водной артерии – р. волги.
к концу июня 1942 г. противник сосредоточил в полосе от курска до таганрога на фронте 600–650 км около 900 тыс. солдат и офицеров, 1260 танков, 17 тыс. орудий и минометов, 1640 боевых самолетов. в составе этой группировки находилось до 35% пехотных, свыше 50% танковых и моторизованных дивизий от общего количества войск на советско-германском фронте.