Византи́я, Византи́йская импе́рия, Восто́чная Ри́мская импе́рия, самоназвание Держава Ромеев, Ромейская империя (395[~ 2]—1453) — государство, сформировавшееся в 395 году вследствие раздела Римской империи на западную и восточную части после смерти императора Феодосия I. Через 80 с небольшим лет после раздела Западная Римская империя прекратила своё существование, оставив Византию единственной исторической, культурной и цивилизационной частью, оставшейся от Древнего Рима и просуществовавшей на протяжении почти тысячелетия истории Поздней Античности и Средневековья[1][2].
Империя
(Восточная) Римская империя
лат. Imperium Romanum Orientale, Romania
греч. Βασιλεία Ῥωμαίων, Ῥωμανία
Флаг империи при Палеологах Хризма
Флаг империи при Палеологах Хризма
Byzantine Empire animated.gif
Изменение границ Византийской Империи
← Vexilloid of the Roman Empire.svg↓
395 — 1453[~ 1]
Столица
Константинополь
Язык(и)
поздняя латынь, койне, среднегреческий
Официальный язык
среднегреческий язык
Религия
православие
Денежная единица
солид, византийская монета, дукат
Площадь
3 500 000 км² в VI веке при Юстиниане I, 440 000 км² (1281 год)
Население
35 млн (VI век), 10 млн (XII век), 5 млн (1281 год)
Қола дәуірі – адамзат қоғамындағы тарихи-мәдени кезең. Ол қола металлургиясының кең қанат жайып, еңбек құралдары мен қару-жарақ жасауға арналған негізгі материалға айналуымен сипатталады. Бұл кезде неолит дәуірінің мәдениеті дамып, металл игеріле бастады. Негізінен, қола дәуірі мәдениеттері осы металл кендері көп жерлерде дамыды. Мұндай өңірлерде дайындалған қола бұйымдар бірте-бірте іргелес жатқан жерлерге де тарады. А мысты энеолит дәуірінде игерген болатын. Оған қарағанда, қоланың қатты әрі берік болуы құрал-саймандардың сапасын арттырып, еңбек өнімділігін жоғарылата түсті. Қола дәуірінің хронологиялық шегі б.з.б. 4-мыңжылдықтың аяғы мен б.з.б. 1-мыңжылдықтың басын қамтиды. Ежелгі қола құралдары Оңтүстік Иран, Түркия мен Месопотамиядан табылды. Кейінірек олар Мысырға (б.з.б. 4-мыңжылдық аяғы), Үндістанға (б.з.б. 3-мыңжылдық соңы), Қытайға (б.з.б. 2-мыңжылдық ортасы) және Еуропаға, Қазақстанға (б.з.б. 2-мыңжылдық) тарады. Қола дәуірінің Америкада өз тарихы бар. Мұнда металлургия орталығы Перу мен Боливия жерінде болды. Африкадағы қола дәуірі туралы мәселе археологиялық зерттеулердің жеткіліксіздігіне байланысты әлі толық шешілмей келеді.
Византи́я, Византи́йская импе́рия, Восто́чная Ри́мская импе́рия, самоназвание Держава Ромеев, Ромейская империя (395[~ 2]—1453) — государство, сформировавшееся в 395 году вследствие раздела Римской империи на западную и восточную части после смерти императора Феодосия I. Через 80 с небольшим лет после раздела Западная Римская империя прекратила своё существование, оставив Византию единственной исторической, культурной и цивилизационной частью, оставшейся от Древнего Рима и просуществовавшей на протяжении почти тысячелетия истории Поздней Античности и Средневековья[1][2].
Империя
(Восточная) Римская империя
лат. Imperium Romanum Orientale, Romania
греч. Βασιλεία Ῥωμαίων, Ῥωμανία
Флаг империи при Палеологах Хризма
Флаг империи при Палеологах Хризма
Byzantine Empire animated.gif
Изменение границ Византийской Империи
← Vexilloid of the Roman Empire.svg↓
395 — 1453[~ 1]
Столица
Константинополь
Язык(и)
поздняя латынь, койне, среднегреческий
Официальный язык
среднегреческий язык
Религия
православие
Денежная единица
солид, византийская монета, дукат
Площадь
3 500 000 км² в VI веке при Юстиниане I, 440 000 км² (1281 год)
Население
35 млн (VI век), 10 млн (XII век), 5 млн (1281 год)
Форма правления
абсолютная монархия
Династия
больше 20 династий
Преемственность
Қола дәуірі – адамзат қоғамындағы тарихи-мәдени кезең. Ол қола металлургиясының кең қанат жайып, еңбек құралдары мен қару-жарақ жасауға арналған негізгі материалға айналуымен сипатталады. Бұл кезде неолит дәуірінің мәдениеті дамып, металл игеріле бастады. Негізінен, қола дәуірі мәдениеттері осы металл кендері көп жерлерде дамыды. Мұндай өңірлерде дайындалған қола бұйымдар бірте-бірте іргелес жатқан жерлерге де тарады. А мысты энеолит дәуірінде игерген болатын. Оған қарағанда, қоланың қатты әрі берік болуы құрал-саймандардың сапасын арттырып, еңбек өнімділігін жоғарылата түсті. Қола дәуірінің хронологиялық шегі б.з.б. 4-мыңжылдықтың аяғы мен б.з.б. 1-мыңжылдықтың басын қамтиды. Ежелгі қола құралдары Оңтүстік Иран, Түркия мен Месопотамиядан табылды. Кейінірек олар Мысырға (б.з.б. 4-мыңжылдық аяғы), Үндістанға (б.з.б. 3-мыңжылдық соңы), Қытайға (б.з.б. 2-мыңжылдық ортасы) және Еуропаға, Қазақстанға (б.з.б. 2-мыңжылдық) тарады. Қола дәуірінің Америкада өз тарихы бар. Мұнда металлургия орталығы Перу мен Боливия жерінде болды. Африкадағы қола дәуірі туралы мәселе археологиялық зерттеулердің жеткіліксіздігіне байланысты әлі толық шешілмей келеді.