Қазіргі таңда өздерін демократиялы деп орнықтырған әлемдегі мемлекеттердің басым көпшілігі зайырлылық қағидасын ұстанады. Зайырлылық қағидасы – конституциялық немесе ұлттық заңнамалар негізінде жарияланып, дін саласындағы мемлекеттік саясаттың басым бағыты. Американдық зерттеуші Ахмет Куру 2007 жылы АҚШ-тың Мемлекеттік Департаментінің әлемдегі «Діни бостандық жөніндегі баяндамасы» құжаты және өзінің зерттеулері негізінде 197 мемлекеттің мемлекет және дінаралық қатынастарының индексін жариялады. Аталмыш индекске сәйкес, зерттеуші мемлекеттерді төрт категорияға бөліп қарастырады, яғни 197 мемлекеттің 12 – діни мемлекеттер, ресми діндері бар 60 мемлекет, зайырлы болып орныққан 120 мемлекет және 5 анти-діни мемлекет.
Қазіргі уақытта әлемде секуляризм қағидатын ұстанатын мемлекеттер діни және ресми діндері бар мемлекеттерден әлдеқайда басым. Дегенмен, демократияның жалпыға ортақ моделі секілді, секуляризм концепциясының жалпыға ортақ үлгісі жоқ. Тіпті, оның батыстық немесе шығыстық үлгісі де жоқ. Батыс елдерінде секуляризм концепциясы әр түрлі түсіндіріліп, түрлі жолдармен жүзеге асырылуда. Діни ұйымдардың мемлекеттен бөлінуінің құқықтық мазмұны да әр елде әртүрлі. Мәселен, кейбір елдерде мемлекет пен діни ұйымдардың бөлінуі қатаң орын алса, оларды бөлу қағидатының көлемі кең, екінші бір елдерде мемлекет пен діни ұйымның бөлінуінде аса қатаң қағидат орнықпай, мемлекет діни ұйымдарға қоғамдық өмірдің маңызды салаларында айтарлықтай қызмет ету және ықпал ету мүмкіндіктеріне жол береді.
1. племена восточных славян в 8-9вв. их происхождение, расселение, быт, общественный строй. зарождение государственности у восточных славян славяне - это крупнейшая в европе группа родственных по происхождению народов. они говорят на славянских языках, входящих в индоевропейскую языковую семью. прародина славян - широкая область от верховьев рек одера, вислы, днестра, припяти до днепра и десны. предки славян – праславяне - занимались земледелием, скотоводством, рыболовством и охотой. доля этих отраслей зависела от природно-климатических условий. земледелие преобладало, даже в лесной полосе. славяне - земледельческий. основные с, /х культуры: пшеница, рож, гречиха, ячмень, просо. скотоводство играло большую роль. в древней руси слово «скот» означало деньги. свиней и овец содержать легче, чем коней и коров. изобилие рек способствовало развитию рыболовства. так же служили главными торговыми путями. знаменитый путь «из варяг в греки». славяне жили родовым строем, во главе рода стоял старейшины (совет старейшин). существовал институт кровной мести, защита сородичей от посягательства чужих. важная роль - собрание вече и племенной вождь (воен. предводитель). на смену родовой, шла соседская община. князи (вожди) возвышались над сородичами и соплеменниками. вокруг них сплачиваются соратники воины - дружина. большое значение приобретает военная добыча. часть ее распределялась между соплеменниками. вынужденные обороняться от кочевников, они строили на юге крепости и быстро овладели железом.военные нападения заставляли славян создавать союзы племен, первый из которых относится к 4-5вв. до н. э. идет создание крупных племенных образований. 15 племен (племенных союзов) отличаются от обычных численностью и . призвание - защищать территорию, решали политические, не свойственные родовому строю.летописец нестор в начале 7в. называет около полутора десятков племенных союзов. сред. приднестровье занимали поляне; восточные жили северяне; запад-е - волыняне и бужане; север–запад-е - древляне. на юге, у моря и на берегах дуная, жили уличи и тиверцы, в лесной зоне – дреговичи, радимичи, вятичи. на западной двине жили полочане, у истоков волги, днепра и двины - кривичи. у озера ильмень расселились словене, на их земле возник новгород. соседями восточных славян были западные и южные славяне, а также предки народов и финно-угорские племена. в южных степях обитали кочевники-хазары, с 9в. -печенеги, с11в. - половцы. кочевники не пускали земледельцев в степь. чтобы удержаться в лесостеп. зоне, пригодной для земледелия, славяне должны были держать общую оборону от воинственных соседей, отвоевывать земли у леса.языческая вера славян была тесно связана с их образом жизни. славяне одушевляли и обожествляли природу. славяне поклонялись духам природы, добрым и злым, сохранив от первобытности веру в силу магических обрядов. верховным богом был перун, посылающий дожди и молнии. годовой цикл обрядов начинался святками, когда добывался новый "живой огонь". в марте праздновался приход весны, возрождение природы - масленица.обряды сопровождали пахоту, сев; затем наступали моления о дожде, в августе шли праздники урожая. особые обряды исполнялись на свадьбах, похоронах, предваряли военные выступления. славяне-язычники в честь своих богов воздвигали идолов, устраивали пиры. существовали специальные святилища для многолюдных общеплеменных празднеств, называемых "событиями".становление государства связывается с союзом славянских племён, называемых "росами" или "русью". к 9в. росы объединили целый ряд славянских племенных союзов; киевские князья возглавили борьбу против кочевников.
Қазіргі таңда өздерін демократиялы деп орнықтырған әлемдегі мемлекеттердің басым көпшілігі зайырлылық қағидасын ұстанады. Зайырлылық қағидасы – конституциялық немесе ұлттық заңнамалар негізінде жарияланып, дін саласындағы мемлекеттік саясаттың басым бағыты. Американдық зерттеуші Ахмет Куру 2007 жылы АҚШ-тың Мемлекеттік Департаментінің әлемдегі «Діни бостандық жөніндегі баяндамасы» құжаты және өзінің зерттеулері негізінде 197 мемлекеттің мемлекет және дінаралық қатынастарының индексін жариялады. Аталмыш индекске сәйкес, зерттеуші мемлекеттерді төрт категорияға бөліп қарастырады, яғни 197 мемлекеттің 12 – діни мемлекеттер, ресми діндері бар 60 мемлекет, зайырлы болып орныққан 120 мемлекет және 5 анти-діни мемлекет.
Қазіргі уақытта әлемде секуляризм қағидатын ұстанатын мемлекеттер діни және ресми діндері бар мемлекеттерден әлдеқайда басым. Дегенмен, демократияның жалпыға ортақ моделі секілді, секуляризм концепциясының жалпыға ортақ үлгісі жоқ. Тіпті, оның батыстық немесе шығыстық үлгісі де жоқ. Батыс елдерінде секуляризм концепциясы әр түрлі түсіндіріліп, түрлі жолдармен жүзеге асырылуда. Діни ұйымдардың мемлекеттен бөлінуінің құқықтық мазмұны да әр елде әртүрлі. Мәселен, кейбір елдерде мемлекет пен діни ұйымдардың бөлінуі қатаң орын алса, оларды бөлу қағидатының көлемі кең, екінші бір елдерде мемлекет пен діни ұйымның бөлінуінде аса қатаң қағидат орнықпай, мемлекет діни ұйымдарға қоғамдық өмірдің маңызды салаларында айтарлықтай қызмет ету және ықпал ету мүмкіндіктеріне жол береді.