батыс түрік қағанаты Түркі қағанатында саяси-әлеуметтік қайшылықтардың шиеленісуі, оның дербестікке ұмтылған жеке бөліктерінде оқшаулану үрдісінің күшеюі, Шығыс және Батыс қағанаттарының құрылуына алып келді. Батыс Түрік қағанатының негізін Тардуш (Дато) қаған қалаған.
Батыс Түркі қағанаты «ежелгі үйсін жерлеріне» ірге тепті, демек, оның аумағы ендік бағытта Қаратаудың шығыс баурайынан Жоңғарияға дейінгі жерді алып жатты. Қағанатгың негізгі этникалык-саяси ұйытқысы — «он тайпа» он-оқ будунның мекендеген жері де осы еді. Сонымен қатар ол Түрік қағанатының Шығыс Түркістан мен Орта Азиядағы (Самарқан, Маймург, Кеш, Нахшеб, Иштихан, Кушания, Бұхара, Амуль және Андхой) отырықшы-егіншілік шұраттарындағы басып алған барлық жерлерінің мұрагері болды. Батыс түркілеріне тәуелді деген аты ғана болған Соғды мен Бұхарада да қағанның өкілдері болды
Андро́новська культу́ра — археологічна культура бронзової доби. Зазвичай ототожнюється з індоіранцями. Культура орієнтовно датується 2000—900 роками до н. е. і була поширена в Західному Сибіру і центральному Євразійському Степу[1]. Деякі дослідники вважають за краще називати її археологічним комплексом або археологічним горизонтом[2]. Старіша культура Сінташти[en] (2100—1800 роки до н. е.), що раніше входила в Андроновську культуру, тепер розглядається окремо, вважається її попередником і приймається як частина ширшого Андроновського горизонту.
батыс түрік қағанаты Түркі қағанатында саяси-әлеуметтік қайшылықтардың шиеленісуі, оның дербестікке ұмтылған жеке бөліктерінде оқшаулану үрдісінің күшеюі, Шығыс және Батыс қағанаттарының құрылуына алып келді. Батыс Түрік қағанатының негізін Тардуш (Дато) қаған қалаған.
Батыс Түркі қағанаты «ежелгі үйсін жерлеріне» ірге тепті, демек, оның аумағы ендік бағытта Қаратаудың шығыс баурайынан Жоңғарияға дейінгі жерді алып жатты. Қағанатгың негізгі этникалык-саяси ұйытқысы — «он тайпа» он-оқ будунның мекендеген жері де осы еді. Сонымен қатар ол Түрік қағанатының Шығыс Түркістан мен Орта Азиядағы (Самарқан, Маймург, Кеш, Нахшеб, Иштихан, Кушания, Бұхара, Амуль және Андхой) отырықшы-егіншілік шұраттарындағы басып алған барлық жерлерінің мұрагері болды. Батыс түркілеріне тәуелді деген аты ғана болған Соғды мен Бұхарада да қағанның өкілдері болды
Андро́новська культу́ра — археологічна культура бронзової доби. Зазвичай ототожнюється з індоіранцями. Культура орієнтовно датується 2000—900 роками до н. е. і була поширена в Західному Сибіру і центральному Євразійському Степу[1]. Деякі дослідники вважають за краще називати її археологічним комплексом або археологічним горизонтом[2]. Старіша культура Сінташти[en] (2100—1800 роки до н. е.), що раніше входила в Андроновську культуру, тепер розглядається окремо, вважається її попередником і приймається як частина ширшого Андроновського горизонту.